Bölüm 4: Herşey yolunda yada umarım

Sabah olmuştu ama ben hala dün geceyi düşünüyordum sadece 3 saat uyumuştum ama bugün zaten bir işim yoktu. Dün bir şey olacak diye çok korkmuştum çünkü bu sırrımı sadece Aras biliyordu. Ama istemediğim için söz etmiyordu. Birinin beni görmesi felakettir bu yüzden öz babam beni hep aramıştı ama 19 yaşından beri beni ölü sanıyordu tabi değildim orası ayrı iş.

OLAY ANI (Aysu 17 -18 yaşlarındayken)

yine bir gün öz babamdan kaçarken beni yakalamış tı bir inşaat ın üzerindeydik ve her an düşecek konumdaydım kolumu tutmuştu ama ben bu adamın eline düşmektense ölmeyi yeğlerdim. Önce şamsımı deneyip bacağına bir tekme atarak öne bükülmesini sağladım bu bana oradan atlamam için yanlış duymadınız aşağı atlamam için gerekli süreyi verecekti sonrasını düşünmeden gecenin karanlığında benim görüş açımla boşluğa atladım.

Düşerken yanımda beliren demir'e sıkıca tutunup kendimi 3. Kata çektim ve çıktım benim atlamamı beklemiyor olacakki benim ölüm suçumu üzerine almak istemiyordu. Aşağıya bile bakmadan kaçtığına emindim bir kaç gün sonra sahte bir cenaze düzenleyip cesede kendi DNA örneklerinden biraz bırakarak cenazeme kılık değiştirerek katılmış olmuştum.

ŞİMDİKİ ZAMAN

Aklıma gelenlerle moralim düşmesi gerekirken yükselmişti ben de bu çeşit bir psikopattım o gerizekalı aşşağılık adam beni ölü sanıyordu.

üzerime rahat birşeyler giymek için dolabıma yöneldim ve rasgele bir şekilde kombin yaptım.

(Çanta yok ayakkabı dışarı çıkarken)

giyindim ve rafta duran siyah mikrofonumu alarak arasın odasına gittim kapıyı hafif araladım. Hala uyuyordu çok tatlıydı ya ama ben buna kıyamam ki yada kıyarım.

kapıyı tekmeleyip bodoslama içeri daldım ve mikrafonumu açtım.

Ay =Aysu Ar=Aras

Ay:"KOĞUŞ HALKI KALKIN MEYDANA?!!?!!"

Aras yataktan hopladığı gibi yeri boylamıştı. Bense ortaya kahkahayı basmıştım. Dün geceki halimden eser yoktu. Aras ise bana seni öldürücem bakışı atıyordu ve aslan kral resimli pijaması varken onu hiç ciddiye alamıyordum.

Ar:"Kızım malmısın ne yapıyorsun kulağım" çınlıyor resmen.

bildiğin bana naz yapıyordu. Tabii ben umursamayınca bir anda yerden kalkıp üzerime koştu yaklaşık 4 tur kadar attıktan sonra masanın üzerindeki su bardağını başından aşşağı dökmem ve onun üzerime atlamasıyla son bulmuştu.

Ne kadar aynı yaşta olsakta biz hala o yurtta birbirini savunan iki kardeştik Aras benim abimdi bende onun ablasıydım.

Şuan ikimizde sırılsıklamdık Aras yüzünden bende ıslanmıştım. Aras"bittin sen bittin kızım amel defterin kapandı şimdi senin lan" ona kesin öyledir bakışı atarak bana sataşmadan önce kalkıp kapıya koştum ve "Üstünü değiştir ben kahvaltı hazırlıyorum."diyerek çıktım odadan.

hızlıca mutfağa giderek kahvaltı hazırlamaya başladım. Zeytin peynir ben sevmesemde arasın sevdiği bal ve nutellayı çıkardım. Sonra ise çay koydum. Krep hamuru çırpıp pişerken de domates ve salatalık doğradım. Tam zamanında Aroşumda geldi evet birbirimize garip lakaplar takmayı seviyorduk. Bana hala ters ters bakıyordu ama yardım da ediyordu tabii. masaya çay bardakları şekeri ve doğradığım salatalık ve domates tabağını masaya koydu. Kreplerin hepsi pişince çayda demlemişti. Hızlıca masadaki bardaklara çayları doldurup ardından krep tabağına getirmiştik ve yemeğe başlamıştık. Aras dışında.

Aras bana bildiğimiz trip atıyordu. Şakasına yaptığını biraz fazla belli ediyordu. Aç kalmasın diye ona biraz daha sataşmak adına" ooo Aras bey trip de atarmış"dedim. Aras ise hıh der gibi bir ses çıkarıp diğer tarafa baktı ben dışında her yere bakıyordu. Aklıma tatsız bir fikir gelmişti evet gerçekten tatsız en azından bana göre hızlıca kendi yemeğimi bitirerek masayı toplamaya başladım.

Toplamak için elim ilk olarak Arasın zaafı olan bala erişti. Bal nereye Aras'ın gözleri orayaydı. Her kahvaltıda yerdi.Ne yaptığımı anlamış olacakki elimden balı kaptı bu sırada bala yamulurken aynı anda da bana" Tamam sen kazandın yiycem ama aç olduğumdan değil emeğin boşa gitmesin diye yani"diyorduki aynı anda midesi guruldadı. Aras ise midesine ters bir bakış attı. Bunun üzerine gülüşüm daha da büyüdü o ise bana ben masumum bakışları atıyordu. Daha fazla uzatmadan yemeğini bitirmesini bekledim sonra ise hızlıca masayı topladık.

aklıma gelen fikirle Aras'a döndüm "akşam film izleyelimmi?" bu masum sorunları tüm tribini unutmuş bana gülümseyerek "Olur ben dışarı çıkıcam gelirken bir şeyler alırım akşam sende filmi seçersin." başımı sallayarak devam ettim. "korku filmine varmısın ama ilk çığlık atan diğerine dondurma alır."Dedim Aras ise sadece güldü ve" Dondurmam magnum olsun cano akşama alıp buzluğa at sen şimdiden."Dedi.

Ona sadece sinsi bir gülümseme attım ve Aras dışarı maça ben ise odama çıktım ve kitap okumaya başladım.

19:54

Bayadır kitap okuyordum ve artık belimi hissetmiyordum kitabımı yatağıma koyup aşağı indim.Aras gelemiyecekti şirketteki sorun yüzünden ben de bu yüzden kendim film izlemeye karar vermişti.Markete gidicektim yanıma siyah bir ceket evimizin anahtarı cüzdanım gözlüğüm ve telefonumu aldım. Biraz açılmak için motorumla gitmeyecektim. Yeni gelmişti tamirden zaten.

Kapıyı kilitledim ve çıktım. Yolda Halil amcanın olduğu markete doğru yürüyordum. Yaklaşmıştımda uzaktan market görünüyordu. Halil amca yurttaki güvenlik görevlilerinden biriydi ama yaşının getirdiği yorgunlukla işini bırakmıştı.Bizim mahallemizde yeni bir market açmıştı tabi o kadar da büyük değildi.

ilk gördüğümüzde bende Aras'ta baya şaşırmıştık sonra ise biraz konuşmuştuk.

Ben bunları düşünürken bir anda marketin camı kırılarak dışarı bir adam kanlar içinde düşmüştü ve sonra da o adam beni kitapçıdan dönerken kıstırmaya çalışan o pislik de çıkkp adamı yumruklamaya başladı ardından Halil amcada gelip onları ayırmaya çalışıyordu. Ama nafile.

hızla arka cebimden çıkardığım maskeyi taktım bakmayın öyle normal siyah sağlık maskesi cebimde 1 tane daha vardı bazen takıyordum kombinimlede uyuyordu zaten. Hızlıca ceketimin cebimden çıkardığım gözlüğümü de takıp son sürat adama koştum evet yaptım bunu. Halil amca ise yorgunluktan çökmüştü bunun verdiği sinirlede daha hızlı alev kırmızısı gözlerimle adama en sağlamından bir yumruk geçirdim şakasız adam diyer tarafa uçtu. Biraz sakinleşmeye çalıştım ama olmayınca olmuyordu işte adam bu sıra kalkıcak vakti bularak öfkeyle üzerime koştu ben ise son anda kenara çekildim ve beni tanımasın diye sesimi hafif değiştirip "Hayırdır koçum ne bu sinir" Dedim ama benim de ondan aşşağı kalır bir yanım yoktu tabii.

Ben biraz sakinleşince adam boğa misali bana koşarak bir yumruk attı resmen oyunlardaki gibi kritik vurmuştu şe*efs*z

Fazla uzadığını fark ettiğimde hızlıca atak yaparak tekmemle onu yere serdim.Tam kalkacağı sırada polisin siren seslerle derin bir ohhhh çektim Halil amca aramış olmalıydı. Halil amcaya doğru yürüyüp elinden tuttuğum gibi onu çektim biraz fazla mı yemişti ne polisler adama kelepçe takarken adamın dudaklarını oynatarak bana"yine görüşücez" dediğini anladım. Anlık bir cesaretle maskemi koparırcasına çıkardım ardından gözlüğümü gözlerim normale dönmüştü. Adama dönerek ona sen pi* ce değil sen pi*s*n der gibi sırıtatak. Ardından bende dudaklarımı oynatarak "Zaten görüştük" Dedim ve adam ise şok bir şekilde bakıyordu sadece maskemi ve gözlüğümü geri takarken bir polis yanıma geldi ve "Hanfendi bizimle karakola gelmeniz lazım ifadeniz alınacak"demesiyle baş sallayıp polis arabasına yöneldim.

                                 *****

Aras resmen delirmişti olayı duyunca ama benim yüzümden değil o pislik yüzünden benim ise birşeyim olup olmadığına bakmıştı fazla en diş elenmişti. Yüzümdeki kızarıklığı görünce tepesinin tası atmış karakolun ortasında adama yarım saat sövmüştü ve az daha nezarethaneye atılıyordu bir tık zor olsa da bir şekilde sakinleştirmiştim.

şuan arabada eve gidiyorduk ama Aras söylenmeden duramıyordu. Onun sayesinde yeni küfürler öğrenmiştim bile örneğin

"kıçına etek bağlayıp s*ktiğ*imin evladı."

Duymamış gibi yaptıkça yenileri ekleniyordu. Sadece duymuyordum o kadar.

bir markete durduk ama o inmeme izin vermeden kendi başına almaya gitti. Ben ise kapanan göz kapaklarıma dayanamayarak uykuya dalmıştım.

******

Uyandığımda tavanla bakışıyordum. Beni uyuduğumda Aras taşımış olmalıydı.

"Uykuda kendin gelecek halin yok ya heralde akıllım"

Kaşlarımı çatıp içimden "Sen sussana be"dedim evet aklı başında biri olarak iç sesimle içimden kavga ediyordum. Cidden muhteşemim ya.

kavgama son verip dolabımdan rahat birşeyler giyindim.

(Ayakkabı yok)

Telefonumdan saate baktım 21:27

Film için geç değildi aşağıda Netflix den film seçiyordu. Koltuğun arkasından bağırarak üzerine atlamam la yerinde sıçrayıp "Ooo prensesimiz uyanmaya karar vermiş."Demesiyle yüzümü buruşturdum prenseslerden pek de haz ettiğim söylenemezdi özellikle™ masallardakilerden fazla aptallardı küçükken bile masallarda en sevdiklerim genellikle cadılardı ama rapunzel masalını Aras yurtta bana okurken ağlamıştım. Saçlara ayrı bir zaafım vardı ve cadı rapunzelin saçını kesince çok üzülmüştüm hatta öyle ki aralıksız Arasın kollarında ağlamıştım.Bu yüzden Aras bana bir daha o masalı okumamıştı. Bende istememiştim zaten.

Bir süre sonra Aras'la bir korku filminde karar kılmıştık. Film başlamıştı ara sıra masada hazırladığımız cipslerden yiyip kola içiyordum. Film sakin başlamıştı ve güzel ilerliyordu.

1buçuk saat sonra

Filimdeki kızın yatağın altından bir anda sürüklenmesi ile film bitmişti. Aras yerinden fırlamıştı ben ise bir anlık adrenalin ile hislerimi kontrol edememiştim ve bu yüzden dışarda bir anda bir gök gürültüsü kopmuş yıldırımlar ve şimşekler çakmıştı yağmur sel gibi akıyordu. Bunlar anlık olarak olmuştu ve yağmur yerine hafif bir çişelmeye bırakmıştı. Filmin ortasında getirdiğimiz battaniyeyi biraz daha üstüme çekip Aras'a sokulmuştum.

Ben filmlerden fazla korkmazdım ama bir anlık korkum ile dışarıda olanlar beni daha çok korkutuyordu. Aras da bunu anlamış gibi kolunu belime sararak beni göğsüne çekti ve sarıldı. Kendimi ağlamamak için bile zor tutuyordum her an patlayabilirdim ve Aras'sın şuanki hali bana hiç yardımcı olmuyordu ağlama isteğim artıyordu. Kardeşim gibi olan Aras'ım aynı yaşta birbirimize her zor zamanımızda abi kardeş olduğumuz Aras şuanda benim abim bende onun küçük kardeşiydim.

Aras bir anda "İçinde tutma kardeşim ben her zaman yanındayım burdayım sel mi olucak olsun korkuyormusun ben yanındayım ama sen içinde tutma kardeşim" Demesiyle daha fazla dayanamadım. Hüngür hüngür hıçkırarak ağlamaya başladım. Yağmur hızlandı ben ağladım şimşek çaktı ben ağladım Aras bana sarıldı teselli etti abim oldu. Hıçkırıklarım yavaşlayıp kesik kesik iç çekişlere dönüştüğünde ikimizde sessizleştik. Evet korkuyordum hemde çok korkuyordum yeteneklerinden değil onları kontrol edememekten bu konuda ustaydım ama bazen kaçırıyordum.

Annem bebekliğimden beri bu özelliğimi babamdan gizlemişti. Ama annem bir gün markete gitmişti. Ben ise kendimce kağıt keserek eğleniyordum kalp yapıyordum yıldız yapıyordum çiçek yapıyordum annemi beklerken de onları kesiyordum yanlışlıkla elime gelince elimi kesip ağlamaya başlamıştım. Canım çok yanmıştı. Babam da o sırada evdeydi ben odamdan çıkmıyordum ağlayışımı duyup gelmişti. Önce bağırmıştı. Ardından gözlerimi fark etti ve her şey o zaman başlamıştı kabus gibi bir gün.

Aras beni iyice çekti kendine ben ise bunları düşünüyordum ya tekrar kaybedersem kontrolümü ağlamaktan çok yorulmuştum. Başımı Aras'ın göğsüne yaslayıp kafamı gömdüm ve kendimi uykunun kollarına bıraktım...

*******

Gözlerimi zorlukla araladım ve başımı yaslandığım yerden çektim. Aras'ta bende koltukta aynı pozisyonda uyuya kalmıştık zorlukla masadaki telefonuma ulaşıp saate baktım saat 05:03 tü saat daha çok erkendi ve ben hala yorgun hissediyordum dün gece geç yatmıştık bu yüzden uykum vardı.

Aras'sın bir eli hala belimdeydi destek olmak ister gibi tutuyordu buna burakça gülümsemiştim tekrar Aras'sın göğsüne yaslandığım gibi oda mırıldanarak uyadı. Tabi ben bundan memnun değildim. uykum vardı. Aras esneyerek saat kaç diye sordu 5 diyerek mırıldandım. Tamam dedi ve oda arkasına yaslanıp uyumaya devam etti. Belliki onunda uykusu vardı. Beni biraz daha sardı ve gözlerini kapatı baktığımda hemen uyumuştu ben ise 1 saat boyunca ona sarılı şekilde beklemiştim uykum vardı. Ama hiç uyuyamamıştım.

2 dakika kadar sonra Aras'ta yerinde kıpırdanaranak uyandı.ikimizde hareket etmeden bir süre daha durduk ve sonrada ayaklandık hiç konuşmadan odama üstümü değiştirmek için gittim. Aras'ta pek takmamıştı zaten çünkü moralimin bozuk olduğunu oda biliyordu. Önce lavoboda ki işlerimi hallettim ve kıyafet dolabıma gidip gündelik birşeyler seçtim bugün de işim yoktu. Ama yarın vardı.

(suluk çanta gözlük ve tırnak yok)

Beyaz siyah renklerde kısa kollu bir crop ve çok cepli siyah kargo pantalon giyindim.

Aşağıya indiğimde Aras çoktan üstünü değiştirip kahvaltı hazırlamaya başlamıştı. Üstüne açık mavi bir sweatshirt ve altınada siyah bir eşofman giymişti. O sucuklu yumurta yaparken ben salatalık domates kesiyordum sonrada dolaptan diğer şeyleri çıkardım ve masayı hazırlamaya geçtim o sıra Aras'ta işini bitirmiş bana yardım ediyordu.

Kısa sürede herşey hazırlanmıştı ve biz de kahvaltımızı ediyorduk en baştan beri hiç konuşmamıştım. Buda Aras'ın dikkatini çekmişti. 5 dakika kadar sonra daha fazla dayanamamış olacak ki bir anda çatalı kaşığı sertçe bırakarak bana döndü ve konuşmaya başladı. "Dünyadan Aysu'ya" demesiyle kendime gelip hızlıca kafamı kaldırıp "he" Diyerek bön bön ona bakmaya başlayınca. "Dışarı çıkalımmı bugün? Sinemaya yada Lunaparka gideriz. " Demesiyle anında keyfim yerine gelmişti ve gülümseyerek "Cidden mi?" Diye sordum aşırı mutlu olmuştum. Uzun zamandır Lunaparka gitmemiştim.

Oda gülümsememi görünce "cidden öğlen gidebiliriz şirkette işlerim varda" diyince daha çok gülerek hızlıca kafa salladım.

yemeğimiz bitince saat 8 olmuştu. Aras şirket için hazırlanıyordu. Bende odamda kitap okuyordum. Aras gitmişti 2 saate yakındır kitap okuyordum. Sıkılınca kitabı yerine koyarak. Evde amaçsızca dolaştım en son dışarı çıkmaya karar vererek. Ayakkabımı giydim yanıma önlem amaçlı küçük bir bıçak telefonum anahtarım gözlüğüm cüzdanım ve bunları koymak için rahat küçük bir sırt çantası aldım. Üzerimede ince siyah bir ceket aldım ve maskemi taktım bıçağı ceketimin içindeki küçük gizli cebe koydum. Sonrada yürüyüş yapmaya başladım.

15 dakika kadar sonra bir parkta durdum ve yakınlardaki bankların birine oturarak çocukları seyretmeye başlamıştım. Küçük tahminimce 6 7 yaşlarında bir oğlan çocuğunun yanında bir adam vardı ama onunda yüzünde benim gibi bir siyah maske vardı.

Adam hiç de çocuğun babası gibi değildi zorlasa ağlayacaktı çocuğun az önce yanına gittiği için anladığım annesi çocuğu kulağına alıp adama bağırıp ne yaptığıni sordu. Adam her ne dediyse kadın bir adım geriledi ve adam onun üzerine yürümeye başladı. Ben de daha fazla duramayarak gözlüğümü taktım yerimden fırladım ve direk adamın suratına yumruğu çaktım. Adam bana "Ne yapıyorsun lan sen ş*erefs*iz" Diyerek üstüme yürüdü ben ise daha fazla kendimi tutamadım ve adamı sert bir tekme ile yere düşürdüm gözlerim şuanda ateş kırmızısıydı tabi o bunu göremiyordu.

Biraz sonra siyah bir araba yanımda durdu ve içinden 4 siyah takım elbise ve gözlüklü adam bana doğru geldi. Tek bir karakol vakasını Aras'ın kaldıracağını sanmıyorsum yoksa hepsi çerezdi sadece biraz zorlanırdım o kadar. O sıra adam da ayağa kalmıştı ve bir kahkaha atmıştı.

Bu ses çok tanıdıktı hızlıca yaklaşıp maskesini yırtarcasına çıkardım. Geçen marketi birbirine katan o p*iç ti bu. Daha fazla uğraşmamak için arkama doğru koşmaya başladım. Ki 4 adam ve o maskesini yırtığım kişi arkamdan koşuyorlardı 10 dakika sonra yorulmuştum duvardan duvara atlıyordum ama bu ş*erefs*izleri atlatamıyordum. En sonunda beni yakalamışlardı ve arabaya sürükleyip götürmüşlerdi şuan nerede miydim? Bir depoda ayakları elleri arkadan bağlanmış şekilde duruyordum.

BU BÖLÜMDE BİTTİ ELHAMDÜLİLLAH YENİ BÖLÜM YAKINDA GELİR DE KİMSE OKUMUYO Kİ AQ BEN KİMLE KONUŞUYORUM. ŞİZOFREN DEĞİLİMM ❌❌❌❌❌❌