Lise kurgusudur Leyla Atmaca Serhat Aydın

Huzur ancak gökyüzündeydi ama biz sadece yer yüzündeyiz ☆ William Shakespeare Kapak tasarımı: vic___ (💖)

+olaylar sonradan olucak

Bir çarpışma sonrası tanışmaları sonucu hayatlarında önemli bir değişikliğe giden Alin ve Melih hiç beklenmedik olaylarla karşılaşacaktır.Bu olaylar onları bazen yıpratırken bazen mutluluklarına sebep olacaktır...

Lise zamanı sevdiği çocuğa gizlice yazan kız ve zamanla gelişenler. Bir lise kurgusu dur. Mizah ve bad boyluk içerir. Küfür, nude vb. Olabilir dikkate alıp okuyun.

Annesini kaybetmesiyle hayatı yeniden başlayan kız

Arkadaşlarımla çevirdiğim rastgele bir numaranın hayatım olacağını nerden bilebilirdim? Ya da maceram olacağını. Hayatımın nokta kadar yerini tüm hayatıma bırakan o numara artık her şeyimdi. Ve ben onu kaçırmamak için elimden geleni yapacaktım. Ve yapıyordum. °°°°°°° Kurgumu çok seveceğinize eminim. Hepinizi kitabıma davet ediyorum.

Kalp kırıklıkları bir zehirdir, içinden atman gerekir. Arkadaşı olmayan kızlar, çareyi denizlerin dostu olmakta bulur. İnsan büyüdükçe kabuğuna çekilmeyi de öğreniyor. Aynı zamanda da bazen yalnızlığın bir ilaç olduğunu. Kâinattaki her şey birbirine bağlıdır, her şeyin bir zamanı vardır. Senin de yanına oturacak birisi ya da birileri elbet olacak.

Bir insanı seviyorsanız bunu söyleyin çünkü bazen bir dakika sonrası bile çok geç olabiliyor. İki insan çok yakınken ruhları arasına uçurumlar girebiliyor... Sevdiklerinize geç kalmayın...

Asena yanlış numaraya yazdığında hayatının değişeceğini tahmin edemezdi (Her hafta çarşamba günleri yeni bölüm sizlerle) kitabın eski adı yanlış numara bazı sebeplerden değiştirildi.

"Bu kadar işte, hepsi bu." Annem cümleye girdi o kadar az konuşuyordu ki, sesini duymak bir mucizeydi. O konuştuğunda sesini zihnime bir çivi ve çekiçle asmak istiyordum. Bir daha ne zaman duyulacağı belli değildi çünkü. "Kızım sen neden böyle yapıyorsun? Bugüne kadar neyini eksik ettik? Ne istediysen almadık mı?" Duyduğum, duyduğun nice cümle... "Biraz sevin..." sesim öyle kısıktı, bir ben duymuştum. Sesimi karşıya, anneme aktaramadım, babama aktaramadım. Bir ben duydum, hep. Lise üçüncü sınıfa başlayan Mehir, hayatının her zamanki gibi sıradan geçeceğinin kanaatindeydi. Ancak zengin ailesi ve sosyeteyle mücadelesi yaşıyla beraber büyümüştü. Şimdi de başında bu bela vardı. Hacker... Onun kim olduğunu bulabilecek miydi? -LİSE KURGUSU- Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

Toprak`ı tanıyorsunuz. `Aşk mı? Bu Dünyada?`nın buz adamı. Papatya`nın en büyük yangını. Peki, onun en yakın arkadaşını yeteri kadar tanıdık mı? Hazır olun, Mahir`in hayatına şahitlik edeceksiniz. Not: Kitap, Aşk mı? Bu Dünyada?`nın ikinci kitabıdır. İlk kitaptaki erkek karakterle benzer gelebilir. Farklıdır. Mahir aşka düşman değildir, sadece şahit olduğu olaylar sonucu kabuğuna çekilir. Ta ki, mahalleye yeni taşınan komşu kızı Feride ile tanışana kadar. Mahir, ilk kitaptaki yan karakterdir. Çok sevdiğim için ona da kurgu yazdım. Onun hayatını anlatmam gerekiyordu. Tek başına okunabilir eser, ancak sonrasında ilk kitaba dönmenizi önermem çünkü spoiler almış olursunuz. Söylemek istedim. Komşu Kızı sizlerle 🦋

aylardır gece gündüz birbirine karıştırılarak yapılan bir proje ve üc kız. Proje teslim gününe son iki hafta kaldığı an proje artık o üç kızın elinde değilse, bu proje kime geçmiş olabilir? Son iki hafta kala projeyi bir oyuncak gibi yöneten bir ekip var ama bu ekip kendilerini açık etmeyi hiç düsünmüyor. Kızların bildikleri tek şey aynı okulda aynı hocanın derslerine girdikleri. O ekibin her an onları izlediklerini bilen üç kız ve bir adım arkalarında duran o ekip. Peki proje teslim tarihinden önce ekibi bulabilecekleri? Yada aylardır uğraşılan proje ekibin projesi olarak mı sunulacak?

"7 Aralık 2007 Yazgı dünyaya geldi ve sen tüm mektupları yaktın." Kadın "Mektuplar..." diye fısıldadı. Adam onu duydu "Sen o mektupları yaktın." Adam ağır adamlarla uzaklaşırken kadın tek birşey söyledi. "Ben o mektupları yakmadım. Asla yakmayacağım" Adam hiçbirşey duymadı. Son kez gördüğü kadına arkasına dönüp bir daha bakmadı. Kadın gözden kaybolasıya kadar onu izledi. Adam gözden kayboldu. Kadın arkasını döndü ve ayağına karların çarptığı yolda yürümeye başladı. İçinden o ana dair tek dediği " 7 Aralık 2007 ben o mektupları yakmadım." oldu. İkiside birdaha o günü hatırlamadı. Bu hikayede geçen olay, kişi, yer ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

Bu kitabımda hayatımda var olan iki arkadaşımdan esinlenerek oluşturduğum bir lise kurgusudur. Bu kurguda bazı olaylar gerçekten yaşanmıştır bazıları ise tamamen kurgudur. Bu kitap en yakın iki dostuma armağan olsun sizi seviyorum🫶

Her çocuk bir masalda doğmaz. Bazıları hayatın ortasında terk edilir. Asuman, o çocuklardan biri. Annesi yoktu. Babası mı? Vardı ama sadece adı vardı. Her gece başka bir kadının koynunda uyanan bir adamdan ne kalır geriye? ir gün, o adamlardan biri büyük bir hata yaptı. Yanlış bir kadını seçti. Ve o kadın…En büyük aşiretlerden birinin kızıydı. Hamile kaldı. Kayıp babanın bedelini ise başka biri ödeyecekti. Asuman. Seri katil, kızı bulmak için yemin etti. Onu izlemeleri, çözmeleri, konuşturup geçmişin kapısını aralamaları gerekiyordu. Aksi halde… kapı değil mezar açılırdı. Ve sonra... Sınıfa üç yabancı geldi. İçlerinden biri, gözleriyle Asuman’ın hayatını yakmaya hazırdı. Baran Ateş. O artık sadece sınıf arkadaşı değildi. Asuman’ın hayatındaki her gölgenin anlamıydı. Peki ya Baran… gerçekten koruyucu muydu? Yoksa cellat mıydı? Kimi insanlar geçmişten kaçamaz. Peki ya sen? Geçmişin seni öldürmeye gelirse, kaçmak mı istersin… yoksa savaşmak mı? Sende gel ve katıl Asumanın macerasına ve aşk hikayesine

-Gitarınla bir şey çalsana, ben de dans edeyim. -Ne çalmamı istersin? -Hangi şarkı beni, sana hatırlatıyorsa.

Eski okulunda en yakın arkadaşları tarafından zorbalığa uğradığı için düzgün arkadaşlıklar kurmak amacıyla okul değiştiren Su, kayıt olduğu liseyi normal bir lise bekler ama karşısında bambaşka insanların olduğu bir okul vardır... yeni maceralar hem Su` yu, hem de sizi bekliyor... iyi okumalar:)

İstanbul`dan İzmir`e taşınan Miray gittiği bir okulda yaşadığı maceralara dolu bir hayata atılır...

Hümeyra 17 yaşında 11.sınıf öğrencisiydi. Ormantepe Anadolu Lisesi`ne yeni gelen Atilla Yiğit Görece ilk görüşte Hümeyra`dan hoşlanmıştı. Hümeyra ise bir gün kafasına basketbol topu gelene kadar Yiğit`in varlığından habersizdi... Hümeyra sizce Yiğit`i sevebilecek mi?

Kalbinin sesini onun bakışları hala sana dönerken susturabilir misin? Lise hayatı;sınavlar,tenefüsler,dedikodular ve bir çift kahverengi göz... Göz göze gelişler,kaçamak bakışlar,ancak bit türlü adı konulamayan o duygular....Kız onun bakışlarını kalbine yazdı.Günlerce süren küçük karşılaşmalar,tenefüste kesişen yollar,yarım yamalak gülümsemeler... Hep aklında onun gözleri vardı.Dolu dolu bakan,susarak birçok şey söyleyen o gözler...Kız o gözlere tutuldu.... Her bakışta saklı bir umut,her bakışta saklı bir anlam... Ama bir gün, her şey kesildi... Tüm o umutların üzerine kalın bir duvar örüldü.Ama o gözler,hala bakıyordu... Bir açıklama yoktu.Kız için her bakış bir yaraydı artık.Bir yandan umutlanıyor bir yandan kırılıyordu.Bu içsel savaşın içinde düşman ne o kahverengi gözleri ne de engeller.... Kız kendi duygularından yabancılaşmıştı... Hayat devam ediyordu.Dünya dönüyor, dersler işleniyor,arkadaşlar gülüyor ama içindeki fırtına bir türlü dinmiyordu. Belki de bu karşılıksız bir aşk hikayesi değildi,bu kendini sevme savaşıydı... "Gözler kalbin aynasıdır diyordu şarkıda.Gerçekten öyleyse neden öyle bakmıştı bana?Gözler yalan söyleyebilir mi?Yoksa en çok onlar mı gerçeği söylerdi?"

0537***: beni sever misin bilmiyorum ama ben seni çok seviyorum Beste 0537***: kimseyi sevmedim ben seni sevdiğim kadar 0537***: sevmeye de devam edeceğim 0537***: her ne kadar başkasını sevsende 0537***: ben yine seni sevmeye devam edeceğim .... Onu sevmeye devam ederken bir başkasını düşünmek asla benlik bir şey değildi..

Lara Beyaz Yıldız, hayatın en sert yüzünü çok erken tanıyan bir genç kız. Ailesiyle bağları görünürde sağlam, ama içten içe çürümüş. Güvendiği insanların ona bıraktığı tek miras, kırık bir benlik ve sağ kulağında silinmeyecek bir sessizlik. Şimdi o, geçmişin hayaletlerinden kaçmak yerine yüzleşmeyi seçiyor. Yeni okul, yeni insanlar, yeni bir isim… ama aynı kararlılık: “O benden ne aldıysa, ben ondan fazlasını alacağım.” “Kalbi Gören Beyaz”, sadece bir ergenlik romanı değil; aynı zamanda travmaların, bastırılmış öfkenin ve içsel dönüşümün edebi bir isyanıdır. Lara, artık Lara değildir. O, “Beyaz”tır. İçindeki Beyaz, yalnızca bir renk değil, bir başkaldırıdır. Herkesin sayılarla, sınavlarla boğulduğu bir okulda, o bir matematik sorusu değil; çözülememiş bir duygunun cevabıdır. Küçük bir kedinin mırlamasında sığınak bulan, sessizliğin içinde intikam yemini eden ve sadece kulak değil, kalp de kaybedilebilirmiş bunu öğrenen bir genç kızın hikayesi bu. Ve bu hikâye, görünmeyenlerin sesi olmaya kararlı. Lara sadece bir ismi gömmüyor bu kitapta. Bir benliği, bir geçmişi, bir ihaneti toprağa veriyor.

Bazen birini sevmek, adını söyleyemeyecek kadar derinden olur. Neva, iki yıldır sadece uzaktan izlediği Atlas`a bir gün yazmaya karar verdi. Ama gerçek kimliğiyle değil. Çünkü onun dünyasında Atlas, herkesin sustuğu ama kimsenin gerçekten duymadığı biri. Sade bir kahve fotoğrafıyla başlayan yazışmalar, hiç tahmin etmediği bir yakınlığa dönüşürken; Neva, kelimelerin arkasına gizlediği duygularla savaşmak zorunda kalır. Atlas ise ilk defa kendini anlatmaya başladığında, yazdığı kişinin en büyük gerçeği olduğunu bilmez. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, kelimelerle var olmaya çalışan iki sessiz insanın, birbirini tanımadan önce duyma cesaretini bulma hikâyesi. Yazmak bazen yetmez. Ama bazen sadece o vardır.

“O, sahte bir hesaba âşık oldu. Ama ben, o âşık olurken gerçekten onun her kelimesine… her gülüşüne… kayboldum.”