Bir anti-kahraman romanı… ~Kaderine isyan et ve tahtın dengesini boz. Ancak unutma yeraltında böyledir, her güç bir zaafla gelir.

Vedasız gidişlerin elbet bir dönüşü var mıdır? Mersin’den Bitlis’e savcılık stajı için atanan, enerjisi bitmek bilmeyen ancak babası tarafından yarım bırakılmış bir kadın, Umay Yıldırım. Babasının istediği yolda ilerlerken yolu bir adamla kesişir. Kıdemli üsteğmen Turan Yılmaz herkesin saygı duyduğu ancak çekindiği bir adamdır. “Sen bana şişe mi fırlattın savcı yardımcısı?” “Çöpe fırlatacaktım, şansa size geldi kıdemli üsteğmen.” Vatan için her şey mübah mıdır? “Vatan için her şey mübah Turan" “Biliyorum vatan yüreklim” Aşk, görev ve vatana adanmış hayatlar. Ve aynı davanın farklı cephelerinde buluşan iki yürek. “Seni delirtmeyi seviyorum” “Sana deli olmayı seviyorum.” Güzelce edilemeyen vedalar tamamlanmak için gelecekte beklerler. “Bir başkasından sonra herkes gelebilir, ancak vatandan sonra hiç kimse.” Ancak hikaye bu kadar değil, çünkü Turan’dan Sonra. Aşktan daha güçlü duygular olduğunu, önce vatan demenin, hayatlarını bu uğurda feda edenlerin yazıldığı bir roman. “Bu kitapları bitirene kadar dönmüş olacağım Ötüken yüreklim” Ve ben o kitapların kapaklarını bile açmadım, çünkü o gelecekti. Turan bana dönecekti ama böyle bir sürprizle gelmesini beklemiyordum.