Alya... Ankara`nın kalbinde doğmuş, Dicle kadar asi ama Fırat kadar derin bir kadındı. Güçlü bir mafya ailesinin ilk kızı. Zeki, cesur, korkusuz… Başkent sokaklarında adımları kadar soğukkanlıydı. Bir sabah, otel odasının yanına biri yerleşti. Biri vardı. Sessiz ama tehditkar. Tanımadığı ama gözlerinden bir şeyler bildiği bir adam. İlyas Çakırbeyli... Diyarbakır’ın bağrından kopmuş, Dicle’nin öfkesini damarlarında taşıyan bir adam. 1.80 boyunda, sert bakışlı, dediğim dedik bir adam. Ankara’ya gelişi kan kokuyordu. Kan davasıydı, liste kabarıktı. Ama asansörde bir kadınla göz göze geldiğinde, içinden sadece şu geçti: “Yanlış zaman… yanlış yer… ama doğru kadın.” Alya da aynı anı yaşadı: “Yanlış zaman… yanlış yer… ama doğru adam.” Onlar farklı şehirlerin çocuklarıydı. Biri Ankara’nın diplomasıydı, Diğeri Diyarbakır’ın silahı. Ama kader, Dicle ile Fırat`ı nasıl aynı denize akıtırsa, Ankara ile Diyarbakır`ı da aynı otel koridorunda buluşturdu. Artık dosyalar karıştı. Kurallar değişti. Ve bir aşk, kanla yazılacak bir hikâyeye dönüştü…

Alin, Kiraz çiçeği mahallesinde kendi halinde yaşayan bir kızdır. Ancak bu sade yaşamı, mahalleye geri dönen arkadaşının abisi Kılıç ile bozulur. Bazen bir salıncak, bir kıvılcımı doğurur. … Şimdi izninizle size soruyorum. Siz de bizimle salıncağa binmek ister misiniz? Unutmayın, salıncaklar sadece mutlu etmez. Aynı zaman da yakar. Öyle bir yakar ki mutluluk duyarsın alev almaktan. Ta ki kül olana kadar. …

Bu, adını kaderle yazanların hikâyesi… Sertliğiyle toprağı titreten bir adam; bir aşiretin başı, omuzlarında geçmişin kanı, yüreğinde sustuğu yangınlarla… Ve küçük yaşta anne olmuş, çocukluğunu gömmüş bir kadın; hayatın en soğuk yüzüyle tanışmış, acıyı gülüşüne gömmüş... Bir yanda ailesine başkaldırmış, kendi yolunu arayan bir adam. Diğer yanda şiddetin ve suskunluğun içinde çocuğunu korumaya çalışan bir anne… Onları bir araya getiren ne sevda, ne şans… Sadece hayatta kalma çabası.

Güz Matemi isminde ilk kitaptır. *Mahalle kurgusu* Karganın kanat çırpışlarının ardından kulaklara Manolyanın masalı uğuldadı...

Birbirine mecbur bırakılan iki yabancı. Biri inatçı, diğeri tahammül sınırlarını zorlayacak kadar dik başlı. Ve ikisini de aynı ateşe sürükleyen tek bir kelime, İntikam. Yıllar sonra ülkesine dönen genç kadın, ailesinin düşmanlarına karşı güç kazanmak uğruna hiç istemediği bir evliliğe mahkûm edilir. Onu bekleyen adam ise, kaybettiği kardeşinin intikamını almak için bu birlikteliği bir fırsata çevirmeye kararlıdır. Ancak hiçbir plan, iki ateşli ruhun karşı karşıya geldiğinde savrulan kıvılcımları hesap edemez. Bu evlilik; savaşacakları, direnecekleri, birbirlerine meydan okuyacakları bir arenaya dönüşür. Ve intikam için başlayan bu yolculuk, beklenmedik bir yerden –kalplerinden– çatlamaya başlar. Peki nefretle atılan imzalar, gün gelir vuslata dönüşürse… O an, kim kazanır; kim yenilir? Ateşin içine atılan iki yürek, sonunda birbirine mi yanacak, yoksa birbirini mi yakacak? Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

"Söylesene Güllü?" dedi tekrarlayarak. "Gönlünde büyük adam olabilmeyi başarabildim mi?" "Beni, senden gizleyen herkesi karşına aldığın günden beri..." Kurumuş dudaklarımı ıslatmama fırsat bile vermeden dudaklarıma kapanıp cayır cayır yanmama sebep oldu. ... • ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşı, aynı zamanda zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Günlerden bir gün Mirzalar, babasının polis oluşundan dolayı Ankara`ya taşınmak durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden yıllar geçer ve artık Gülfem ile Mirza büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olurken Gülfem Ankara`da yani, çocukluk arkadaşı olan Mirza`nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesi kazanmıştır. Gülfem okulu için Ankara`ya gittiğinde aile büyüklerinin ısrarları üzerine, Mirza ve ailesi ile birlikte aynı evde yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra yolları kesiştiğinde tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi? 170623 . . .

Çerağ: Işık, Aydınlık. 🕯️ Menekşe, okumak için geldiği İstanbul`un küçük bir mahallesine taşındığında yolunu bulduğunu sanarken; başına gelenlerle kendini tamamen karanlıkta kaybolmuş hisseder. Mahallenin genç muhtarı Cihan ise, ağırbaşlı duruşunun ardında sakladığı sessiz ve sıcak ışığıyla Menekşe`nin karanlığa düşen yolunu adım adım aydınlatmaya yemin eder. ❗️Kitabı mart ayında yazmaya başlamış olduğumdan, aylar önceki yazılarım ve yazım tarzım bugünkünden oldukça farklı ve daha acemi. O yüzden ilk bölümlerde yazım yanlışları, mantık hataları veya acele yazılmış sahneler görebilirsiniz. Şu an bölümleri tek tek düzenleme sürecindeyim, okurken karşılaşabileceğiniz aksaklıklar olabilir. Bilginize. 🤍

Kitap kapağı tasarımı: Youshoi 31.01.2025 Leman... Mardin güzeli olarak bilinen Leman... Okumuş, işini eline almış bir kadın. Güçlü bir kadın... Ama ya ufak bir hata yüzünden BORAN aşiretinin büyük oğluyla evlenmek zorunda bırakılırsa? Alp Çakır Boran... Acımasızlığıyla yeri göğü inleten adam... Herkesin saygı duyduğu, başını eğdiği adam... Peki ya bir hata yüzünden ilk görüşte aşık olduğu kadınla evlenirse ne olur? Haydi gelin ve bana destek olun 💓

" Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni " Kitabımın her hakkı saklıdır, konunun kapağın ve ismin uygulamada olmadığı bir kitap, Herhangi bir çalıntı da gerekli olan herşey yapılacak. ... "Sarı saçlarına deli gönlümü bağlamışım çözülmüyor " İki gencinden sesi bu ana kadar çıkmıyordu fakat adam türkünün bu sözlerini genç kıza bakarak devam ettirmişti, görsün istiyordu içindeki sevgiyi, "E-emir ab-"genç kız şuan ki bulundukları durumdan fazlası ile rahatsızdı, korktuğu şeyin başına gelmesini istemiyordu. "Görmüyorsun değil mi, Şu kalbimin senin için nasıl attığını görmüyorsun! "Genç kız duydukları ile korktuğu şeyin başına geldiğini anlamıştı, abisi olarak gördüğü hatta mecbur kalmadığı sürece bir araya gelmedikleri adamın onu sevmesinden korkuyordu. " Doğru sen herkesi gördün, kalbinde herkese yer vardı da bi bana yoktu , söylesene cemre hiç mi sevemezsin beni "genç kız düşündü sevebilir miydi ki? Hiç bir zaman böyle bir soruyu kendine sormamıştı , şimdide sormak istemiyordu... Evet burası Gülce mahallesi;bir mahalle düşünün eskiden olduğu gibi sıcacık bir mahalle. Oğluna kız arayan, dedikoducu teyzelerin, delikanlı erkeklerin olduğu, mahallenin genç ve güzel kızları, küçük çocukları ve herkoşulda iyi günde kötü günde birbirinin yanında duran bir mahalle burası GÜLCE MAHALLESİ iyi yönlerinin olduğu gibi çoğu aşkların yarım kaldığı bir mahalle..

"Görücü usulü bir aşktı bizimkisi... "