Herzamamki gittim ormanda kaçırıldım ama neden ki?

İş çıkışı herzaman geçtiğim karanlık sokaktan biran önce gitmek isterken sokağın başında çığlık sesi gelir ve ben…

Yıllardır oturduğum mahallede her şeyi her yeri biliyordum ama onun bana olan aşkını asla bilmiyordum.. NİSA YILMAZ(22 YAŞINDA MANKEN) ATEŞ KUZGUN(28 YAŞINDA CAFESİ VAR) DORUK YILMAZ(30 YAŞINDA NİSA`NIN ABİSİ) SEMRA KUZGUN(30 YAŞINDA ATEŞİN ABLASI) SONGÜL YILMAZ(NİSANIN ANNESİ) MERT YILMAZ(NİSANIN BABASI) AYTEN KUZGUN(ATEŞİN ANNESİ)

Ölüm uşaklarını peşime salmıştı. Soluğum korkunun soluğuna karışmıştı. Koşuyordum. Sivri dalların berelediği bacaklarım hiç durmadan hareket ediyordu. Göğsüm inip kalkıyor, kalp atışlarım boğazımda hissediliyordu. Karanlığın bağrında yalpalayan adımlarım kör bir noktaya takıldığında, bedenim tek seferde yere serildi. Dizlerime saplanan dikenler dilime canhıraş bir çığlık yuvarladı. Daha fenası yaklaşan adım seslerinin içime boca ettiği keskin ürpertiydi. "Yardım edin! Biri bana yardım etsin." Avuçlarımı kurumuş yapraklara bastırdığımda, yükselen çıtırtıları kulaklarımı tırmaladı. Kalkmak istedim, karnımda yine aynı kıpırtıyı hissettim. İçimde nereden geldiği, nasıl benimle olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Tıpkı benim gibi çaresizce kıpırdanıyordu. Titreyen parmaklarımla karnıma dokundum. Islak yüzümü köhne ormanın derinliklerine çevirip daha güçlü bağırdım. "Yardım edin! Biri bize yardım etsin!" Yeniden koşmaya başladım. Dizlerimden akan kanların çıplak ayaklarıma süzüldüğünü hissedebiliyordum. Güçlükle ayakta tuttuğum bedenim bu kez bir ağaca çarptı. Kendimi sırt üstü yerde bulduğum an gözlerim korkuyla açıldı. Çaptığım şey ağaç değil bir yabancının sert gövdesiydi. Ancak o, bir çınar ağacı kadar uzun ve yapılıydı. Karanlık tüm ayrıntılarını ustaca gizlerken, üzerimde tepkisizce gezdirdiği bakışlarını ve silüetini ele veriyordu. Dirseklerimin üzerinde kalkmaya çalıştım. Buraya kadardı, gücüm tükenmişti. "S-sen..." Bir adım attı. Büyük ve yara izlerinin barındığı parmakları önüme uzandı. "Yardım istiyordun, değil mi?" Sesinin bir rengi olsaydı, bu kesinlikle siyah olurdu. Sesi, şavkı kırık bir siyahtan ibaretti. Şeytanın adaletsiz oyununda bana sunulan başka bir seçenek yoktu. Çaresizdim. Titreyen elimi soğuk avuçlarına bırakırken, üzerime eğilen çehresi bir an için karanlıktan sıyrıldı. Gözlerini gördüm. Kısık bakan safir gözlerini müthiş bir tehlike ele geçirmişti. O, kaçtığım gözlerden çok daha acımasız bakıyordu. O, peşimdeki yangın değil, ateşin ta kendisiydi.

~TÜM HAKLARI SAKLIDIR ~ 09/09/2020 tarihinde aşiret temasiyla harmanlanmış epilepsi ve otizm temasını içeren ilk töre kitabı Wattpad yazılan bu kitap 114 bin okumaya kavuşurken kitappadde de aranızda olacak ..... Epilepsi hastası genç bir kadın, kendi sınırlarını aşarken özel gereksinimli çocuklara umut olan bir öğretmen... Hayata dokunmaya, yüreklere ışık olmaya gelen Sofia, Kapadokya`ya atandığında öğrencilerinin sevgisini kazanır ama kalbini hiç beklemediği birine kaptırır. O, bir aşiret ağası... Güçlü, sert ama Sofia`ya dokunduğunda tüm dünyası sarsılan bir adam. İlk bakışta başlayan bu aşk, masal gibi bir evlilikle taçlanacak sanırken kader bambaşka bir yol çizer. Berdel... Sofia, aşiret geleneklerinin içinde sıkışıp kaldığında, aşkı için savaşmak zorunda kalır. Peki, gerçekten aşk mı galip gelecek, yoksa kader mi her şeyi belirleyecek? Ve sırlar... Bu aşkın içinde saklı kalan gerçekler, ortaya çıktığında her şeyi geri dönülemez bir noktaya mı sürükleyecek?

"Asla karım olamayacaksın. Duydun mu beni! KARIM DEĞİLSİN AMA BENİMSİN!" Duydukları ile gözleri anında doldu. Şervan genç kızın korktuğunu görerek üzerine doğru gitmeye başlaması ile Zühre geri geri adımlamaya çalıştı fakat kollarından sertçe tutulması ile durmak zorunda kalmıştı. Şervan elinin gücünü artırıken genç kız acı ile inledi. Kızın acı çekmesi hoşuna giderken elinin birini kızın çenesine götürüp sertçe sıkarak kendisine bakmasını sağladı. "Odama gel dediğimde geleceksin, berdelin kanunu budur! Karım olmayacaksın ama beni tatmin edeceksin!" Zühre duydukları ile sarsıldı. "Bırak beni bu olmayacak!" Diye bağırdı Zühre fakat kendisini yatakta bulması ile gözleri dehşetle büyüdü. Şervan Zührenin gözlerindeki korkudan tatmin olurken kızın üzerine doğru eğilerek ellerini iki yanına doğru yatağa bastırdı. "Neden? Berdeli kabul ettiysen seni becereceğimi de bilmeliydin." Zühre duyduklarının ağırlığı ile geri geri gitmeye çalışırken gözlerinden yaşları akıyordu. "B-ben bir şey yapmadım." dedi hızla sanki savunulacak bir şey yapmış gibi. Zührenin söylediklerini umursamadan genç kızın üzerine doğru biraz daha eğildi. "Az sonra imam nikahımız kıyılacak ve sen de bundan sonra cehennemim de yanmaya hazır olsan iyi edersin Zühre Şahmaran!" Wattpad kitabıdır! Wattpad: Damla_yazar Kitap kapağı: Damla_yazar

Mardinin de ailemle birlikte yaşıyordum. Ailemle birlikte aksoy konağına minnettardık ailemize kol kanat germişlerdi. Ailem Aksoy konağında çalışırken ben Aksoyların tarlalarında çalışıyordum. Ve bir gün olmaması gereken bir şey oldu. Dikkatini çekmem gereken birisinin dikkatini çektim. Bundan sonra ne olacaktı? Beyhan ağa beni rahat bırakır mıydı? Rahat bırakmasa bile olur muyduk? Hayat şartları bizi birleştirir miydi?

"Sana bunu söylediğim için özür dilerim ama.. Kız arkadaşın seni aldatıyor. Hemde dibindeki birisiyle.." instagram: aledakaram wattpad: aledakaram

ZERYA💙🖤 Anne ve babasından güçlü olmasını öğrenen Asla kimseye boyun eğmeyen dediğim dedik olan Sadece ziyaret amacıyla geldiği Mardin`e tutsak olacağını bilmeyen, bir yanlış yüzünden töreye kurban olan ama asla, kendi bildiği doğrudan şaşmayan Zerya`nın hikâyesine hoşgeldiniz. * * * Boran elleri ile belimi sarınca bende ellerimi omuzlarına koyarak müzik eşliğinde dans etmeye başlamıştık. Dans ederken onun bakışları benim yüzümden olsa da ben bakışlarımı ona çevirmeyerek o hariç her yere baktım. Şuan hiç o gözleri çekecek hâlde değildim. "Hoşgeldin evine Zerya Arslanoğlu,"dedi uzun sessizliğinin ardından Boran`ın sözleriyle kafamı salladım. "Umarım hoşbulurum Boran Arslanoğlu." "İlk defa seni dinleyip evine kuaför göndermemeliydim, çünkü bu güzelliğinin başka açıklaması olamaz."dedi yine bakışlarını anlamlandıramayarak. "Kuaför göndermesen bile ben yine güzelim Boran ağa boşuna bahane üretme."dedim Gülerek kafasını sağa sola sallayınca yüzüne şaşkınca bakakalmıştım. Ee bu adam gülebiliyormuş. Boran bakışlarını gözlerime çevirerek,"Galiba sende tek sevdiğim özelliğin bu hazır cevaplı oluşun,"dedi "Bu bir iltifatsa teşekkür ederim,"dedim dans etmeye devam ederek Umarım dediğim gibi gerçekten iltifattır da ilk günden onu boşamak zorunda kalmazdım. 💙🖤 Sevgili Okurlarım, Zerya`nın küçük bir ziyareti ile başlayan ama sonu hiç beklemediği bir şekilde ilerleyen hikayesine hoşgeldiniz. Bu uzun yolda kimi zaman ağlayacak kimi zaman kızacak ve kimi zaman ise gülmekten gözyaşı dökeceğinizin küçük bir spoisini vererek kaçıyorum.

Elay arkadaşına atacağı fotoğrafı yanlış bir numaraya atar ve hersey böyle başlar…🤍