Alıntı

"Ee sizi ne zaman evlendiriyoruz?" Eda'nın sesi ile daldığım düşüncelerden bir anda sıyrılmıştım. "Ela'cım bak bizim arkadaşımızı peşinden çok dolandırmışsın, şimdi de uzatıp onu üzme lütfen!"dediğinde kaşlarım kendiliğinden çatıldı. Nasıl yani? Eda bizi biliyor muydu? Tamam Asaf'ın arkadaşıydı evet ama bu arkadaşlık bizim özelimizi bilecek kadar ileri miydi yani?

"İnşallah yakın bir zam..."

"Bizim şuan acelemiz yok. " Asaf ile aynı anda konuştuğumuz için o sözünü yarıda bitirip bana bakmıştı. Şuan bu ikiliyle, daha doğrusu Melih ile aynı masada oturmak bile istemezken bir de sohbet etmek benim için olanaksızdı. Bu yüzden de sözü hemen kestirip atmak istemiştim. Ve Asaf da bunu bildiği için sessiz kalmıştı.

"Bana sorarsanız bence hemen evlenin."dedi Eda Melih'in elinden tutup gülümseyerek. Melih Eda'nın onun elini tutmasıyla sanki aramıza yeni katılmış gibi kafasını kaldırıp bize bakmıştı.

"Sana sormayız."dedim kendi kendime, ama sesim biraz yüksek çıkmış olabilirdi. Eda beni duymuş muydu bilmiyorum lakin Asaf'ın yanımda oturduğu için beni çok net duyduğunu biliyordum. Elini elimin üzerine koyup bana yapma der gibi bir bakış attı ve ardından da Eda ve Melih'e bakarak gülümsemeye çalıştı.

Eda tam konuşacağı sırada dışardan gelen korna sesleriyle susup bakışlarını bahçenin iki kapılı büyük kapısına doğru çevirmişti. Korna sesleriyle gelinin geldiği haberi veriliyordu. Bakışlarımı hemen o tarafa çevirdim. Korna seslerine davul zurna, zılgıt ve şarkılarla eşlik edilmeye başlanılmıştı. Biraz sonrasında ise Yaman Ali'nin gelin arabasına doğru gitmesiyle o sesler kulakları sağır edecek kadar yükselmişti...