Uzun süre sustum. Anlatamadım, içimde büyüdü her şey. Sonra bir gün yazmaya başladım. Her kelimede biraz korku, biraz umut, biraz ben varım. Bu satırlarda, kendimi ararken bulduğum her hâlimle birlikteyim artık. “Kendimi Duyuyorum” Çünkü bu kez, gerçekten beni dinliyorum.

Düşünceler aslında cehennemden ibaret mi???

yaşadığın gerçeklik sana ait