Yıllarını hapishanede tutsak olarak geçirmiş bir adamın ona aşık olması ne kadar büyük bir sorun olabilirdi? (...) Nereye gideceğimi bilmeden koşuyordum. Arkamdan bir silah sesi yükseldi. Lanet olsun! Bulmuştu işte beni. Çıkmaz bir sokağa girmiştim. Kaskatı kesilen bedenimi umursamadan, arkama baktığımda onu gördüm. Gözleri oldukça ürkünçtü. Aramızda tek nefeslik bir mesafe vardı. Çaresiz fısıltıyla, "Ne istiyorsun benden?" dediğimde konuşmak için araladı dudaklarını. "Seni istiyorum Elvin. Yalnızca seni..." ❗️Bölüm sayısının fazla olmasına takılmayın. İlk 30 bölüm çok kısa sahneler içeriyor.❗️ •Tüm hakları bana aittir. Kopyalanıp çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır!

“Doğu`nun en büyük mafya ailesinin varisi olan Lidya ve Batı`nın yeraltı dünyasının sarsılmaz lideri Kuzey, babalarının imzalamak zorunda kaldığı bir "Kan Anlaşması" gereği zorla evlendirilir. Bu evlilik, iki gücün birleşmesini sağlarken, aynı zamanda her iki karakter için de birer "pranga" anlamına gelmektedir. Lidya, sadece zekasıyla değil, acımasızlığıyla da adından söz ettiren, kendi operasyonlarını yöneten, babasının bile çekindiği bir kadındır. Kuzey ise, adının hakkını veren, bakışlarıyla dahi rakiplerini titreten, kuralları kendisi koyan bir imparatordur. Her ikisi de bir "gölge" gibi yaşamaya, emir almaya veya birine boyun eğmeye alışık değildir. Nikâh masası, ikisinin de birbirine meydan okuduğu bir savaş alanının başlangıcı olur. Evlilikleri bir tiyatro, yaşadıkları malikane ise casusların ve hainlerin kol gezdiği bir satranç tahtasıdır.” !Dikkat!Bu kitapta olumsuz sahneler,argo kelimeler bulunabilir!

İlk aşkım değildin belki ama tüm aşklarımı hükümsüz kılandın...

Soyun," "Neden?"Seks yapacağız."Bunu söylerken sesi boğuk ve tehlike ile çıkmıştı.İlkte bunun olacağını aklımın ucundan bile geçirmemiştim. Sertçe yutkundum. Hayatım mahvolmuştu. Bu adama seks arkadaşı olacaktım. Paramı verecekti ve benim bu paraya ihtiyacım vardı. Üzerimdeki gömleğin düğmelerini çözmeye başladım. Bunu yaparken ellerim titriyordu. Karşımdaki adam fazla acımasızdı, ben ise ürkek bir ceylan gibiydim. O ise avına yaklaşan bir aslan gibi… Yavaş adımları dizlerimin bağını çözüyordu. İçimde tarifsiz bir korku vardı. Ne olacaktı? Bu adamın mı olacaktım?

Karun; ailesiyle pek ilgilenmeyen, zalim bir milyarder... Ta ki kız kardeşi evlenmeye karar verene kadar. Düğüne birlikte katılmak için bir eskort tuttuğunda ne aşık olmayı ne de hayatının sonsuza dek değişmesini bekliyordur…

Ağrının en büyük aşiretleri sen birinin kızı olan rojin güzelliğiyle zekasıyla tüm ağrının dilinde rojin aşiretin içinde en hakkaniyetli ağa kızıdır. Bu özelliğini her yerde belli eder. Sonucu ne olursa olsun. Gözü kara deli doludur. Hukuk fakültesi son sınıf öğrencisi. Hayali okulu bitirip iyi bir avukat olmak haklının yanında durup haksizin karşında olmak. Okulu bitince mesleginj en iyi şekilde yapmak ama bilmez ki abisinin kan davalılarinin kızıni kaciracagini. Sonucu ona pahalıya mal olacağını. Hep birlikteyiz izleyip göreceğiz. Bu hikaye gerçek hayatlardan esinlenilmiştir.

Ben çorak bir topraktım oda bana Allah`ın en güzel niymeti idi .

Asil Ağa isimli bu hikayenin tüm hakları diğer hikayelerimde olduğu gibi tarafıma aittir. En ufak kopyalama taklit v.s de gerekli hukuki işlemler başlatılacaktır. Instagram: azimet340 🍁🍁🍁 Bildiğiniz bütün ağa hikâyelerini unuttun. Klasiklerin dışında bir hikâye. Bu Asil Ağa`nın hikâyesi. Hikayemizin bir ucu Şanlıurfa bir ucu İstanbul... 🍁🍁🍁 Erkek evlat sahibi olamayan Reşo Ağa nihayet üçüncü karısından ikiz çocuk sahibi olacaktı. Biri kız biri erkek. Zeliha`ya 9 ay gözü gibi baktı Reşo Ağa. Ne de olsa erkek doğuracaktı. Altı kızdan sonra Nihayet bir kız daha olsada Allah onunla birlikte bir de erkek evlat verecekti. Büyüdüğünde babasının desteği olacak, zamanı gelince yerine geçecekti oğlu. Ağa oğlu ağa olacaktı. Doğduğunda kurbanlar kesecekti Reşo Ağa oğlu için. Ama olmadı. Büyük konuşan Ağa`ya Allah yine erkek evlat vermedi. Oğlu dünyaya geldiğinde sadece yarım saat yaşadı. İşte o gün yazıldı Asil`in ateşten harflerle kaderi. Annesi adını Asya koyacakken babası ölen erkek kardeşinin suçunu da adını da yeni doğan kız bebeğe yükledi. Babası bir erkek gibi büyüttü yetiştirdi kızı. Sonunda Asil olan kızın adının arkasına Ağa eklendi.

Gecenin koyuluğunda, asaletini gururla göstermek isteyen beyazlar içindeki Ay, bütün ihtişamıyla yeryüzüne ışıklarını yaymıştı. Eskimeye yüz tutmuş yaşanmışlıklarla dolu olan gölün üstündeki tahta yolda ayakta dikilen Efsun’un yüreğindeki ateşin yükselişi, dudaklarındaki acı kıvrılmanın sebebi olmuştu. Başını yukarı kaldırıp gökyüzündeki parıltılara baktı. Parlaklıklarını birbiriyle yarıştıran yıldızları önceden izlemeyi severdi; lakin şimdilerde onları boş gözlerle izlediğini biliyordu Efsun. Üstünde durduğu tahta iskelenin hafif sallantıyla oynadığını fark etti, lakin başını gökyüzünden indirmemişti. Gelenin kim olduğunu, içindeki o garip güvenden ve burnuna ilişen kokudan anlamıştı. Yanında dikilen Aliyle birlikte başını indirdi ve ayın parlaklığıyla ışıldayan gölü izlemeye başladı. Bir müddet sükûnete boğdukları benlikleriyle, ikisi de unutulmaya yüz tutmuş bu iskelenin üstünde yan yana durmuş, gölü izlemeye devam etmişlerdi. Gölün üstündeki tahta yolun kenarlarında yosunlar oluşmuş; üstündeki kurbağaların sesleri, onların sessizliğinin aksine şakıyorlardı. "Gerçek manada başlıyoruz artık, hazır mısın?" dedi, tıpkı görünümü gibi sesi de sert olan Ali. "Hep bu anı bekledim" dedi Efsun. "Kalbimdeki bu acının yankısını kesme vakti geldi," diye devam etti. "Tekrar nefes alabilmemiz için" dedi Ali, bakışlarını çevirip Efsun’a bakarak. "Bu uğurda bir an olsun yok olmasından korkmadığım canımı kaybetmek varsa bile, bitirelim bu işi" dedi Efsun’da başını çevirip Ali’ye bakarak. Gökyüzünde, iki ayrı yerde çakan şimşeklerin mükemmel bir uyumla çizgilerini kaydırıp birbirlerine dokundurdukları o anda, Efsun ve Ali’nin de bakışları öyle dokunmuştu birbirlerine. İkisinin de yüzünü aydınlatıp, o sessizliğin mahzenine çekip demirden parmaklıklara hapsetmişti. Ali, karşısındaki Efsun’un dediğiyle yutkunup arkasını dönerek geldiği yöne yürümeye başlamıştı. Geçmişin karmaşıklığı, geleceğin sırlarıyla dolu olan bu hayatta, yaşama gayeleri ikisi için de ne olacaktı?”

Hayat bazen, en karanlık anda en yanlış kişiyi karşına çıkarır. Lavin Iris Koral, yıllardır beklediği imza gününde sadece hayranı olduğu yazarı görmek istemişti. Ama kalabalığın gölgesinde, yanlış bir sıraya girdi. Ve o yanlışlık, kaderin suskun bir oyunu oldu. Karşısında duran yazar, Uraz Arın Tunca… Soğuk bakışlarının ardında kırık bir geçmiş, karanlık bir yalnızlık vardı. Lavin’in eline tutuşturulan kitap ise sadece bir eser değil, kaybolmuş bir kalbin fısıltısıydı. Bir imza, bir an, bir kelime… Hepsi Lavin’in içini altüst etmeye yetti. Artık hiçbir şey göründüğü gibi olmayacaktı. Yanlış bir sırada başlayan hikâye, belki de her ikisinin de geçmişiyle yüzleşmesine neden olacaktı. “Bazen kader, en yanlış kitabın sayfasında seni bekler.”