Bazı hikâyeler kalbe dokunur. Bazılarıysa kalbin ta kendisinden doğar. Bu kitap, ikincisinin izlerini taşır. "Nefesinize Sevgi", hayata tutunmaya çalışan genç bir kadının, Sıla’nın hikâyesidir. Hastalıkla, korkularla ve kayıplarla mücadele ederken; beklenmedik bir anda gelen bir dostluğun, bir sevginin, hatta bir mucizenin insanı nasıl değiştirebileceğini anlatır. Bu hikâye, yalnızca fiziksel bir iyileşmenin değil, duygusal bir uyanışın da romanıdır. Her sayfada yaşamla ölüm arasında salınan bir nefesin, sevgiyle nasıl derinleştiğini okuyacaksınız. Belki de bu yolculukta kendi içinize dönüp siz de nefesinizi, sevgiyi ve yaşamı yeniden hatırlayacaksınız. Unutmayın… Bazen bir nefes, bir kalbi yeniden uyandırabilir. Ve bazen o kalbi sadece bir başka kalp iyileştirebilir. ( Yarı texing) Çok küçükler okumasın lütfen

Tesadüfen tanışıp bir birlerine vurulan iki kalp... ... Her şey ayağın takılması klişesiyle başladı aslında. Bu klişe kendisiyle her daim yan yana geçirilmek istenen bir ömür, hayat ve birliktelik getirdi. Duyguya yer vermeyi aklından bile geçirmeyen komutan saatlerce susmayan kadının ağzından çıkan her bir cümleye muhtaç olacağını bilmeyerek vuruldu bu kadına... ... Bütün olay büyük bir klişe ile başlamıştı fakat onları farklı kılan şey bütün farklılıklarına rağmen bir olan kalperiydi. Ya da en sıradan olanı da buydu onlara göre... ... "Belki de bir birimizi ilk gördüğümüz anda çoktan yazılmıştır kaderimiz." Usulca kıvrılan dudaklar kafasını iki yana salladı. "İlk gördüğümüz anla ya da öncesiyle ilgilenmiyorum, ben şu anım, yarınım ve de seninle geçirmek istediğim bir ömürle ilgileniyorum." ... "Kung-fu Pandada ki gibi kung-fu yapmayı biliyor musun?"  "Hayır." Ne demek bilmiyordu? "Ya, peki kurşunu elinle geri itebiliyor musun?" "Hayır." Tek parmağını çenesine koyup düşünüyor gibi yaptı kız. "Peki aynı anda 30 kişiyle dövüşebiliyor musun?" "Hayır." Hayretle ağzını açtı. "Son soru!" Bu sorudan ümitliydi. "O zaman zehirleri içince sana bir şey olmuyor ve neyin ne olduğunu da biliyorsundur." Bu kızın amacı neydi? "Hayır." Sinirle kaşlarını çattı. "Nasıl bu kadar üst rütbelisin o zaman? Doğru söyle, torpille mi aldılar seni? Bunları bilmen lazımdı!" Bu sefer hayretle ağzını açan adam oldu. Bu kız kendisine iyi olmadığı gibi başlı başına her şeye zarardı. Kafasını yıkılmış bir şekilde iki yana salladı. İyi değildi hemde hiç iyi değildi. Bunca sevmediği şeyin vücut bulmuş halı olan kıza ölümüne aşık olduğuna göre o da iyi değildi. ...