Talya Ahenk Kutseli, kelimelerin ardında yaşayan bir kadındı. Sürgün edilmiş bir geçmişin, diplomatik bir sessizliğin ve adı konmamış bir boşluğun çocuğu... Boris Artem Krylov ise buzdan örülmüş bir hayaletti- kayıplarını toprağa gömmemiş, intikamını zamana yatırmış bir adam. Talya bir çeviri için Rusya`ya gittiğinde, aslında kendi hikâyesinin en karanlık cümlesine adım attığını bilmiyordu. Her kelime bir ipucu, her satır bir tehditti. Ve her bakışta, Boris`in soğuk duvarlarına bir çatlak daha düşüyordu. İkisinden biri geçmişiyle yüzleşecek, diğeri kendi karanlığında ya tamamen dağılacak ya da ilk kez insanlaşacaktı. Çünkü bazı sırlar sessizliğe gömülmez, bazı aşklar ise ölümle yazılır.

FELÇ ANNESİNİN ÖLÜMÜNDEN SONRA ANNESİNİ KAYBEDEN ALARA KOR, BABASININ ARKADAŞIYLA BERABER ABİSİYLE LOJMANDAN TAŞINIRLAR. EN YAKINARKADAŞI KORAY KUNDUR İÇİN NE KADAR ÖZLEM ÇEKSE DE KORAY GELMEZ. BURADA YEPYENİ BİR ARKADAŞ EDİNİR. SERKAN ASLANOĞLU. İKİLİNİN ARASI AÇILMIŞ, BİRİ MAFYA BİRİSİ İSE ASKER OLMUŞTU. SERKAN ASLANOĞLU`NUN ELİNE GELEN GÖREV İLE YALANLAR AÇIĞA ÇIKAR, TUTULAN NEFESLER VERİLİR FAKAT BİR SORU VARDIR; ``AŞK VATANI KURTARMAZ, YAKAR!``

Herkesin hayatı, tercih ettiği yollar sonuna kuruludur. Benim hayatım ise seçtiğim yolun sonunda saklı. Aptallar sonucu konuşur, zekiler oyunu. Ben Özün Savran, kendi kökümü, kendim yok edecektim. Sadece tek bir Savran kalacaktı.