Kitap Tür Kategorileri

Tiyatro seçmelerinde boy gösterene kadar okulda hiç görmediği o öğrenci, Miranın ve tüm Paşalar sakinlerinin hayatını değiştirecektir. Bu sefer bir rüya değil ve vampirler buradalar.

Pelin hoşlandığı çocuğu etkilemek için hoşlandığı çocuğun arkadaşı Sinan`la anlaşma yaparsa peki ya bu anlaşma aşka dönüşürse? Kapak fotoğrafı= Pinterest

Özün,Saate bakıyoruz. 00.06 olduğunu öğreniyoruz ve telefonumuzu elimize alıyoruz. Sonraki şarkının Mustafa Sandal- Pazara Kadar olduğunu öğreniyor ve WhatsApp’a giriyoruz.Siz: Nasılsın?

Arkadaşlar toplanabilir miyiz buraya? Öncelikle hepinize merhaba. Yeni bir kurguya başlıyorum. Destek olursanız sevirim. Sizi çok seviyorum.Hadi okumaya geçelim o zaman ey cemaat. Derin çok sıkıldığı için ve okulda arkadaşlarına yapılan zorbalıklardan bıktığı için okulun badboyu olan Emreye yazar.

"Bir ay boyunca şakasına flört edelim, ilk âşık olan ise karşı tarafa yemek ısmarlasın." Kitaptaki karakterler tamamen kurgudur. Kopyalanması/çalınması halinde yasal yollara başvuracağımı belirtmek isterim.

Babası onu terk ettiğinde küçük bir kız çocuğuydu, annesi öldüğündeyse henüz büyüyememişti.

0512: Numaranı parka e*kort diye yazmışlar. 0512: Cevap vermediğine göre öylesin.

Ne zaman tanıştıklarını bilmeyen genç bir kız ve tanıştıkları anı yıllar geçse de unutmayan genç bir adam. Gelecek ne getirecek bilmeden Kızıl Gezegen`in Manzarası`na doğru yeni bir rota oluşturması... [Kurgu tamamen şahsıma aittir. Çalınması, alıntı yapılıp kaynak belirtilmemesi halinde hukuki süreç başlatılacaktır.]

Wattpad`de çok sevilen öğretmen ve mafyanın aşkı. Edebiyat öğretmeni olan Süreyya`ya yıllardır aşık olan Çelebi zaman geçtikçe değişmeye, mafya halini belli etmeye başlar ve Süreyya`yı korkutur. Fakat kader ya bu, Süreyya`nın karşısına bir kurtarıcı çıkar.

" babama benziyorsun." Anlamayan bakışlarla baktı bana. " Ne alaka?" " O da içip içip annemin üstüne yürürdü. Babamı öldüren de annem değil mi zaten? Sahi sonum annem gibi olur mu?"

Yıllar sonra bile, onun deyimiyle "balıktan bile kötü olan hafızam" da onu hatırlıyordum. her şeyi unutan ben onunla geçirdiğim otuz yedi günü unutamamıştım.

Deniz, Emin, Melis ve Eren adında ki 4 arkadaşın eğlenceli anlarını ele alıyor...

Su: Selam bugün ki ödevi atar mısın? Ateş: Kenetlenmişsin kalbime! Ateş: İlmek ilmek işlenmiş gibisin hasretinle yüreğime. Ateş:Nereye böyle bileyim söyle! Su: Nasıl? Su: Ödev Türk Dili Ve Edebiyat`ı mı?

Bize iyice yaklaştığında bir şeyler demek için dudaklarımı araladım ki beklenmedik bir şey oldu. Gözlerini benden çekip yanımdan geçti gitti. Evet, sanki beni hiç görmemiş gibi yoluna devam etti. Sanki göz göze gelmemişiz, sanki... Sanki saçma bir oyun sayesinde aramızdaki duvarlar hiç yıkılmamış gibi. Eskisi gibi, hatta eskisinden de soğuk! Ne yaptığını sanıyordu? Hiç yaşanmamış gibi mi yapacaktı birden? Böyle yaptığında her şey olmamış gibi devam mı edecek sanıyordu? 11 Serisi şimdilik bir üçlemedir. Ateş, Kül ve Anka olmak üzere üç kısımdan oluşur. Kısımların hepsi bu kitapta toplanacaktır. İyi okumalar! Başlangıç Tarihi: 18.03.2021 (Kitabın tüm hakları şahsıma aittir. Herhangi bir yerde paylaşılamaz ya kopyalanamaz.)

Türkiye`de bir ilk olan Karavezir Okulu yetenekli öğrencileri toplayıp geleceğe hazırlayan bir okuldur. Okulun sahibi olan ve aynı zamanda okulda okuyan Alev Ateş Karavezir bu okulu kurarak babasından sonra yöneteceği şirketler için öğrenci yetiştirmektedir. Okul aynı zamanda iyi insanlara kibir`den ve ego`dan uzak insanlara da önem göstermektedir. Lakin her okulda olduğu gibi bu okulda da zorbalık gibi olaylar olduğu için Alev ve arkadaş grubu buna bir çare bulur. KARA KART oyunu. Bu oyun çok tehlikeli bir oyundur ama gerekli olduğu için yapılmasında zorunludur. Kara kart çekildiği kişi kartı çeken kişi ile Kemik Kıran kafes dövüşün`e girmek zorundadır.Kart çekilen kişi kafes dövüşünü kazanırsa okulda kalmaya devam edebilir. Bu kitapta annesinin terk ettiği babasının veliahtı olan Alev Ateş Karavezir`i, arkadaşlarını ve kuzenlerini okuyacaksınız.

Her şey geçmişte yaşanan büyük ve gizemli bir katliamın çıkması ve intikam için Anka Kuşu adlı örgütün kurulmasıyla başlamıştır... Ayça henüz 17 yaşında liseli bir kızdır. Küçükken tanıştığı arkadaşları ile aynı liseye düşmüş ve grup halinde takılarak hayatlarına devam ederler. Ta ki bir metro yolculuğuna kadar. Ayça`nın bunca zaman kendisinden habersiz bir ikiz erkek kardeşi vardır. Annesi bile onu öldü olarak bilir ama gerçekler çok daha korkunçtur. Bu, Anka Kuşları`nın işledikleri günahlardan bir tanesiydi...

Güneş, sınıfa yeni gelen kimseye sataşmayan sessiz sakin sırasında yatan hiç kimseyle konuşmayan bir çocuğu farkeder.Fakat onu kimse sevmiyordur.Neden sevmediklerini bilmiyor, veya bilmek istemiyordu.Ancak onun daha önce hiç sevilmediğini duyduğunda.. yanına giderek onunla konuşmak ister..

05** : Bugün numaranızı durakta yazılı olarak gördüm ama bir şey olmasın diye sildim. Birbirimizi tanımıyoruz fakat bence hakkında çıkan dedikodulara dikkat etmelisin çünkü bazen kimin ne yapacağı belli olmuyor. Bana çarpan hödük gördü Bana çarpan hödük yazıyor... Bana çarpan hödük: Ben seni tanıyorum Balım. Kitap finaline kadar yazılmıştır okundukça bölüm atıyoruz Başlama tarihi; 14.09.2024 Bitiş tarihi; ?

Parla:Bir şey söyleyeceğim... Parla:Cevap vermediğine göre bu söyle demek sanırım? Parla:Söyle desene lan! Parla:Sen söyle demeden söylemiyorum ulan inadım inat! 🍬 Yaşadığınız evin arka bahçesinde peçeteye sarılı bir hat bulsanız ne yapardınız? Polise götürmek? Görmemiş gibi yapmak? Ya da en mantıklısı yok etmek... Parla ve arkadaşları arka bahçede buldukları hatla biraz sınırları zorlayıp eğlenmek için hattı başka bir telefona takarlar fakat işler Parla için pekte beklenildiği gibi olmaz, eğlenmek istedikleri kişi Parla`nın dik kafalılığı yüzünden çoktan ona takmıştır bile... !!!! Kurgu tamamiyle şahsime ait olup çalınıp kopyalanması veya başka bir yerde yayınlanması dahilinde hukuki işleme başvuracağımı belirtmek isterim. Kapak=Pinterst

Quasimodo` un Esméraldası

`Görebileceğin en renkli insandım ben Sen; Siyahımı seçtin..`

Tansu,mucize demek,ben kimsenin mucizesi olamayacaktım.

Demiri tutmak için uzandığım sırada alperenin beni belimden tutup omzuna kaldırmasıyla hafif bi çığlık attım. Alperen: bağırmasana kızım babanı mı çağırtacaksın buraya Defne:yardımını istemediğimi söylemiştim. Alperen: defne nazlanma de çık artık biri görmeden İki lise öğrencisi olan defne ve alperenin aşka sürükleyen hikayesi..

Benim sorunumun geçmişle alakalı değil şuanımla alakalı. Kopamadığım geçmiş geleceği hayal etmeme engel oluyor. Geçmişim şuanıma çelme takıyor. Bana gelirsek eğer, Ben biraz imalat hatasıyım. Kelebek olmak için koza ördüğüm zaman karga olacağımı kimse düşünmezdi. Ben bile.. Hadi benim karga ruhumu merhaba deyin. "Beynimde yankılanıyor bir karganın sesi yoksa bu içimdeki ölünün habercisi mi?"

Sizce masum,çalışkan bir kız okuldan atılabilirmi Babası ülke dışında olduğu için annesiyle yaşayan gizem okuldab atıldı Peki neden?

Her insan küçükken kırılmıştır illaki, insan kırıldıktan sonra ya sürekli kırılıp üzülür ya da bir defa kırıldıktan sonra onu kıran kişiye taş kesilir dediklerini duymaz kısacası artık o onun gözünde bitmiştir. Küçüklüğünde kalbi kırılmış ve büyüdüğünde taş kesilmiş bir kız duruyor karşınızda bu kişi Farah gülce Ulusoy’du, onun bir kalbi yoktu artık onun kalbi taş kesmişti. Küçüklüğü onun için bir imtihandı, kişi dünyaya imtihan olmaya gelirdi yaşadığı hayat boyunca geçirdiği zaman imtihandır ona yıllar sonra Türkiye’den ayrılarak Rusya’ya gelmişti çünkü Farah artık dünyaca ünlü bir balerin ve dansçıydı. Farah Ulusoy dans ve baleyi aynı anda yapıyordu ve bu işte çok başarılıydı binlerce kişi onu dinlemek için geliyordu. Pekâlâ o mutlu muydu hayır pek sayılmaz o mutluluk nedir bilmiyordu artık o duygusuz birisine dönüşmüştü, artık üzülmüyor ağlamıyordu. Farah artık büyümüş ve olgunlaşmıştı o 20 yaşındaydı, duyguları ve yaşamındaki zorlukları onu zorlasa bile dünyalarca ünlü bir balerin olmuştu. Aynanın karşısına geçip saçlarıma şekil vermeye başladım, saçlarımın çok fazla yıpranmaması için sadece gösterim olduğu zamanlarda saçlarımı şekillendirip ısı kullanıyordum. Çoğu zaman asık suratlıydım çok soğuk olduğum söyleniyordu ama hayranlarıma daha doğrusu buralarda olamam onların sayesinde olduğu için aileme gülümsüyordum gülümsemeyi sevmiyordum gülümserken çok fazla yoruluyordum somurtmak bir insana bu kadar mı yakışır diyorlardı hepsi yalancıydı. Hepsinin gözlerine baktığım zaman gerçekleri görebiliyordum bu özel bir güç değildi sadece 6.hissim kuvvetliydi, giyinme odama girerek dolabımın içinden siyah tüllü elbisemi alarak aynanın karşısına geçtim, üzerimde nasıl duracağını düşündüm. Sevgili annem Monozza her güne bir video kaseti bırakmıştı ,annemin ismi Arap kökenliydi kendisi de Arap olduğu için monozza ismi onlar için gayet normaldi. Kaseti yerleştirerek ekrandan annemi izlemeye başladım, vaktim kısıtlıydı ama her gün yaptığım gibi makyaj yaparken onu izleyebilirdim. Gözlerime koyu renklerle vurgulayarak kırmızı bir ruj sürdükten sonra yerimden kalkarak aynaya karşı “harikasın Farah” Rusya’da kendime ait bir evim vardı kapımı kilitleyerek arabama doğru ilerledim. İstikamet ruhlarını kaybetmişler müzesiydi. Yarım saatlik bir mesafem vardı, kendiliğinden açılan radyomu kapatarak arabamın içine hakimlik sağlayan sessizlik ile yoluma devam ettim. Düz yolda ilerliyordum müzeye yakın bir yere oturmayı tercih etmiştim ışıklarda durduğum zaman karşıdan karşıya geçmeye çalışan teyzeye dikkat kesilmiştim, sol bacağı ilk adım attığında aksarken ikincisinde sağ bacağı aksıyordu bir adam geldiği zaman yanına yardım etmek için teklif etmişti kadın anladığım kadarı ile teklifini kabul etmiş karşıya geçtikleri zaman da adam kadına acıdığı için para vermişti. Yalancıydı. Yola devam edip müzenin önünde park edip arka koltuktan siyah uzun kabanımı aldım, üzerime giydikten sonra arabadan inip dışı gösterişli olan binaya girdiğimde çalışanlar sıra halindeydi ,rastgele bir çalışan “merhabalar Farah hanım, lütfen bu yandan” arkasından ilerleyerek perdenin arkasında beklemeye başladım çok fazla gürültü ve çocuk sesi vardı arkadan el işareti yaparak “çocukları dışarıya çıkartın” adam “ama” itiraz ederek” çıkarın dedim” kabanımı çıkartarak karşımdaki boydan aynalara bakarak “az kaldı.” Gözlerimi kapatarak `umiy tatamanaa li altawfiq” ışıklar kapandığında opera müziği başladığında perde de açılmıştı gözlerimi yumarak etrafımda tur atarak seyircilere doğru ilerledim gözlerimi açıp sağ ayağımı yukarıya kaldırıp tekrar döndüm. Dans hareketlerini yapıp bir andan da bale ye uyarlamaya çalışıyordum, aynı zaman da kendimi dansa kaptırmamaya uğraşıyordum, kaptırdığım an süre yi unutup dansa devam ediyordum. Şarkı bittiği zaman seyircilerin önünde eğilerek” Spasibo za prosmotr.” seyirciler alkışladığı zaman bakışları tanıdık gelen birisini gördüm evet fazlası ile değişmişti benim gösterimde benim hayatımı yerle bir eden birisinin ne işi vardı. Kalbimin sıkışması ile dayanmaya çalıştım, içeriye girip haplarımı atmam gerekiyordu ama ben içeriye giremiyordum beynim komut vermeyi durdurmuş ve karşımdaki adamdan gözlerini alamıyordu o ise yanındaki kadınla konuşmaktan beni fark etmemişti bile Yıllarımın katili Atilla vasilievaydı. “İki insan da yıllarca birbirlerini görmek istediler, aynı yerlere gitmek istediler bilmiyormuşçasına karşılaşmak istediler evren onları karşılaştırdı ama onlar birbirlerini fark edemediler.”

Hayat, doğumdan ölüme kadar olan sancılı süreç. Yaşam nedendir bilinmez ama öç almak ister gibi tüm kuvvetiyle çöküyor omuzlarımıza. Sırtımızdaki yükten başımızı kaldırıp gökyüzüne bakamıyoruz. Ayaklarımızın altındaki bataklığa her gün biraz daha batıyoruz. Peki, kim söyleyecek neden bu kadar çırpındığımızı, yaşamak için uğraştığımızı. Biz insanlar hayat deyip geçiyoruz. Olabildiğince basite indirgiyoruz. Ama içinde boğulduğumuz bu hayatta, çektiğimiz acıları nereye koyacağız? Belki bir drama olur. Belki bir roman, sineme filmi ya da hiçbir şey olmadan silinip gideriz bu dünyadan. Diğer herkes gibi. Bir masal anlatayım. Bir varmış bir yokmuş…

17 yaşında sıradan bir kızım. Herkes farklı olduğumu, yetenekli olduğumu iddia etse de onlardan ne farkım var ki. Ben de bu toplumun direttiği kurallara boyun eğiyorum. İstediğim şeylerden taviz veriyorum. Sadece istediğim kişiler tarafından sevilmek için.

Kelimeleri kurşun. Sözleri yalan. Elleri saklı, gerçeğe. Bir söz ver, ölüme. Lavinia, ölüm çiçeği diyorlar ona. Çiçekler değil, ölen insanlar şu dünyada. Dört soğuk mermer, yuva. Çiçekler çatı şimdi sana. 12.01.2024 Kandela - Mum Alevi.

17 yaşında hayatının sorun düğümleri arasında kaybolmuş Işıl, madde kullanma eşiğindeyken hayatına giren anonimle inanmadığı mucizeler yaşar.Tabi bu sırada bilmediği bir şey vardır; Onu uçurumdan çekip kanatları altına alan anonim aslında bir madde bağımlısıdır. 05**: Uyuşturucuya seni asla bulaştırmayacağım 05**: Ciddi diyorum Siz: Bulaştım bile sayılır Siz: Tüh Siz: Geciktin anonim 05**: İlla tercih etmediğim yolu kullandıracaksın 05**: *Bir dosya gönderildi.* 05**: Onun bu durumu öğrenmesini ister miydin?