"Gözlerinde kendimi görerek öptüğüm tek kadın sensin Derya. Dokunduğumda aşkıma aşkla karşılık veren, sevdikçe beni kendine hapseden, bana ait hissettiğim ve ait olduğum tek kadın. Senden başka hiç kimseye böyle dokunmadım, dudaklarım sadece senin teninin tadını bilsin çok isterdim. O zehirli meyvenin tadını hiç bilmemeyi, ilk seni öpmeyi, içmeden sorhoş eden, aklımı başımdan alan dudaklarını, tertemiz dudaklarla tatmayı nasıl isterdim bilemezsin." derken alınını, şakaklarını, yanaklarını, burnunun ucunu öptü tek tek. " Zamanı geri alamam ama sana söz ölürken bile sadece senin adınla mühürlü olacak dudaklarım." deyip sözünü mühürler gibi derin bir öpüşmenin içine hapsetti ikisini. Yana yatıp Derya`yı üzerine aldığında kollarında ki kadının aşkından emindi, kendinden emindi ve bunun nasıl özel bir his olduğunu ihanete uğramayan kalpler bilemezdi...

Güzel seven bir adam Barlas... Bu sevgiden habersiz yıllarını geçiren Benan... Sıcacık, eğlenceli bir aile... Tatlı cadı bir görünce...

"Ne oldu?" diye sordum korkuyla. Son dakika birşey çıkmıştı işte... Al başına belayı... "İstemediler mi Fatma`yı?" diye sordum. Esma abla kapıyı kapattıp yatağa doğru yürüdü yanıma oturduğunda, "İstemesine istediler de Fatma`yı değil seni istediler!" dedi karşısında ki kapıya boş boş bakarak. "Ne..." dedim boş bulunup ama gerisi gelmedi. Ne demek beni istediler? Adam yüzümü bile görmedi nasıl beni isterler. "Şaka? " dedim olmadığını bile bile... Kapıdan içeri bir hışım giren yengem ile şaka olmadığına emin oldum. "Kalk bakalım gelin hanım!" dedi sinirinden alaya vuruyordu "Koskoca Karacahanlar`a gelin gidiyorsun şu haline bak!" dedi üstümü başımı düzeltmeye çalışarak.

Yavuz Yaman namıdiğer Beyzade... Allah`tan başka kimseden korkmaz, tesadüfe inanmaz, intikam gütmez... Zümra akıllı güzel zengin manevi değerlerden uzak büyümüş sosyete güzelimiz. Allah bu iki zıt kutubun yolunu kesiştirdiyse, elbette bir muradı vardır...

Seni arasam kaçıp giderdin Birce..." dedi ne yapacağımı adı gibi biliyordu. Omzundan itip, "Sen de Erhan Altun`un eline geçmem pahasına aramadın beni öyle mi? Hayatım da senin kadar bencil insan görmedim." "Onların peşinde adamlarım vardı Birce, sen benimsin kimse bunu değiştiremez." diye tısladı yüzüme. İşaret parmağımı kalbine bastırıp ittim tekrar, "Ben senin değilim, kimsenin malı değilim. Değiştir bu kafayı artık." Söylediklerim ile dişlerini sıktığında özenle kısaltılmış kirli sakallarının süslediği çene kemiği seyridi ama çabuk toparladı. "Baba imam efendiyi arayın gelsin, Birce hanım da artık kime kafa tuttuğunu anlamış olur bu sayede." Dedi tüm özgüveniyle. Bu kez benim kaşlarım çatıldı, annemle babamın sessiz kalışı onun duruşunu daha da dikleştirirken, "Ne imamı Hâkim? Ne saçmalıyorsun sen?" diye sordum tüm hırsımla. "Berdel olsun diye bekleyenleri nasıl boşa düşüreceğim sanıyorsun Birce, ancak evli olursan bu işten kurtulursun." dedi saklamadığı bir mutlulukla. "Sana demiştim hatırlıyor musun? Sen benim kaderimsin, hep bir Karademir olarak kalacaksın demiştim. İşte o gün geldi Birce ya benimle evlenirsin yada Berdel bedeli olursun ki ben buna asla müsade etmem." Karşımda burnunu kibirle havaya diken adama sayılı dakika katlanamazken nikahlısı olmak ölüm gibiydi. Amcamın sesini duydum peşi sıra, "Kızım sen babanın tek varisisin, Karademirlerin bunca emeğini seninle beraber Altunlara sunamayız. Sen Karademir olarak kalacaksın, bunu bize borçlusun." Derin bir nefesi ciğerlerime çektim, "Ben kimseye borçlu değilim amca, oğlunla da iki Dünya bir araya gelse evlenmeyeceğim. Bunu hepiniz aklınıza sokun deyip kapıya yürüdüğüm sırada sessizce olan biteni dinleyen Sancar abi ile göz göze geldik. "Beni bunun için mi getirdin? Yazıklar olsun."