Artık tutsaksın,benim tutsağım

Ölüm uşaklarını peşime salmıştı. Soluğum korkunun soluğuna karışmıştı. Koşuyordum. Sivri dalların berelediği bacaklarım hiç durmadan hareket ediyordu. Göğsüm inip kalkıyor, kalp atışlarım boğazımda hissediliyordu. Karanlığın bağrında yalpalayan adımlarım kör bir noktaya takıldığında, bedenim tek seferde yere serildi. Dizlerime saplanan dikenler dilime canhıraş bir çığlık yuvarladı. Daha fenası yaklaşan adım seslerinin içime boca ettiği keskin ürpertiydi. "Yardım edin! Biri bana yardım etsin." Avuçlarımı kurumuş yapraklara bastırdığımda, yükselen çıtırtıları kulaklarımı tırmaladı. Kalkmak istedim, karnımda yine aynı kıpırtıyı hissettim. İçimde nereden geldiği, nasıl benimle olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Tıpkı benim gibi çaresizce kıpırdanıyordu. Titreyen parmaklarımla karnıma dokundum. Islak yüzümü köhne ormanın derinliklerine çevirip daha güçlü bağırdım. "Yardım edin! Biri bize yardım etsin!" Yeniden koşmaya başladım. Dizlerimden akan kanların çıplak ayaklarıma süzüldüğünü hissedebiliyordum. Güçlükle ayakta tuttuğum bedenim bu kez bir ağaca çarptı. Kendimi sırt üstü yerde bulduğum an gözlerim korkuyla açıldı. Çaptığım şey ağaç değil bir yabancının sert gövdesiydi. Ancak o, bir çınar ağacı kadar uzun ve yapılıydı. Karanlık tüm ayrıntılarını ustaca gizlerken, üzerimde tepkisizce gezdirdiği bakışlarını ve silüetini ele veriyordu. Dirseklerimin üzerinde kalkmaya çalıştım. Buraya kadardı, gücüm tükenmişti. "S-sen..." Bir adım attı. Büyük ve yara izlerinin barındığı parmakları önüme uzandı. "Yardım istiyordun, değil mi?" Sesinin bir rengi olsaydı, bu kesinlikle siyah olurdu. Sesi, şavkı kırık bir siyahtan ibaretti. Şeytanın adaletsiz oyununda bana sunulan başka bir seçenek yoktu. Çaresizdim. Titreyen elimi soğuk avuçlarına bırakırken, üzerime eğilen çehresi bir an için karanlıktan sıyrıldı. Gözlerini gördüm. Kısık bakan safir gözlerini müthiş bir tehlike ele geçirmişti. O, kaçtığım gözlerden çok daha acımasız bakıyordu. O, peşimdeki yangın değil, ateşin ta kendisiydi.

"Asla karım olamayacaksın. Duydun mu beni! KARIM DEĞİLSİN AMA BENİMSİN!" Duydukları ile gözleri anında doldu. Şervan genç kızın korktuğunu görerek üzerine doğru gitmeye başlaması ile Zühre geri geri adımlamaya çalıştı fakat kollarından sertçe tutulması ile durmak zorunda kalmıştı. Şervan elinin gücünü artırıken genç kız acı ile inledi. Kızın acı çekmesi hoşuna giderken elinin birini kızın çenesine götürüp sertçe sıkarak kendisine bakmasını sağladı. "Odama gel dediğimde geleceksin, berdelin kanunu budur! Karım olmayacaksın ama beni tatmin edeceksin!" Zühre duydukları ile sarsıldı. "Bırak beni bu olmayacak!" Diye bağırdı Zühre fakat kendisini yatakta bulması ile gözleri dehşetle büyüdü. Şervan Zührenin gözlerindeki korkudan tatmin olurken kızın üzerine doğru eğilerek ellerini iki yanına doğru yatağa bastırdı. "Neden? Berdeli kabul ettiysen seni becereceğimi de bilmeliydin." Zühre duyduklarının ağırlığı ile geri geri gitmeye çalışırken gözlerinden yaşları akıyordu. "B-ben bir şey yapmadım." dedi hızla sanki savunulacak bir şey yapmış gibi. Zührenin söylediklerini umursamadan genç kızın üzerine doğru biraz daha eğildi. "Az sonra imam nikahımız kıyılacak ve sen de bundan sonra cehennemim de yanmaya hazır olsan iyi edersin Zühre Şahmaran!" Wattpad kitabıdır! Wattpad: Damla_yazar Kitap kapağı: Damla_yazar

İpek, hayalini kurduğu kariyeri elde etmek için her günü mücadeleyle geçiren genç bir kadın. Kuzey ise dışarıdan bakıldığında her şeyi olan, ama içinde hep bir eksiklik hisseden bir işadamı. Hayatlarında, her şey yolundaymış gibi görünse de, içsel boşlukları birbirlerinden habersizdir. Bir tesadüf, bir kafede yollarını kesiştirir. İlk bakışta, birbirlerine yabancı gibi görünen bu iki insan, farkında olmadan birbirlerinin hayatlarına dokunurlar. Kelimeler, paylaşılan anlar ve gülüşler, aralarındaki mesafeleri yavaşça siler. Ama aşk, her zaman olduğu gibi kolay bir yolculuk değildir. Geçmişin gölgeleri, duvarlar ve kırık kalpler, ikisini de test edecektir. Kalp Bağı, duyguların en derinlerine dokunan, kalbin en ince köşelerinde yankı bulan bir hikaye. Gerçek aşkın, bazen sabır ve cesaret gerektiren bir yolculuk olduğunu gösteren bu hikaye, sizi de kendi kalp bağınıza yolculuğa çıkarmaya davet ediyor.

Ben kralın biricik kızı, krallığımızın yegane prensesi Katherine Bloom`um. Her zaman ne istersem elde etmiştim. Kralın kızı ve aynı zamanda tek çocuğu olduğum için bana hiç bir zaman saygıda kusur edilmemişti. Haliyle durumlar böyle olunca azıcık da olsa şımartıldım diyebilirim. Ancak yinede ben bu gücümü insanlara karşı kötü kullanmadım. Her zaman mütevazi bir kişi olmaya çabaladım. Hayatım normal seyrinde devam ederken aklımda kocaman bir ejderha tarafından kaçırılıp onun tutsağı olmak elbette yoktu.

Leila hayatını ailesini memnun etmeye adamış bir kadındı. Fakat işler zorunlu olarak nişanlandığı adamın onu aldatmasıyla beklenmedik bir hal almaya başladı. Bir gecede yaşamı kökünden değişmiş kendini daha önce adım atmaya dahi korktuğu Goldriver`a giderken bulmuştu. Burası onun şimdiye kadar bastırdığı tüm yönlerini ortaya çıkarmış, onu unutulmaz deneyimlere sürüklemişti. İlk heyecanı, ilk öpücüğü, ilk aşkı... Asla karşı koyamadığı mavi gözlerin büyüsüne her geçen saniye daha fazla kapılmamak için elinden geleni yapıyordu. Çünkü bu adamla yaptığı anlaşmada seks partneri olmanın ötesine geçmek kesinlikle yoktu. Anlaşmanın sonuna geldiklerinde normal hayatına dönmek için kendini toparlarken hayatın ona bambaşka bir sürpriziyle karşılacaktı.

"Seçilmiş kan, Eternal." "Kim ben mi?" "Öğreneceksin, sorumlulukların seni ezdiğinde daha iyi öğreneceksin!" Bir kız; geleceği ve geçmişi dengeleyen, bütün sorumlulukları kendine toplayan: karmaların karması..

Gizemli ▪️Tehlikeli ▪️ MU Kıtası ▪️Kayıp Şehir Atlantis ▪️İkiz Dünya KARANLIK DİYAR`A HOŞGELDİNİZ! 👉🏻Burası dünyamızın bir benzeri, yani İkiz Dünya. 👉🏻Büyük Tufan zamanında yeryüzünden silinen ama varlığını hâlâ koruyan ve içerisinde yüzlerce tehlikeli doğaüstü tür barındıran MU Kıtası. 👉🏻Hakkında onlarca kitap ve film kaleme alınmış, farklı bir diyar olarak anılan Kayıp Şehir Atlantis. ▪️Kadim soyların ve farklı ırkların hüküm sürdüğü bu dünyada tehlike her yerde. "Gece dışarıya çıkmak daha önce hiç bu kadar tehlikeli olmamıştı. Ve ayrıca kapınızı sıkı kapatsanız bile güvende olmayacaksınız." 🏹

Her gün okuduğunuz o kitaplar, ya gerçek hayatınıza dönüşseydi? Sıradan bir sahafın tozlu raflarından alınma isimsiz bir kitap... İşte her şey böyle başladı.

”Hayallerimde ki sen hep bir uçurumdun ve ben sana yaklaştıkça ölüme yaklaştım” Gökyüzü maviliğini sunduğunda. O maviye bakarak çoğu kişi hayal kuruyordu. O gökten düşen her bir damla yağmurların toprağa düştüğünde insanlar bir çok umut eder. En imkansızları bile düşlerdi. Öyle ki tahtında herşeyi karanlık gören o bakışlar dahi kendine bir beyaz bulurdu o yağmurlarda mavi gökte. Huzuru camların ardında izlerken özenirdi sokakta ki mutlu insanlara. Özenirdi ellerini çocuklatının saçlarında gezidren babalara. Tek istemediği güçü ve mevki iken tanrı onu cezalandırmak ister gibi bu ikisini sonzuca vermişti. Şimdi tanrı birde ona bir kadın vermişti. her tarafı rengarenk acılarla süslü bir kadın vermişti. Tanrı o kadından hem geçmişi ve onun sayesinde geleceğini de almıştı. Merhamet ve vicdan denilen şeyleri hiç tanımamıştı. Ama bazen arada ona bakarken kalbine dokunup tekrar o kilitleri kıramayacaklarını anlayınca gidiyorlardı. İşte sadece o zamanlarda istiyordu onu kollarının arasına alıp sarılsın. Bir gün elbet kırılacaktı o kapılar. Onları kırmak için hevesli bekliyordu çünkü.