📣HİKAYEDE TETİKLEYİCİ UNSURLAR BULUNMAKTADIR. YETİŞKİN OKUYUCULAR İÇİNDİR. Mete farkında değildi. Belkide bilerek görmezden gelmek istemişti ama o depodan çıkarken içeride bıraktığı kadın Damla iken kurtarmaya gideceği kadın Efsun olacaktı. Mete bunu bilmese bile Efsun bir daha kimseye Damla olmayacak hatta belkide intikam için prensiplerini ve sevdiği herkesi hiçe sayacaktı. O kadın o depoda son kez sevgisinin nasıl parçaladığını ve onu nasıl kestiğini görmüştü. Son kezdi. Her şey o gün son kez olmuş ve sonsuza dek bitmişti. Gözlerim yaklaştığımız eve benzer yere döndü. O kendine dayanacak bir sırt bulmuştu. Ben babama yaslanmak istesem ikimizde yıkılır kalırdık. O kendine sıcak bir ev bulmuştu. Ben o buz gibi evde bazen babamın ağlayıp sızlamalarını etrafı dağıtmasını duymamak için soğuk sokağa kaçıp sığınırdım. O geçmişi bırakıp gitmişti. Ben geçmişin yaralarını hala taşıyor ve almaya devam ediyordum. 📣Eğlence amaçlı yazılmış bir kurgudur. Tamamiyle hayal ürünüdür. Konu eksikleri, yazım yanlışları olabilir. 📣Kurgu tamamiyle şahsıma aittir. Çalınma, taklit edilme durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

📣HİKAYEDE TETİKLEYİCİ UNSURLAR BULUNMAKTADIR. YETİŞKİN OKUYUCULAR İÇİNDİR. "Bana saçma oyunlar oynama. Benim ile dalga geçmeye çalışma. Ne diye buradasın? Derdin ne anlat." Ellerini çırparak ayaklandı. "Sevgi yuvası yetimhanesini hatırlamıyor musun Vera? Benim karşıma çıkmana sebep olan yer. İkizin ve seni tanıdığım yer. Hatırla eskiyi. Oradan kaçtığımız, sokakta sabahladığımız günleri çok mu çabuk unuttun?" Sinirle ayağa kalktım. Sandalye yere düştü. "Kanıt göster. Bana o olduğunu kanıtla. Sana inanmam için bir sebep ver." Kafasını omzuna yatırdı. "Siz geçmişinize ulaşmak için uğraşan her eli kırıp atıyorsunuz. Bunu biliyorsun." Haklı olduğu için bir yanıt veremedim. "Kanıt istiyorum. Ne olursa olsun bana bir kanıt göster. Yalan olduğunu düşünürsem canını yakarım." Gülüşü daha çok büyüdü tam karşıma geçti. Yüzünü yüzüme eğerek bana daha dikkatli baktı. "Büyüdüğün zaman tekrar karşıma gel Arın. O zaman bana kardeş gibi değil, aşık gibi bakacaksın. O gün ilk öpücüğünü bana vereceksin." Gözlerim faltaşı gibi açıldı. Bir kaç adım geri attım. Oydu. Gerçekten oydu. Yıllarca arayıp bulamadığım kişi şu an tam karşımdaydı. İnanmıştım çünkü bu bizim son konuşmamızdı. Aramızda sır olarak kalan bir konuşmaydı. "Nasıl?" Açtığım mesafeyi bir adımda kapadı. 📣Eğlence amaçlı rastgele yazılmış bir kurgudur. Tamamı ile hayal ürünüdür. Konu eksikleri yazım yanlışları olabilir. 📣Kurgu tamamı ile şahsıma aittir. Çalınma, taklit edilme durumunda yasal yollara başvurulucaktır.