Bazen hayatı akışına bırakmak gerekir. Ben Çağla. Çağla Deniz Soylu yani...öyle dediler. Hayatınin her santimini planlayan ben bu durumu hiç düşünmemiştim. Merak etmiştim ama gerçek ailemin beni istediğini, sevdiğini düşünmemiştim. Peki yeni ailemle ne yapacaktım? Yada onlar benimle ne yapacaktı? Her zaman abla olmak isteyen benim karşıma çıkp senin kardeşin var demişlerdi. Beni yurttaki çocuklar sevmezdi ki.. beni kimse sevmezdi. Kardeşim beni sever miydi? 6 abi mi? neydi bu kadın tavşan mi?

"Anla artık; intikam falan umurumda değil. Ben seni seviyorum." Ben daha ne olduğunu anlayamadan dudakları dudaklarımı buldu. Aslında bu benim ilk öpücüğüm değildi ama çok daha özel olduğunu hissediyordum. Alt dudağımı iki dudağının arasına alıp öpmeye devam etti. Ben de daha fazla dayanamadım ve ellerimi saçlarına götürdüm. Kimse bana kendimi böylesine garip hissettirmemişti. Bu çok başka bir şeydi ama anlayamıyordum.

"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen`di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir`le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.08.2025

Güneş doğdu. Gece soldu. Ve biricik kız, babasını buldu.

Kitap , Eski Adı ÇOCUKLUK BAHÇESİ. Konusu:Asker, Mahalle,Lise dönemi kapsamaktadır. Feyza küçük bacaklarına aldırmadan koştu Demirin evine . Kapılarını yaşına aldırmadan çaldı, öyle güçlü vuruşu vardı `ki Öykü Hanım endişelendi. Kapıyı hızla açtı, karşısında küçük bir kız vardı . "Merhaba, tatlım"dedi. Feyza aldırmadı "Demirin evi burası `mı ?"diye sordu. "Burası,bende annesiyim, küçük hanım". "Senin adın ne ?Neden böyle endişelisin"dedi. "Arkadaşlarım Demir`in hasta olduğunu söyledi.Ondan geldim.Ona baka bilirmiyim "dedi . Öykü kıyamadı bu küçük kıza. "Uzaktan baka bilirsin,sende hasta ol istemem ". Hızla içeri girdi Feyza. Demir`in odasına doğru yürüdüler. Odanın kapısını açtı annesi. Demir halsizce yatıyordu. "Sana , demiştim o çocuklara uyma "diye azarladı Demir`i . Küçük burnunu havaya doğru dikti. Öykü,bu küçük hırçın kızı çok sevdi. Küçük oğluna diş geçire bilen biri vardı demek`ki. "Feyza, yaklaşma sende hasta olma . İnan çok kötü"diyen Demire, üzgünce baktı küçük kız. "Sözümü dinlemezsen hep hasta olacaksın zaten". "Annem merak eder,seni gördüm ve gidiyorum"dedi küçük kız. Gülümseyerek baktı peşinden Demir. "Evin nerde canım,seni bırakayım". "Olmaz güzel teyze,evim on bina ileride ben giderim.Ben mahallenin çocuğuyum". "Yoksa sen Güzide `nin kızımısın ?"Diye sordu Öykü. "Evet ,ben oyum.Muhtemelen babasız olduğumu`da duymuşsundur "diyip gitti küçük kız. Babasını bilmezdi Feyza, hiç görmedi `ki nerden bilsin. Öldümü , yaşıyor mu onunda ,bu çocuk yaşında çokta umrunda değildi. Annesinin ve babasının hikayesi `de çok başkaydı zaten.

“En küçük sessizlikler,en büyük seslerin sahibidir.”

Alin, Kiraz çiçeği mahallesinde kendi halinde yaşayan bir kızdır. Ancak bu sade yaşamı, mahalleye geri dönen arkadaşının abisi Kılıç ile bozulur. Bazen bir salıncak, bir kıvılcımı doğurur. … Şimdi izninizle size soruyorum. Siz de bizimle salıncağa binmek ister misiniz? Unutmayın, salıncaklar sadece mutlu etmez. Aynı zaman da yakar. Öyle bir yakar ki mutluluk duyarsın alev almaktan. Ta ki kül olana kadar. …

SAR-AÇ Sardığın yaraların her daim yenisini aç. Üniversite mezuniyetini ve kimsesizlikle geçen 22. yaşını bir bankta kutlayan Efsun, o gece soluk bir sokak lambasının aydınlattığı gecede yanına oturan bir adamla dünyası baştan sona değişeceğinden habersizdir. Geçmişte ona yara olan ailesinin ölümünün ardından yetimhanede büyümüş sarılmamış yaralar ve izleri ile hayatta kalmıştır. Yalnızlığa ve getirilerine alışan genç kadın yıllar sonra yeniden bir ailede bulur kendini. Korkular, tereddütler ve kabullenişler ile girdiği içsel savaşta kalbinde sakladığı sevilmek isteyen küçük kıza yenik düşer. Türkiye’nin ileri gelen iş adamının torunu olarak anılmaya, gizli bir yeraltı dünyasının karanlığına adım atmaya başlar. Geçmişinde çözülmemiş sırlarla girdiği dünyada Efsun Mira SAYGIN olarak devam ederken hem bu isim ve soy ismin ağırlığını hem de geçmişin ağırlığını omuzlarında taşımak zorunda kalır. Ve sonra kader Denizi özgürlük belleyen bir kadını özgürlük kokan bir adamla tanıştırır. Kader iki yaralı kalbi aynı yolda yürütürken ihanetler, sırlar ve geçmişlerle derin bir savaşa sokar. Her yara iyileşmez. İzler her daim ruha kazınır. Sarılan yaraların yenisi her daim yeniden açılır. İhanet öldürür. Çözülmemiş sırlar ışıkları söndürür. Ve kalpler en çok kaderin oyununda kaybolur. “Müsaadenizle.” “Müsaadeler hep sizin Mira Hanım.”

Yasemin ve Biricik... Aynı gün, aynı hastanede doğan iki kız. Ancak kader, onları birbirlerinin hayatına uzak ama birbirlerinin yerine koyar. Yıllar sonra, Biricik`in babası Kenan, kızının aslında öz çocuğu olmadığını tesadüfen öğrenir. Bu gerçekle sarsılan Kenan, gerçek kızını bulmak için harekete geçer. Araştırmaları onu, kendi halinde, sessiz bir genç kız olan Yasemin`e götürür. Yasemin, ailesine düşkün, içine kapanık ve sevdikleri için kendini arka plana atan biridir. Biricik ise üç abinin ardından gelen, şımarıkça sevilen, prenses gibi büyütülmüş bir genç kız. Onları birbirine bağlayan ise kimliklerini yerle bir eden büyük bir sırdır: Gerçek aileleri başkalarıdır. Biricik, merakla öz ailesini tanımak ve onlarla yeni bir hayata başlamak isterken; Yasemin, sevdiği ailesinden kopmak istemez ve biyolojik bağları kabullenmekte zorlanır. Gerçek bir ailenin ne olduğu, yalnızca kan bağıyla mı yoksa kalpten gelen bağlarla mı kurulduğu sorusu, iki genç kızın hayatını altüst edecektir. ---

İzge, tutkusu kadar zekâsıyla da öne çıkan genç bir gazeteciydi. Bir haberin peşindeydi. Fakat bir gece, mesafeli ama baş döndürücü bir yabancıyla yolları kesişti. Ve o tek gecenin sabahında, kendini Malta`daki Türk Büyükelçiliği`nde; bir daha hiç karşılaşmayacağını düşündüğü o yabancının karşısında buldu. İzge için artık geri dönüş yoktu. Her cevapsız soru onu daha da derine çekiyor, her bakış bu adama biraz daha bağlıyordu. PARADOKS, tutku, tehlike ve iç içe geçmiş sırlarla örülü bir aşk hikâyesi. 🪞 • Dark Romance • Zorunlu Yakınlık • Örgüt/Çete • Yetişkin İçerik