[ yarı texting ] caglaralptkn: kafayı yemişsiniz siz. (19.21) caglaralptkn: yazmayın bana. (19.21) gunescicekci: olmaz yapamam. (19.21) caglaralptkn: ne demek yapamam? (19.22) caglaralptkn: engellerim bakın siz, ciddiyim. (19.22) caglaralptkn: yazmayın dediysem yazmayın. (19.22) gunescicekci: ya sorumu sorsayım bari? (19.24) gunescicekci: soru soracaktım ben size. (19.24) caglaralptkn: soru mu soracaktınız? (19.25) gunescicekci: evett. (19.25) caglaralptkn: ne soracaktınız? (19.26) gunescicekci: ya garipsemeyin ama, (19.28) gunescicekci, yazıyor... gunescicekci, çevrimiçi. gunescicekci, yazıyor... gunescicekci: keçilerin nasıl sağıldığını biliyor musunuz? (19.28) görüldü. 170625

Kucağımdaki minik, onun uzattığı oyuncaklarla kendince gülüp, mırıldanıyordu. Ben ise sanki yerime çakılmış gibi, otura kalmıştım burada. Tek yaptığım Duru`nun saçlarıyla oynayarak oyalanmaktı. Onu ise ben oturduğumdan beri suratıma baktığını gayet hissede biliyordum. 1 hafta önce duyduklarımın şokuyla ne hiss edeceğimi bilmeyerek, suratına bile bakmıyordum. "Ahu." diye bana seslenmesiyle sadece "hm" dedim suratına bakamazken. Aniden çenemde hissettim parmaklar, kafamı ona doğru döndürdü. Bakışlarını kısaca Duru`ya değdirdikten sonra hayranmışcasına bana baktı. "Bizim de bundanımız olsun mu?" deyip beni hem dumura uğrattı, hem de bedenimdeki bütün kanın yüzüme hücum etmesini sağladı.

Voleybolda daha başarılı olmak isteyen Ayça ve ona her daim sataşan Doruk. Boyundan dolayı yargılanan Ayça. Ve boyundan dolayı Ayca`yı yargılayan Doruk...

Kendi şirketine çalışmaya giden Eliza, başına neler geleceğinden habersiz bir şekilde yeni ortakları ile tanışır. ------------------------ Ona çıkışım üzerine beni araba ile arasına aldı. "Sabrımı zorlama küçük hanım" Sesi çok ürpertici bir şekilde çıkmıştı. Korkmama rağmen belli etmeyerek dik bir şekilde bana bakan yeşillere döndüm. "Zorlarsam ne olur söylesene?" Ona karşılık vermeme sırıttı. Bana yaklaşmaya başladığında kalbim yerinden çıkıcakmış gibi atmaya başladı. Yavaş bir şekilde kulağıma üfledi. "Hiç istemeyeceğin şeyler"

Alevde Kalanlar Bazı mektuplar hiçbir zaman postalanmaz. Bazı gerçekler ise sadece yanarken açığa çıkar… Asena, genç bir savcı. Adaletin peşinde koşarken, geçmişin susturduğu bir mektup onun önüne düşer. Bir doğum günü… Bir kayıp anne… Ve mühürlü bir zarfın ardına saklanmış yıllar… Yıllar sonra karşısına çıkan Kaan, sadece ilk aşkı değil; geçmişin alev alev yanan yüzüdür. Asena şimdi hem adaleti hem de kendi gerçeğini arıyor. Ama bazı soruların yanıtı, sadece geride bırakmak gerekiyor

Geçmişten yaralı bir kız birdenbire hayatında beliren yabancı ve kendine bile belirsiz olan bir adamın ihtiras dolu kiniyle karşılaşırsa ne olur? Peki ya geçmişte kaldı sandığımız insanlar tamamen geleceğimizi belirlediyse. O zaman ne olur? Geçmiş her şeyi altüst edip geleceklerini belirleyecekti peki onların kaderini değiştirebilecek miydi? Kader geçmişe mi bağlıydı, yoksa geçmiş kaderin iplerini tamamen eline mi almıştı?

"Nasıl bakıyor muşum?" "Küçük bir kız çocuğu gibi; İstediğini yapmak istiyorsun ama yapamıyorsun, deliler gibi gülmek istiyorsun ama kendini tutuyorsun, sürekli konuşmak, yaptıklarını başkalarına anlatmak istiyorsun, oyun oynamak, koşmak istiyorsun. Luna.. Senin gözlerinde küçük kız bütün neşesini etrafına saçıyor ve bu çok hoş, ben senin gözlerinde kayboluyorum, Kızıl." 8 Krallık, farklı bir evren ve türlü türlü oyunlar. iki Krallık arası anlaşmalı evlilik sonucu ve veliahtlar ne yapabilirdi ki?

Yıllar önce kuzey ve güney olarak ayrılan bir krallığın kaderinin baştan yazılma hikâyesi... İki abisine rağmen kraliçe olabilmesi için tek şansı Gece Avcı`sı olarak bilinen direnişçi liderini bulup saraya getirmek olan bir prensesle direnişçilerin yeni lideri olduğunu herkesten saklayan bir kuzey Lordu. Fakat ikisinin de planlamadığı büyük bir sorun vardır: Birbirlerini yakmaya çalıştıkları alevlerden yükselen aşkın kokusu, hem kendi kaderlerini hem de tüm Oysma`nın kaderini değiştirecek kadar kalplerini çoktan sarmıştır.

Yıllar önce beni terk eden eski sevgilimle Yıllar sonra özel bir operasyonda karşılaştım ne olabilir ki ------ Ülkenin en gizli istihbarat birimleri, büyüyen terör tehdidine karşı çözümü sadece bir grup askerde buldu. Üçü kadın, dördü erkek. Her biri kendi alanında en iyisi. Her biri başka bir hayaletin gölgesinden çıkmış. Hakkâri`nin dağlarında başlayacak bu operasyon, sadece düşmanla değil, geçmişle de yüzleşmelerine neden olacak. Ve o iki kişi... Aynı okul sıralarında başlayan bir tanışıklık, şimdi ateşin içinde yeniden karşı karşıya. Gölgede doğanlar, karanlıkla savaşır. Ama bazıları... gölgenin ta kendisidir...

Arabayı hiç bilmediğim bir araya soktuktan sonra durdurmuş kemerimi çözüp yönümü ona* çevirmiştim. Neden durduğumuzu bilmiyordu, birazdan öğrenecekti. Titreyen ellerimi dizinin üzerinde duran ellerine uzatıp kavradığım an vücudunun kaskatı kesilmesine sebep olan o cümleyi kurdum. "Benimle evlenir misin?" "NE?!?!" O* kendine gelince şokla bağırdı. Neden bağırdığını ilk başta anlamadım. Benimle sevgili olmak istemiyor muydu? "SENİNLE EVLENİR MİYİM?" Bağırma sırası bana geçti. "NE?! NE EVLENMESİ?" "SEN DEDİN!" "NE DEDİM!" "BENİMLE EVLENİR MİSİN DEDİN!" "SENİNLE EVLENİR MİYİM?!" "ZÜMRA SİKTİN ATTIN BİLDİĞİM HER ŞEYİ YAVRUM!" "BAĞIRMA BANA!" Bunu ona avaz avaz bağırırken söylemem trajikomikti. O* derin bir nefes alıp, "Tamam," dedi. "tamam, sakinim. Evet evet, sakinim. Şimdi az önce sorduğun soruyu tekrar et yavrum, hadi." Boğazımı temizleyip istediğini ona verdim. Daha sonra halimize gülecektim. "Benimle sevgili olur musun?" An itibariyle yanan yanaklarımı görmezden gelip kaçırmak istediğim bakışlarımı zorla gözlerinde tutmaya çalışıyordum. O* ağzı açık ayran budalası gibi bana bakarken ellerini cimdikledim. Beklemeye sabrım yoktu. "Cevap versene be adam! Evet mi yoksa hayır mı?" •∆• Benimkiler delirmiş hehehe O* yazılan kısımda adamımızın adı yazıyor normalde spoi yememeniz için değiştirdim ^^

Bir görev... Bir mağara... Ve kaderin değiştirdiği bir hayat... Atmaca Timi, esir düşen masum çocukları kurtarmak için ölümüne bir göreve çıkmıştı. Kurşunların arasında, yıkıntıların içinde, karanlığın kalbinde saklıydı umut. Komutanın karanlık gözleri o mağarada küçücük bir bebeğe takıldığında zaman bir an durdu. O an sadece bir kurtarma operasyonu değildi artık; o an bir hikâyenin başlangıcıydı. Bazen bir bebeğin nefesi, bir timin kaderini değiştirir. Bazen bir gönül bağı, savaşın ortasında bile bir ışık yakar. Ve bazen... karanlıkta doğan bir ışık, insanın en derin yarasına merhem olur. "Bazı bağlar gözle görülmez, kalple hissedilir." Ve işte bu bağ, gecenin en karanlık anında doğan bir umutla yazıldı... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Otuzuncu yaşımın sonu onuncu yaşımın başlangıcı oldu. Tanrı tarafından bana yeni bir hayat bahşedildi. Ve ben bu ikinci şansı bu hayatımda kaybetmemek için kullanacağım Ben bu hayatımda kaybetmeyeceğim *** *** *** "Herkes benim için satrancımda oynadığım hamleden farklı değil Kürşat Agah" dedi sert sesiyle her yerden karşısına çıkıp kendisini rahatsız eden bu adam canını bir hayli sıkıyordu Tuturmuştu ` Seninle evleneceğim. Aşka yeniden inandıracağım` diye tek istediği intikamını almaktı "Sen satrancında hamleni yapabilirsin minik tilki. Ama unutma sen satrancını benim okyanusumda oynuyorsun" dedi arsız arsız sırıtarak Bu adam gittiği her yerdeydi. İşin can sıkıcı yanı bu adamı geçmiş hayatında hatırlamıyordu... Karşısında hakkında hiçbir şey bilmediği bir adam vardı. Bir nokta bile bilmiyordu bu adam hakkında "Arsız herif" dedi sinirle. Siniri Kürşat Agah`ı güldürmüştü... Bu kız eninde sonunda onun karısı olacaktı, bunun olması için elinden geleni yapacaktı...

Barın: merak ettiğim bir şey var Barın: bunu daha önce sana hiç sormadım ama Barın: şimdi sormak istiyorum Barın: neden yüzüme bakmıyorsun (23.37) Barın: sadece sınıfa ilk girdiğim an uzun bir süre yüzüme baktın Barın: zaten ondan sonra hiç bakmadın Barın: saydım (23.40) Barın: bana üç saniyeden fazla bakmıyorsun Barın: bilseydim ilk gün sayardım bana ne kadar süre baktığını Barın: ama sonra farkettim ki (23.45) Barın: sadece bana böylesin Barın: diğerlerine istediğin kadar bakıyorsun Barın: ama bana gelince en fazla üç saniye sürüyor bakışların Barın: bugün Canere altı saniye baktın mesela (23.50) Barın: saydım Barın: Neden bana üç saniye? (23.52) Barın: merak ediyorum Beren (23.55) Barın: Neden bana bakmıyorsun (23.58) Barın: ya da bakamıyorsun? (00.00)

Nesli Ay`a dayanan Elementerler, Dünya`nın düzenini korumak için var olmuş ve elementlere hükmeden bir ırktır. Helena ise bir Elementer olduğundan habersiz, ona bir kafesteymiş gibi hissettiren hayatına devam etmektedir. Ta ki, Çağrı`ya kadar. Çağrı ile birlikte Alderwild Akademisi`ne giden ve bir Elementer olmakla yüzleşen Helena`yı bekleyen şeylerden sadece birkaçı; zorluklar, arkadaşlıklar ve en önemlisi de aşk... Bir yandan Dünya`nın düzenini korumak için elinden geleni yapacak, bir yandansa ihanetin avcunda eriyip gitmemek için mücadele verecek... "Helena Lincoln`ün hikayesi buraya kadardı. Bir kafeste başlamıştı ve cehennemde son bulacaktı." ••• Bu isimle yazılan ilk seridir! Gelişmeleri, karakter görsellerini, tanıtım videolarını ve kitap alıntılarını @aykusagi.serisi Instagram hesabından takip edebilirsiniz.

"Ali Asaf" ona ilk defa ismiyle seslenmiştim. "Yapma" "Neyi yapmayayım" anlamamıştım. Gözlerini kısıp "Bana ismimle seslenme. " "İyide senin ismin Ali Asaf değil mi?" Sesini yükselterek "San YAPMA dedim!İsmim Ali. Sana sadece Ali daha fazlası değil." Bu son sözleri ise kırılan kalbimin sesiydi. Ona artık Ali diyecektim sadece Ali. İsmini söylememi istesede artık benim için sadece Ali`ydi. Ruhumda iz bırakılmış nişaneler dolanıyordu. Bir bir etrafımı sarmış ve an kolluyorlardı. Kaçış yoktu ama benim de pes etmeye niyetim yoktu. Genç kurgu sevenleri kitabıma beklerim.

Azad sustu. Çünkü sevdiği halde gitmeyi seçenler sonunda sessiz kalır. Boran konuştu. Çünkü sevmeyi cesaretli yapanların, korkacak hiçbir şeyi yoktu.” Roza… İki adamın arasında sıkışmış kalbin adıdır. Biri geçmişiyle acıtan, diğeri sarmaya gelen… Bir veda, bir yüzleşme. Ve bir genç kızın en gerçek tercihi. “Beyaz Güvercin” Aşkın yarım kalanından, tamamlanma ihtimaline uzanan bir hikâye. Yüreğine dokunan satırlar arasında kendini bulduğun o kitap… sadece bir karakteri değil, kendini bulacaksın. Zamanı değil, kalbini emanet edeceksin her satıra. Benimle bu yolculuğa çıktığın için öncelikle hoş geldin. Bu hikâyede yalnızla satırlar arasında gezmeyeceksin; yeri gelecek suskun bir yüreğe, yeri gelecek cesur bir seçime tanıklık edeceksin. İki adamın arasında sıkışmış bir kızın, yüreğini kendi elleriyle özgürleştirme çabasını okuyacaksın. Bu sadece bir aşk hikâyesi değil; bu, kırılmalarda büyüyen bir ruhun kendini bulma serüveni. Ve inan bana, bu kitabı okumakla kalmayacak, hissedeceksin. Yüreğine dokunan satırlarda kaybolmaya hazır mısın?

Aksiyonun En Çarpıcı Serisi 🔥 Wattpad üzerinde yayınlanan "KAN KADER" kitabıdır.

Mordan, pembeye bürünmüş ufka dikti mahmur gözlerini. İçinde dillendiremediği hüznü vardı aşinasız. Belleğine kazıdı bu yadsınamaz biçareliğini. İstanbul, en sert kışını yaşıyordu şüphesiz. Hava atmosferini delip geçen kar taneleri, şimdi umudu olmuş, sel olmuş yağıyordu yedi tepenin üzerine. Umudunu yağdırıyordu, İstanbul`a Eva... Beyaz gelinlik örtbas ediyordu hüznü. Saflığı serpiştiriyordu vicdanın gammaz çıkmış sesine. Gama müptela olmuş bir çizgi çekti sınırdan öteye, şehrin yürüyen anılarına haykırdı tek seferde. "Beni yenemeyeceksin hayat!" diye haykırdı. Yineledi... “Beni yenemeyeceksin!” 5846 Sayılı Kanun gereğince hikayelerim koruma altındadır. İznim olmadan çalındığında veya kopyalandığında, yapanlar hakkında yasal işlem başlatılacaktır!

" Biliyor musun?" dediğinde kaşlarım çatıldı. " Neyi?" deyip yutkundum. " Gülüşün güzel." dediğinde nedense utanmıştım bu sefer. Sırıtan taraf yine o olmuştu.

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Kusuru bir insanın bedeninde aramak en büyük kusurlardan biridir. Görünüşü kusursuz olan, ama kalbi kusurlu olanı neyler ki insan? Kusurumu kusursuz bir şekilde gizledim utandım, çekindim. İnsan kusurlu diye utanır mı? Ben utandım. Ama ne vardı bilir misiniz? Kusursuz bir adama aşık oldum... Avucumun içinde fırlattığım zar, ya altıya altı olup kazanacaktım, yada bir de üç olup kaybedecektim. Başlangıç tarihi ; 07.03.2025 @Tüm haklar şahsıma aittir, çalıntı kopyalama işlemi ile yasal işlem başlatılacaktır.

İyi seçersen ölürsün ama kötüyü seçersen de yaşamazsın. Şimdi ölmeyi mi seçmeli yaşamayı mı? Unutma en küçük iyilikte bile kötülük olabilir.

Verda, sevdikleri için göze aldığı şeylerin bedelini ne yazık ki ödeyemedi. o yapamadı. son artık onun için kaçınılmazdı, ya da değil miydi? Yer altı dünyasının, karanlığın sahibi, Savaş Karay`la yüzleşmeye hazır mıydı? hiç sanmıyorum... yavaş yavaş onu içine çeken bu karanlıktan Verda kurtulabilecek miydi? yoksa o "Çukur" onun sonu mu olacaktı?

Yıllar önce birbirine bağlanmış iki yürek yanlış bir anlaşılmanın kurbanı olmuştu. Birbirini dinlemeyen iki insan kendini yılların yalnızlığına mahkum etmişti. Yalnış anlaşılmalar zamanla yerini pişmanlığa bırakır. Gerçekler bir bir gün yüzüne çıkar. Bir yanda buruk bir kalp bir yanda hayal kırıklığı. -Üstümüze kar yağıyordu. Omzuma kartopu yiyince karın etkisinden çıkıp kar topunun geldiği yöne baktım. Görüntü hiç şaşırtmıyordu. Elinde kartopuyla bana gülerek bakan bir adet Barış duruyordu karşımda."Öyle mi?"dedim. "Öyle." Sen görürsün bakışı atıp yere eğildiğim gibi elime biraz kar aldım ve ona şekil verme gereği bile duymadan kafasına attım. Daha doğrusu fırlattım. Attığım kartopundan son anda kurtulmuştu. "Bakıyorum da geçen seneye göre paslanmışsınız Melis Komutanım!"bu dediğine güldüm. "Orası hiç belli olmaz Barış Komutanım."dediğimde güldü.

Aile & Asker kurgusu 🪷 Kitaptan küçük bir alıntı⤵️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?” kafamı aşağı yukarı salladım. “Abim!” dedim gür bir sesle. “Abimsin sen benim!” Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. “Ne?” dedi. “Nil ben. Kardeşinim!” 🪷 21.08.2024🍭