Yazılmamış kaderlerin, sistemin ve kıyametin gölgesinde... Bir kitap var. Adı: Sonun Başlangıcı. Gerçek dünyada yazılmakta olan, yarım kalmış bir hikâye. Kıyametin bir taşla başladığı, Cennetin İradesi’nin kurallarıyla şekillenen bir dünya. Ama sonra beklenmedik bir şey oldu. Farklı evrenlerden karakterler bu hikâyeye karıştı. Yazılanla yazılmayan birbirine geçti . Cennetin İradesi dünyayı yok etti ve yeniden başlattı. Ve oyunculara yeni bir görev verdi. Artık yalnızca anomalileri değil, dışlanmışları da bulup temizleyeceklerdi. Ama bazı şeyler sistemin bile öngöremediği biçimde gelişiyordu... Fatih, kıyamet günü ölmesi gereken adamdı. Ama hayatta kaldı. Yazarın yazmadığı, sistemin hesaba katmadığı gizemli bir figür. Sessizce izliyor, sabırla bekliyor... Ve kendi kaderini yazmak için uyanıyor. Gölgenin Ötesinde, yazılmamış karakterlerin ve sistemin çizdiği kaderin ötesinde verilen mücadelenin hikâyesi. "Peki... gerçekte kim yazıyor bu hikâyeyi?" Uyarı: Bu hikâyedeki karakterler ve olaylar tamamen kurgu olup, gerçek kişiler, topluluklar veya dinlerle hiçbir ilgisi yoktur. Hikâyeyi keyifle okumaya bakın! (Erkek: erkeğe aşk )

Hafızasını kaybetmiş bir kadın gözlerini ormanda açar. Yabancı bir adamın özel mülkünün sınırları içerisindedir. Onu buraya getiren kaybettiği zihni midir yoksa yabancı adam aslında yabancı değil midir? "Her insan, onu tanıdığın zamandaki senden ibarettir."

Elira, karanlığın içine adım atarken kendi gücünü ve kaderini keşfetmek zorundaydı. Bu karanlık yolculukta karşısında, gölgelerin güçlü ve gizemli lideri Arven Aris Maltherion vardı

Hepimiz taht başında erkeklerin olduğu kurguları okuduk. Evet, bu zamana kadar tahta hep erkekler oturmuştu, ama artık kadınların sırasıydı. Üç Kraliçe, alışagelmiş düzeni bozarak tahta geçmişti. Lakin Karanlık Güç, onların tahtını ellerinden almak için harekete geçmişti. Velmora`nın beş önemli soyundan gelen beş kız, hem taht için hem de alacakları üç ödül için savaşmak zorundalardı. ❗Dark fantasy türünde bir kurgudur.

İstanbul’un parıltılı gökdelenleri geceleri ışıl ışıl parlar, ama sokak aralarında sefalet ve sessizlik kol gezer. Halk, bir avuç güçlü adamın elinde oyuncak olmuşken, gizemli bir figür karanlıkta dolaşmaktadır. Onun adı Gece Efendisi. Gerçekte ise, deli rolü oynayan zeki ve takıntılı bir adam: Efsan Atabey. Şehir onu alaya alır, “deli” der, korkar ama aynı zamanda fısıltılarla ondan bahseder. Oysa kimse bilmez: deliliğinin ardında sakladığı şey bir intikam planıdır. Ve planın merkezinde artık bir isim vardır: Belediye başkanının kızı, mimar ve model İnci Efsun Bilgiç. Onların ilk karşılaşması sadece bir inci kolye ile başlar. Ama kısa sürede İnci, Gece Efendisi’nin oyunlarının tam ortasında bulur kendini. Babasına duyduğu sadakat ile bu karanlık yabancıya karşı hissettiği merak ve korku arasında parçalanır. Efsan’ın cümleleri delilikle zekânın sınırında dolaşırken, İnci her an “kaçmalı mıyım, yoksa onunla yürümeli miyim?” sorusuyla karşı karşıya kalır. Çünkü bu hikâyede aşk, güvenilmez bir köprü; ve entrika, şehri sarsacak bir yangın. Geceyi seçersen, sabahı kaybedersin. *** NOT: Tüm hakları şahsıma aittir. Kopyalanması ve çalınması kesinlikle yasaktır. @dadaaaa

|Musumiyet Yuvası Serisi: 1| Eksik bir aşk hikayesi. Mutlu bir evliliğin kısa bir süreliğine bozulmasıyla ortaya çıkan pişmanlık. Eşini görmek için evin kapısını açtığında içindeki tek duygu buydu. Korkuyordu, eşinin başına bir şey gelmesinden. Korkuyordu, bir daha onu görememekten. Korkuyordu, bir daha yanlız olmaktan. Korkuyordu, bir daha terkedilmekten. Tanrı onun geleceğini uzun uykuya hapsetmişken ve en büyük kabusunu yaşatıyorken istediği tek bir şey vardı. Artık uyku bana günahtı, artık mutluluk bana günahtı. O görüntüleri izlerken aklımda oluşan plan aynıydı. Hayallerim ve geleceğim beni içerideki yatakta beklerken yapmaya karar verdiğim tek bir plan vardı. İntikam almak. **Hikayede geçen olaylar ve kişiler gerçek değildi. İçerisinde tetikleyici (cinayet, zorbalık, şiddet) gibi unsurlar barındırmaktadır bu uyarıyı göze alarak okumaya başlayınız. **Hikaye distopya kategorisindedir. Gerçekle bağlantılı tek unsur ülkedir. Şimdiden okuduğunuz için teşekkürler

“Daha kaç kurban gidecek böyle? Kaç kişinin daha ölümünün sebebi olacağım? Bir kelebek uğuruna oluşan bu ayaklanma, ay ışığına ne zaman kavuşacak? Daha ne kadar tahammül etmem lazım bu karanlığa?” İki polis. İki ebeveyn. İki can. Sadece onların değil, küçük bir kızın da ölümüne sebep olan kurşunlar. Geçmişin yemin ve sözleriyle yaşamaya yemin etmiş, bildiklerinden fazlası olduğunu fark eden bir kız. Gerçekler açığa çıkınca o kişiyle empati kurmam doğru muydu? Ona acımam normal miydi? Benim verdiğim ifade sonucu içeri giren bu adamı sekiz yıl sonunda kendi laflarımla kurtarmak, savunmak ve onun için çabalamak hedefime ulaşmam için bir basamaktan mı ibaretti? Tüm bu karışıklık, çelişki, yaşananlar ve yaşanacaklar, adaletin kırılmış, hatta harabeye dönmüş olduğunun göstergesi değildi de neydi?

Fredrana`daki ülkelerin vatandaşları, oyun lenslerini taktı ve bulut yataklarına uzandı. Lensler gözlerinin arka tarafındaki sinirlerle etkileşime girdiğinde zihinleri oyun için hazırdı. Yeni etap başlamadan önce o tanıdık yazı önlerine serildi. "Bütün oyunu bitirebilirseniz, oyundaki tüm kişisel verileriniz silinecektir. Kaos dolu günler dileriz." Gerçek hayatta özel gücünüz yoksa oyuna sadece bir savaşçı olarak katılabilirdiniz. Bu durum Hena için de aynıydı. Babasının Akantra hükümdarı olması onun yeteneksizliğini örtemiyordu maalesef. Özel gücünü bulamadığı gibi, aylar öncesinde yaptığı hatadan dolayı da halkın nefretini üzerine çekmeyi başarmıştı. Hena bir istisna olsa da Dijital Çağ`da sanilerin hayat konusunda endişe duyacağı konular yok denecek kadar azdı. Ta ki, o kan donduran güne kadar. Bulutlar üzerinde yerleşim kurmuş saniler, irisleri beyaza dönmüş bir halde bulut uçurumlarından aşağıya atlıyorlardı. Tıpkı Hena`nın zihninde duyduğu o sinsi gülüş gibi, hastalık zihinlerini sarmaladıkça sarmaladı. Tek kurtuluş ise Zihin Savaşları`ydı. Eko, şarkısını tersten söyledi. Kuklacı, iplerini yanlış yöne sarkıttı. Telkin ustası, kendini bile telkin edemedi. İğne kirpik, iğneyi kendisine batırdı. Cam şemsiyelinin canı da camdan olsaydı keşke. Çürük nefesli, küllerini saçamadı. Jelibon tenli, kendi teninin intikamını almak istedi. Kokarca çocuk, günlerce duş almayınca hayata tutundu. Işık saçlı, karanlıktan kaçamadı. Baloncuk huzmeli, kendi baloncuklarını tek tek patlattı. Geçmiş gören ise hiçbir şey göremedi.

Ölüm hepimizin bir adım arkasındaydı. Bir eliyle ağzımızı diğer eliyle gözlerimizi kapatmış, kendi karanlığı ile üzerimizi örtmüş, peşimizi bırakmıyordu. Kitabın tüm hakları saklıdır. Kitabı çalmanız dahilinde yasal işlemler başlatılacaktır.

İnsanlar; tekdüze, kendileri gibi basit hayatlarına devam etmekteyken bir anda bedenlerini iki metre üzerinde havada bulmuştur. Bu olay, toplum üzerindeki hiyerarşiyi, düzeni ve çatlakları sorgulamak için gayet uygundur. Bade Zeren Soylu, iki metre üzerinde bulduğu bedeniyle ve aslında her zaman bir yükseklikle sınanmış ruhuyla yüzleşecektir. Herkes gibi. ..."Doğru ya sizin dünyalarınız farklı, anlamamış olabilirsiniz. Burası dediğim yer bizim otlağımızdır, otlağın sahibi olan ve ineklerini otlatmak için otluğa çıkaran her çoban gibi burayı da ben otlanacak uzunluğa gelene kadar yetiştiriyorum. Bizim ineklerimiz yok fakat ilgileneceğimiz, büyüteceğimiz milyonlarca ottan insanlarimiz var. Ve yeniden gözlerini açtıkları yerde ise beslenecekleri, köklerinden suyu emecekleri bir toprak yok, toprağın üzeri kaygan betonlarla kaplı. Onları eski otlaklarindan söktüm ve orayı harap ettim, küçücük bir yangın alevlendi ve orada unutulan birkaç otta yandı. Görevim buydu, çünkü otlar, bu kabus geceyi her animsadiginda bu aciz, şekilsiz bedenlerini korkutacak tanrisal bir gücün varlığına inanmaliydi. Bunu biz istemedik, onlar bu tanrıya inanmak istediler. Yalan söylememeliyim, bazen o birkaç ot için üzülüyorum; eğer onlar da bu betondan yeni evlerine gelebilseydi, belki de bizim için daha uysal, lafdinler olurlardı. Ama birilerinin de feda edilmesi gerekir. Kurada onlar çıkmıştı. Yine de diğer otlar, bu yanan arkadaşlarına üzülmemis hatta fark etmemişlerdi. Sadece yanan otların aileleri, hala daha onların yaşadıklarını sadece o kargasanin içerisinde kaybolduklarini düşünüyordu. Sonuçta otlar gereksiz, endişeli ve saçmasapan yaratiklardir; hiçbir amaçları olmayan hayatlarini bir amaç, gaye üzerinde gezindirmeliydik, bu amaca korku da diyebilirsiniz. Ne isterseniz o şekilde adlandirin ama bu olay, ikisidir de."

Derler ki her yıl Temmuz’un ikinci haftasında, kamp alanının üzerinde kırmızı ay yükselir. Ve o gece, kamp ateşi sönmeden önce bir dilek tutulursa o dilek gerçekleşir. Ama her mucizenin bir bedeli vardır. Ve her yıldız, dileği gerçekleştirmez bazıları sadece izler. Bazı dilekler, asla geri gelmeyen ruhları getirir. Maskeler düşmeye başladığında kim dost, kim düşman kalacak? Ve hangi sır, onları Temmuz’un küllerine sürükleyecek?

bir görev... bir ajan..... bir örgüt lideri... yıkılmış özgürlükler... Türkiye`nin yönetimi karanlığın eline geçtiğinden beri herkes açlıktan ve susuzluktan ölmeye başlamış,zenginler daha zengin fakirler daha fakir olmuş, ve insanlar artık yiyecek almak için değil kendini korumak için parasını harcar olmuştu. insanların özgürlüğü,adaleti,eşittliği ve merhametini yitirdiği karanlık yeniçağda türkiyenin başkentinde akıncılar adında bir örgüt ortaya çıkar ve halkı savunur. devlet ve zengin din adamları varlığını korumak amacıyla en güçlü 3 ajanını örgütün içine casus olarak yerleştirir. örgüt lideri savaş Bozkurt ile ajan anka kaderi örgütte çakışır. artık kartlar tekrardan dağıtılacaktır. Artık ikisi de biliyordu: Devletin emirleriyle, kalbin istekleri aynı masada barınmazdı. Ve bu oyunda en büyük ihanet, aşkın kendisiydi.

Yaklaşık seksen yıl önce, “Solma Dalgası” dünya üzerindeki tüm renkleri ve anıları yavaş yavaş yok etmeye başladı. Gökyüzü, denizler, ormanlar… Her şey griye büründü. İnsanlar ise hâlâ o renkleri hatırladığını sanıyor. Ama gerçek, çok daha karanlık. “Yedinci Ton: Aykırı Çiçek”, unutmanın ve hatırlamanın, kaybolmanın ve direnmenin öyküsü. Renklerin solduğu bir dünyada, umut nasıl ayakta kalır?

Hakkında infaz kararı çıkan Ülkem Atalay, bulunduğu topraklardan sınırın öteki tarafına hayatta kalmak için kaçmaya çalışır lakin hiçbir şey düşündüğü kadar kolay olmaz... "Sonra... bu insanların bir kıtayı paylaşamadıklarını gören Gök Tanrı, Devasa Ada`yı ikiye böldü. Yaşadığımız yere Uçmağ dedi, karşı tarafa ise Tamuğ. İki ırkı birbirinden uzaklaştırdı, hatta bir Selenit ile bir Safirin yan yana gelmesini dahi yasakladı. Böylelikle asırlar önce yaşanan o korkunç savaşlar son buldu. Artık herkes kendi dünyasında, ait olduğu yerdeydi." Lakin ben ait olduğum yerde değildim. Varlığım, bir savaşa bedeldi. Varlığım, bir kıyametti. Varlığım, onu ve beni cayır cayır yakacak yangınlardı. Ben, Ülkem Atalay... bir soyun başlangıcı ve sonuydum. Şerefim üstüne yemin ederim ki... insanlar beni asırlarca hatırlayacaktı.

❝Bazı mühürler zamanla kırılır. Ama bazıları, bir insanın içinde doğar. Güzce, mühürüyle doğduğunda bunun sadece bir işaret olduğunu sanmıştı. Ama her mühür, bir çatlağın başladığı yerdir. Ve bazı çatlaklar, sadece içten büyür. Sistem, mühürlerle yazılmış bir düzene bağlı. Seçilmişler hükmeder, geri kalanlar boyun eğer. Fakat Güzce, boyun eğmeyi hiç bilmedi. Bir gece... bir sembol... bir kelime: Vâlka. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Güzce kaderini değiştirmeye karar verdi. Ama kader, öyle kolay teslim olmaz. Vâlka, zincirlerin kırıldığı yerdir. Peki ya sen... zincirini kırmaya hazır mısın?❞

2050’nin gri ve neon ışıklı şehirlerinde, robotlar artık yasaklı. Ama bir adamın karşısına çıkan gizemli bir sexbot, tüm kuralları alt üst ediyor. Nore, şirketinin çöküşüyle hayatının en karanlık gününü yaşarken, kader ona yasaklı bir sır sunar. O sır, yalnızca bir makine değil… Kalbi olmayan ama hissettiren, soğuk metalin ardında sıcaklık taşıyan bir varlık. Birlikte çıktıkları yolculuk, sıradan bir kaçış değil; hem yasak, hem de imkânsız görünen bir aşkın doğuşudur. Devletin baskısı, gözetleme kameraları ve yolsuzlukla örülü bu dünyada, en büyük tehlike belki de… birbirlerine duydukları tutkudur. “Sexbot: Yasak Aşk”, distopik bir gelecekte romantizmin, erotizmin ve duyguların çarpıcı bir keşfi.

Dikkat! Bu kitap cinsellik, şiddet, argo ve küfür gibi olumsuz etkileyecek ögeler içermektedir. Karanlığın gölgesinde yetişen bir örgüt: Deniz Fenerleri. Onlar ışık değil, kıyametin habercisiydi. Aypare, kaybolan abisini kurtarmak için ateşin tam ortasına adım attı. Ancak karşısına çıkan biri, görevinin ötesinde bir sınavdı. Balamir Kaleli... Örgütün en güvenilir adamı. Aypare içinse düşmanıyla kalbi arasında sıkışan bir kader. İhanetle örülü duvarlar arasında, aşk filizlendi. Bir taraf görevini, diğeri kalbini feda etmek zorunda kaldı. Ve kıyametin kıyısında, asıl savaş ruhlarda başladı. © Tüm Hakları Saklıdır. Hikayede geçen kişi ve kurumlar hayal ürünüdür. Gerçeklikle bir bağlantısı bulunmamaktadır. |04.12.2022|

Düşünün; 2056 yılındasınız. Eski sisteme darbe inmiş ve monarşik sistem hüküm sürmeye başlamış. Tabii başa geçenler sadece sistemi değiştirmekle kalmıyor. tüm şehrin etrafına devasa surlar örüyorlar. şehre de Sur Eyaleti adını veriyorlar. Yüksek teknoloji ile harmanlanmış bu surlar dışarı ile iletişiminizi kesiyor. sadece bununla da kalınmıyor yapay kubbe inşa ediliyor. yani gökyüzünüze bile el konuluyor. özgürlüğünüze el konulduğu gibi. Yüce Emir eyaletin başında. ve ona saygısızlık yapmanız durumunda ya öldürülüyor ya da sürgün ediliyorsunuz. Aile kavramı yok! Duygusal bağlar yok! uyanma saatiniz, yemek yeme saatiniz, çalışma saatiniz belli bir düzende işliyor. Sadece köle gibi çalışıyorsunuz! tanıdık geldi öyle değil mi? Ailesinin yaşadıklarına tanıklık etmiş Pera susmanın acısını en derinlerinde tatmıştır. Ve susmayıp baş kaldırmak için elinden geleni yapmıştır. Fakat ihanetlerin ve güç hırsının hüküm sürdüğü bu devirde yaşaması sizce mümkün müdür? Bu sadece bir hikaye değildir. toplumumuzdaki tüm eşitsizliklere, tüm haksızlıklara bir sestir. Susmanın yükünü omuzlarımda taşımak benim için en büyük azaptı. Şimdi bu kitabı yazarak ben de toplumsal adaletsizliğe ses çıkarıyorum ve bu yükü omuzlarımdan silkeliyorum. Umarım sizin de ses çıkarmanıza yardımcı olur. Yozlaşmış ve gücün hüküm sürdüğü toplumda adalet arayanlara...

Küçük kız çocuğu Ayşıl`ın en büyük arzusu babasıyla birlikte sonsuz bir gelecekti. Düşlerini babasıyla olan hayallerle süsler ve onlardan dilek fenerleri yapıp gökyüzüne gönderirdi. Önce dilek fenerleri söndü. Sonra her biri gökyüzünden yere düştü ve yeryüzündeki kötülüklerde kayboldu. Tüm umutları kırılmışken kafasını yeryüzündeki kötülüğe çevirdi. Oradaydı. Sert ve dayanıklı görüntüsüyle tüm kötülüklerin arasından sıyrılıp elinde bir fenerle küçük Ayşıl`a yaklaştı. Umutlandı Ayşıl ve bir dilek daha tutup feneri yaktı. Bu sefer düşlerine karşısındaki genç çocuğu da ekledi.

Yeni bir distopya... Sonu belli olan hiçbir şey yoktur ama herkesin içinde düşünmediği o yarın bir gün ansızın gelen bir olayla düşünülecek hale gelir. Sonumuz nedir? Yutulduk mu, Kurtulduk mu? Bir şeye başladık, yeni bir hayata, yeni bir savaşa ve barışa...

Distopya🌿 "Tüm mahkumlar özgürlüğe kavuştuğunda yalnız olduklarını anlamışlardı, dünya koca bir hapishaneden farksızdı. Onları ayrıştıran tek şey gökyüzünün parmaklıkları olmamasıydı." Ülkede çıkan büyük bir eylemin ardından suçlu/suçsuz yakalanan herkes gözaltına alınır. Gözaltı süresi normalden fazla uzayınca şüphelenilir ve bir isyan çıkar. Bu isyanın etkisiyle tüm hapishanelerde tüm mahkumlar özgürlüğe kavuşur. Dünyada mahkumlardan ve akıl hastalarından başka kimsenin kalmadığını öğrenirler... Kötülükten yeni bir dünya doğabilir mi? Ekibimiz bunun cevabını ararken acımasız katillerden kaçmaya çalışır. Devletin gizli deneyleri, gerçekler, suçlu kabileleri, Yeni bir dünya kurma çabası. 11 yaşında bir kızın kurguladığı ve yazdığı bu evrene giriş yapmak ister misin?

Sihirli güçleri barındıran bi evren

    Tek bir hareketle uyanışın öyküsü.     Thorian büyük bir fedakârlık yaparak hem toplumsal uyanışa ışık olur, hem özgür kalır, hem de yeğenini sistemin olağan hipnozundan uzak tutar. Peki Thorian`ın yıllar önce uyguladığı bu plan kimi, nasıl etkileyecekti? Bir direnişi başlatabilir miydi?

Bir ülkede hüküm süren hükümdar David Javson, yaptığı ve yapmakta olduğu bir hata yüzünden ülkesini batırmaktadır. Kadınlara şiddet eden, hor hören ve canice katledilmesine izin veren bu hükümdar; hem kadınların ölmesine göz yummakta hemde ülkede ki sayısızca insanı kendi tarafına çekerek manipilasyona uğratmaktadır. Bunlara dur demek isteyen ve kadınların başında gelen Düşra Helendirk artık sesini çıkartmıştır. Kadınları kendi tarafına toplayan bu kadın; hüküm süren hükümdarın sarayına bir hain yollamıştır. Melissa Nova... Melissa`nın amacı ine sızıp saraydaki gizli bilgileri almak ve yüklü miktarda para çalmak olsada işler pek yolunda gitmez ve plan dışı şeyler yaşanır. Peki sizce Meliss noba dikkatini toplayabilecek ve herşeyden önce kadınların çıkarttığı bu ses kazanabilinicek miydi?... Sessiz kalan, susan bir millet ya uyur, yada köle niyetine uyandırılır ve uyandırıldığı zaman... herşey son bulur.

Adam ölüm meleği ile çalışmaktaydı yoksa bunların başka bir açıklaması olamazdı, yaptığı bu vahşet her şeyi açıklamaktaydı... Aslı olmayan dilsiz düşünceleri, dünya hakkındaki planları onu her zaman onlarca adım ileri atmaktaydı... Adam büyük bir soğukkanlılıkla kameraya bakarak, `` Ben Uraz Erkin Akalp namı değer `Yüce Brat`. Artık Herkes yaptıklarının hesabını verecek. İnsanlar benim önümde eğildiği vakit bu vahşet o zaman bitecek, yoksa bitirmeye hiç niyetim yok. `` Dünya yandı, umut un ufak oldu. Ve bir adam, kendi cehenneminden bir krallık kurdu. Uraz, kaybettiği her şeyin intikamını alırken, farkında olmadan her şeyini yitirdi. Şimdi karşısında geçmişi var: Sevdiği kadın, hatırladığı bir düşman... Bu dünyada kim düşman, kim dost, kim kadın, kim canavar? "Mavi Dünyanın Kadınları" sana bir distopyanın kalbinden sesleniyor.