Annem hep derdi ki; “Bir kadın kalbini yanlış adama verir, sonra o kalbi geri almak için bir ömür savaşır. ” O zaman bu dediğine anlam verememiştim ve sorgulamamıştım ama şimdi bu nasihat anlamlı ve sorgusu da bir o kadar acı. Ben şimdi bu savaşın tam ortasındayım ve bu sefer hükmeden benim. Ben kim miyim? Parla Karas. Şimdilik bu kadarını bilmeniz yeterli zaten beni çok yakından tanıyacaksınız. Geçmiş hiçbir zaman geçmeyen geçtiğini sansanız bile illa bir yerden çıkan o iğrenç leke. Ağlasanız da ortalığı katsanızda birbirine o oralarda bir yerde sizi tekrar avlamak için bekliyor. Ama bu sefer avlanan ben değil avcı. Yanımda bir Yıkım varken zamanında beni avlayan avcı sonunda bir ava dönüşecek.

❝Bazı mühürler zamanla kırılır. Ama bazıları, bir insanın içinde doğar. Güzce, mühürüyle doğduğunda bunun sadece bir işaret olduğunu sanmıştı. Ama her mühür, bir çatlağın başladığı yerdir. Ve bazı çatlaklar, sadece içten büyür. Sistem, mühürlerle yazılmış bir düzene bağlı. Seçilmişler hükmeder, geri kalanlar boyun eğer. Fakat Güzce, boyun eğmeyi hiç bilmedi. Bir gece... bir sembol... bir kelime: Vâlka. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Güzce kaderini değiştirmeye karar verdi. Ama kader, öyle kolay teslim olmaz. Vâlka, zincirlerin kırıldığı yerdir. Peki ya sen... zincirini kırmaya hazır mısın?❞