Barzoxani aşiretinin gözbebeği Rozalin, kaderine karşı sessiz bir isyanın eşiğindeydi. Kalbini dört yıl önce sessizce giden Baran’a gömmüş, onun yokluğunda hayata tutunmaya çalışmıştı. Ama o gece... Kına gecesinde, ellerine yakılan kına yalnızca bir tören değil, yavaşça kapanan bir mezar gibiydi. Mirxan Şerxani, gücün ve törenin temsilcisi olarak gelmişti. Onun için evlilik, yalnızca aşiretler arası bir antlaşmaydı. Ama Baran… O gece geri döndü. Ve döndüğünde elinde bir bıçak, gözlerinde yılların acısı vardı. Rozalin’in avcuna adını yazarken, bütün geçmiş yeniden canlandı. Aşk mı kazanacak, yoksa töre mi? Kan mı ağır basar, yoksa bağ mı? Bir aşkın, bir aşiretin ve bir kadının ateşle imtihanı… “Kan Bağı” ruhunuza işleyen, alev gibi bir hikâye...

Yorgun bir kalp, yıkık bir ruh… Ama dimdik tutmam gereken bir beden. Herkese göre çok şanslıydım. Güzel bir işim, güçlü bir duruşum vardı. Ama kimse bilmez… Benim ailem, varla yok arası bir gölgeydi sadece. Ben Gülru Erdem. 24 yaşında, doğduğum günden beri hayatla kavga eden bir avukatım.