S̶a̶d̶e̶c̶e̶ ̶a̶ş̶k̶ ̶v̶e̶ ̶ö̶l̶ü̶m̶ ̶h̶e̶r̶ ̶ş̶e̶y̶i̶ ̶d̶e̶ğ̶i̶ş̶t̶i̶r̶e̶b̶i̶l̶i̶r̶... "Ben İkbal. İkbal Zifirkıran... Adım, talih ve umut demek belki, ama bana, hep uçurumun kenarında beklemeyi öğretti, hayat. Ölümü gözleyen bir sabrın adı oldum yıllarca." Diyen bir kızın hikâyesi...

Tek bölümlük bir hikayedir ...:)

Her masumiyetin bir bedeli, her zarafetin bir keskinliği vardır. Selin Kara, parmak ucunda süzülen bir balerin… Ama sahne ışıkları söndüğünde, ailesinin kanıyla kararmış geçmişine adım atar. Yıllardır susturulmuş bir sırrın peşinde, zarafetin ardına gizlenmiş bir savaşçı gibi yaşar. Demir Savran, İstanbul’un yeraltı dünyasında korkuyla anılan bir mafya lideri. Güçlü, acımasız, duygularını çoktan gömmüş biri. Onun dünyasında güzelliğe yer yoktur—ta ki Selin’le yolları kesişene dek. İmkânsız bir aşk. Kanla yazılmış hesaplar. Ve bembeyaz bir kuğunun, karanlık sular üzerinde süzülen silueti… Ateşle su, kanla zarafet, intikamla aşk birbirine karışırken, kim kalacak hayatta?

Dedesi yüzünden abisinin arkadaşı ile evlenmek zorunda kalan Neva Kuğu🦢 "Benim gecem gündüzüm ruhum kalbim senle dolmuşken ben sensiz naparım Neva?"

"Şimdi orada, penceremin dışında, kızıl kanatlarını nazikçe çırparak çekiliyor güneş. Her elvedasında dökülür birkaç yürekte sonbahar yaprakları. Soğuk eser bazılarına dört harfin rüzgarları. Koyu bir damla damlar kazara, buğulanır solan renklerde gün-neşesi. Ben onlardan değilim. Bekliyorum. Sadece bekliyorum. Odama vurmasını penceremden gümüş gölgelerin. Gözlerini yummaya başlamasını aynaların. Akrebin uyanıp rakamlardan sadece işaret etmesini Ay saatini."

Cam fanusun içinde bir balerin... Yanı başında duran Kurşun Asker... Bu onların hikayesi. Sonu belirsiz olan bir hikaye.