Hayatının en iyi rolünü oynadığını sanıyordu. Ama sahne, bir anda gerçeğe dönüştü. Kadir, hasta annesi ve kız kardeşi için boğaz tokluğuna çalışan, sıradan bir mahalle çocuğuydu. Hayatı büyük hayallerden değil, küçük hesaplardan ibaretti: bakkal borcu, kira günü, annesinin ilaç parası, kardeşinin okul masrafları, bitmeyen sorumluluklar. Onun dünyasındaki en büyük gerilim, ay sonunu getirip getiremeyeceğiydi. Ta ki yaşadığı mahalleye bir film seti kurulana kadar. Ucuz bir figüranlık, siyah bir takım elbise ve “Şahin” adı verilen geçici bir rol. Bir saat. Bin lira. Fazla soru sormaya gerek yoktu. Her şey basitti. siyah bir araba, Kadir’i ait olmadığı bir karanlığın içine sürükleyene kadar. O andan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Artık Kadir sadece bir figüran değildi. Kameralar yoktu, replikler yazılı değildi ve bu sahnede “kestik” diyecek kimse yoktu. Karanlığın içinden beliren siluet, ağır adımlarla yaklaştı. Belindeki silahın metalik ışıltısı karanlıkta kısa bir an parladı. Adam, silahı kabzasından çekip çıkardı. Kadir, soğuk metalin tenine değdiğini hissettiği anda gözlerini kapattı. Ardından o cümle geldi: “Nihayet tanıştık, Şahin efendi.” Bu figüran, yeraltı dünyasının kayıp veliahtı mıydı? Yoksa sadece yanlış zamanda, yanlış kostümü giymiş bir zavallı mı? Kim bilir.. Ama bir şey kesin: bu dünyada figüranlar sadece rolleriyle oynar. Kimi hayatta kalır, kimi başkalarının rollerini çalar. Ve hepsi, siyah ve absürt bir sahnede, tehlike ile komedinin tam ortasında. Figüran — Tehlike, karanlık ve absürtlüğün kesiştiği yerde.

Bir erkek yurdunda kalan altı üniversite öğrencisi vardı. Dışarıdan bakıldığında hepsi sıradan, kendi halinde gençlerdi. Ama iş onlara gelince... hangi işe kalkışsalar mutlaka ellerine yüzlerine bulaşırdı. Hatta çoğu zaman, onlar hiçbir şey yapmasa bile bela sanki kapının altından sürünüp odaya girer, sıranın kendisine geldiğini söyler gibi içeri yerleşirdi. Kimi sınavdan kaçar gibi hayattan kaçardı, kimi hayatı bir oyun sanırdı. Biri sürekli uyur, biri sürekli konuşur, biri kaybolur, biri ortalığı ateşe verirdi. Ama hepsinin ortak noktası şuydu: Gülünecek hali bile dram kokan olayların tam göbeğinde, omuz omuza yaşayıp gitmeleri. Eğer okurken yüzünüzde istemsiz bir gülümseme belirecek olursa, muhtemelen ya bir yurtta kalmışsınızdır... ya da sizin de hayatınızdan hiç eksik olmayan, "ne yapacağını asla tahmin edemeyeceğiniz" o arkadaş grubunu siz de iyi bilirsiniz. İşte bu altı arkadaşın gerilimle kahkaha arasına sıkışmış hikayesine hoş geldiniz.

"Bu kitabı okumanız, sizin değil, benim size lütfumdur." Adı Milk. Bir kedi için fazla yakışıklı, bir dâhi için fazla narsist. İstanbul’un arka sokaklarında yaşayan bu siyah kedi, evrenin merkezinin kendi muhteşem patilerinde döndüğüne inanıyor. Ama hayatı, “Testere Yüz” lakaplı iğrenç bir dolandırıcıyla zorla evlendirilince altüst olur. Ve bir gün öğrenir ki… O sadece bir sokak kedisi değil, Papa IX. Gregorius’un lanetiyle soyu tükenme noktasına gelen Peri Gözü Soyu’nun son temsilcisidir. Kibir, sidik şişesi, mazotlu intikam ve kozmik bir tehdit. Türkçe edebiyatın en keskin dilli anti-kahramanı burada.

Tür: Kara Mizah ⚠️ Üçüncü bölümden itibaren kahraman bakış açısıyla yazılmıştır.

Raelynn Sue, StarFelow Ajansının ,Pr ve Magazin ekibi dâhil, en dişli çalışanlarından birisidir. Bunca senesini adadığı işine ve zorluklarla elde ettiği ekip liderliğine rağmense her yüzününü gördüğünde sinirlerini tepesine attıran iki şey vardır. İlki: Mesai saatlerini uzatan, gevşek ünlüler. İkincisi ise: Asael Ira Kenigston`du. Asael`in ise Raelynn`in aksine bu sinirin farkında ve rahat olan bir insandır. Ama yeni gelen dizisindeki rolde bir şirket çalışanı olacak olması tüm bir StarFelow Şirketini kaosa süeükleyecektir. Çünkü Sue ve Asael`in birbirine olan siniri herkesin bildiğinden de eskiye ve karmaşık bir zamana dayanmaktadır. Sue ise onu affetmeyi düşünmemektedir. En azından şimdilik.

"Ecelin şakası yoktur; sadece korkunç bir zamanlaması vardır." Burası kahramanların ejderhaları öldürüp prensesleri kurtardığı o masalsı Ortaçağ değil. Burası; ipek kaftanların altındaki çürük etlerin, altın kadehlerin dibindeki zehrin ve yağmurun bile kan koktuğu acımasız bir dünya. Krallığın en tepesindeki baronlardan, çamurun içindeki isimsiz dilencilere kadar herkesin kaderi, görünmez ve alaycı bir iplikle birbirine bağlı. Kimi görkemli bir kulenin tepesinden düşerken kibrini, kimi ise soğuk bir ziyafet masasında açgözlülüğünü bırakacak geride. Bu sayfalarda anlatılanlar, bitirilmiş hayatların değil, yarıda kesilmiş nefeslerin hikayesidir. Dudaklardan dökülemeyen son sözler, tövbe etmeye vakit bulunamayan günahlar ve gökyüzüne ulaşamadan havada asılı kalan yakarışlar... Burada adalet yok, sadece sonuçlar var. Burada merhamet yok, sadece çamur var...

Aslında uzaylı olan Landra bazı kişisel meseleler yüzünden dünyadaki bir okulda okumak zorunda kalır fakat küçük sürprizlerle karşılaşacağından habersizdir. Bir gün adında bir sembol olan kişi ona mesaj atar. Fakat Landra o mesajla hayatının değişeceğinden habersizdir. Dikkat bu kitapta hassas konuları normalleştirmek değil, üzerinde durulması gereken konular mizahla dile getirilmek istenmiştir.