Zehirli Cennet – Karanlık Sokaklar, Gizli Kimlikler ve Kaçınılmaz Bir Çekim “Sevmek bir zayıflık değildi. Ama bu sistemde birini sevmek, ölümle aynı şeydi.” Zehirli Cennet, göründüğü gibi olmayan bir dünyanın iç yüzüdür. Sırtını devlete dayayanların, maskelerle gezenlerin ve suçlarını sistemle aklayanların oyun alanı. Ama bu evrende birileri susmaz, birileri unutturmaz ve birileri cehennemi içinden inşa eder. Adaletin makyajla örtüldüğü, iyilerin sessiz, kötülerin ise profesyonel olduğu bu düzende, kurallar yazılır ama uygulanmaz. Doğrular bilinir ama söylenmez. Gazel Lina Erten, dışarıdan bakıldığında donanımlı ve başarılı bir psikolog gibi görünür. Ancak onun sessizliği sıradan bir suskunluk değil; yönlendiren, hâkimiyet kuran bir silahtır. İnsanların zihinlerini kelimelerle değil, bakışlarıyla çözer. Gölgelerde yetişmiş, gölgeleri dize getirmiştir. Karşısındakini görmeden tanır, susturmaz ama etkiler. Onun için hayat yalnızca yaşanacak bir şey değil; çözülecek ve dize getirilecek bir düzendir. Kırılmak değil, kırmak öğretilmiştir. Güvenmemek ilkesi, sevmemek kuralı olmuştur. Onu tanıdığını sanan herkes sonunda aynı gerçekle yüzleşir: Bildiklerin, onun izin verdiği kadardır. Gerisi karanlıktadır. Ama Gazel sadece bir kadın değildir. Bir düzen, bir sistem, bir cehennemdir. Ve o cehennemin ortasında, serin bir sessizlik gibi yürüyen bir kadına Gece denir. Gündüzleri akıl okur, geceleri hedef belirler. Sistemin dışladığı hayatları iyileştirirken kendi karanlığını saklar. Ancak hiçbir yara sonsuza dek gizli kalmaz. Çünkü bazı geçmişler sadece anı değildir; kanla yazılmıştır. Gece, bir isimden fazlasıdır. Sistem içinde ona dair hiçbir iz yoktur. Ne görüntü, ne kayıt, ne bilgi… Sadece varlığı hissedilir. Onu tanımlayan tek şey, ardında bıraktığı soğuk sessizliktir. Emri olmadan hiçbir operasyon başlamaz. O lider değil, bizzat stratejidir. Plan yapılmaz, çünkü onun varlığı zaten plandır. Ta ki yanlış bir gecede, doğru sezgilere sahip bir adamla göz göze gelene kadar. O gece, sistemin tüm hatları karardı. Kameralar sustu. Gölgeden bir kadın geçti. Ardında yalnızca bir ceset, bir iz ve bakışlara kazınmış bir sessizlik bıraktı. Aynı şehirde bir başka güç vardı: Atlas Süvari. Geçmişi bilinmeyen, geleceği ise herkesin korkularıyla çizilen bir adam. Bu ülkenin ekonomik omurgası, yeraltı dünyasının kural tanımayan lideriydi. Adı bile insanların yönünü değiştirmesine yeterdi. Medyada bir iş insanı, perde arkasında ise devletin bile temkinle yaklaştığı bir güçtü. Şirketlerinin sayısı bilinmezdi. Haritasını çizdiği yeraltı sisteminde onun izni olmadan nefes alan kimse yoktu. Yasal ve yasa dışı arasındaki çizgiyi o belirlerdi. Onunla iş yapılırdı ama dost olunmazdı. Çünkü Atlas’ın dokunduğu hiçbir şey masum kalmazdı. Onun güveni satın alınamaz, kazanılamaz. Sadece test edilir. Aklı stratejiyle, gücü sessizlikle çalışır. Birine baktığında ilk neyi sakladığını değil, neyi asla saklayamayacağını görür. Ve bir gün o denge bozulur. Maskeli bir yabancıyla karşılaştığında, kelimeler değil, sezgiler devreye girer. İkisi de kendi savaşlarının içinde yıllardır yalnız yürüyordu. Farklı sokaklarda, farklı yüzlerle aynı karanlığa temas etmişlerdi. Birbirlerinin kim olduğunu bilmeden aynı hedefe yönelmiş, aynı gecede aynı kararı vermişlerdi. Ama o geceden sonra hiçbir görev aynı kalmadı. O an, bir bakışla yeniden başladı. İkisi de düşmandı. İkisi de maskeliydi. İkisi de birbirinin kaderiydi. Zehirli Cennet, bir aşk hikâyesi değil. Bu, bir hesaplaşma, bir yüzleşme. Kendinle. Onunla. Geçmişinle. En çok da kimliğini kaybetmeden sevebilme ihtimalinle. Burada aşk bir duygu değil, bir savaş yöntemidir. Her kimliğin ardında bir silah gizlidir. Birbirine hem siper hem hedef olan iki insanın hikâyesi. Kanla yıkanmış eller, gecenin içinde yankılanan iç sesler ve her şeyin ortasında susmak zorunda kalan bir kalp. Aşk mı daha tehlikeli, geçmiş mi? Kimliğini saklamak mı daha zor, yoksa kalbini açıkta bırakmak mı? Zehirli Cennet’te herkesin bir maskesi vardır. Ama bazı maskeler… kan tutar. Bazı tutkular ölümcüldür. Bazı aşklar ise… tam anlamıyla zehirli bir cennettir. Bitti sandın ama bitmedi.Sisin sana söyleyecek son bir sözü var. Eğer bu sayfalara dokunduysan artık tarafsız değilsin.Çünkü bu sistemde susmak da bir suçtur. Sen bu kelimeleri okudun. Bir kadının susturulmuş çığlığını, Bir çocuğun titreyen bakışlarını Ve maskelerin ardına gizlenmiş o kanlı düzeni gördün. Geri dönemezsin. Çünkü artık biliyorsun. Ve bilen herkes gibi Ya savaşacaksın, Ya da bir gün hedef olacaksın. Şimdi sana soruyoruz: Masumların yanında mısın, Yoksa sustukça büyüyen o karanlığın ta kendisi mi? Ama unutma: Biz; Çocukların gözyaşları için şehirleri yakacağımıza, Kadınlara uzanan elleri tek tek kıracağımıza, Sadece vatanımız için nefes alacağımıza Ve merhamet taşımayacağımıza, Şerefimiz ve namusumuz üzerine yemin ettik. Şimdi cevap ver: Bir çocuğun canına kastettin mi? Bir kadının sesini susturdun mu? Bu toprağa ihanet ettin mi? Bu bayrağın gölgesine leke düşürdün mü? Eğer cevabın ‘evet’se: Kaçma. Gece seni çoktan gördü Ve artık SİS’in yeni hedefi sensin. Biz yasaları uygulamayız. Biz, onları gölgede yeniden yazarız. Ve adaletin bittiği yerde SİS başlar. Biz, adaletin sustuğu yerde kurşun gibi konuşuruz. Biz, sustuğumuzda bile öldürürüz. Bu satırları okuduysan Artık ya bizimlesin Ya da sıradaki hedefsindir. Karar senin değil… çoktan verildi. ________________________________________ İçerik Uyarısı: Bu kitap şiddet, işkence, cinsel içerik ve diğer rahatsız edici unsurlar içermektedir. Özellikle fiziksel ve psikolojik işkenceler, travmatik deneyimler, kanlı sahneler ve aşırı şiddet detaylı şekilde yer almaktadır. İçeriği duygusal olarak zorlayıcı olabilir. 18 yaşından küçük okuyuculara tavsiye edilmez.

Tek gecelik bir ilişki yaşayan ela ve görkem aylar sonra elanın askeri revirde görevlendirilmesi sonucu karşılaşmaları ile aşkları başlar ama asıl önemli unsur ela o geceden hamile kalmıştır görkemden hamileliğini bakalım ne kadar saklayacak ne kadar bu sevdaya karşı durabilecek

Gözyaşından Küllere Aşk, ihanet ve intikam… Bir kadının yeniden doğuşu, bir adamın geçmişiyle hesaplaşması. Efnan, dört yıllık nişanlısı Miran’ın, annesinin ölüm döşeğindeki son isteği yüzünden kalbini kırarak halasının kızını istemeye gitmesiyle hayatının en büyük darbesini alır. Kalbinin en derin köşesinde, yıllarca süren bir sevdayla bağlı olduğu Miran’ı kaybeden Efnan, sinir krizleriyle yüzleşirken, ailesinin onurunu koruma yolunda yalnız kalır. Ama Efnan, güçlü bir kadındır. Yıkılan hayatını yeniden inşa etmek için bir şans yaratır. Kuzgun aşiretinin güçlü liderlerinden Yaman ile bir anlaşma yapar. Yaman, intihar eden eşinin ardından duygusal olarak çökmüş, acısıyla baş etmeye çalışan bir adamdır. Anlaşmalı evlilik, ikisinin de geçmişlerini geride bırakıp yeni bir başlangıç yapma fırsatı sunar. Fakat bu evlilik, yalnızca bir kağıt parçası olmaktan çok daha fazlasıdır. Zamanla, Efnan ve Yaman arasında bir bağ kurulur. Aşk, intikamın getirdiği kısıtlamaları aşarak onları birbirine yakınlaştırır. Ama her şeyin bir bedeli vardır. Efnan, Miran’ın ihanetine rağmen ona karşı olan duygularını tamamen silebilecek mi? Yaman, geçmişinin gölgesinden kurtulup, Efnan’la gerçek bir hayata başlayabilecek mi? Gözyaşından Küllere’de intikamın, aşkın ve acının izlerini takip ederken, birbirine yabancı iki kalbin, gözyaşları ve küllerle yazılacak bir hikâyeye dönüşmesini izleyeceksiniz.

Merhaba. Sen de kimsin diye sorarsanız ben: Asena bir süre benim hikayeme ortak olacaksınız. Eee hadi o zaman başlayalım mı? Arkadaşlar bu benim ilk kitap yazma çalışmam ona göre değerlendirirseniz sevinirim. İlk birkaç bölüm sadece gerçek ailem kurgusu var.

Bir gerçek ailem hikayesi.Ama karışan bebekler degil Yolu İspanya`dan Türkiye`ye düşen Nora`nın hayatı annesinin ölmeden önce bıraktığı mektupla alt üst mü olacak? Yoksa hayatının altının üstünden daha güzel olacağını mı görecek? #Bu hikayede adı geçen kurum ve kuruluşlar tamamen hayal ürünüdür.

7 kuşağı laz olan bir ailede büyüyen asıl adı Miran olan Fatih yıllar geçtikçe birşeylerin yanlış olduğunu düşünür ya olduğumu zannettiğim kişi değilsem? * Kimlik Karmaşası * Kayıp Yıllar * Kimim Ben?

Doğa Ayana babası şehit olduktan sonra oda babasının izinden gidip asker oldu bundan yaklaşık 2 yıl önce timi`ni kaybetti o gün bugğndğr hiç bir tim de bulunöadı ama işte o gün gelmişti albay aradı ve bu tim de bulunmadı gerektiğini söyledi ama bilmiyordu ki bu tim de ölümsüz dostlıklar edinip hayatının aşkını bulacağını

Gerçek ailem kurgusu. Çocukluğumun anısına.

Ağır ceza hakimi İMRAN KARAMOV`un 27 yıl sonra gerçek ailesini bulmasını anlatan bir kitaptır, sıradışı bir gerçek ailem kitabı dır

Cringe bir gerçek ailem kurgusu değildir. Gece henüz daha yeni 16`sına ayak basmış bir kızdı. Neredeyse bütün hayatını yetimhanede geçirmişti. 5 yaşına kadar birlikte büyüdüğü annesi, bir genel evde vefat etmişti. Tabi hayatını kaybetmiş olması sıradan bir olay değildi! Zaten annesi bildiği kadının ölmesiyle bunlar başına gelmeye başlamamış mıydı? 5 yaşından sonra yetimhaneye sevk edilmişti ve o genel evde yaşadığı şeylerin hemen hemen aynısını mutlu olmak için gittiği yetimhanede de yaşamıştı. Akşam 20.00`den sonra uyursa ceza yerdi, yemeğini yemeyi reddederse ceza yerdi, sesi birazcık yüksek çıksa ceza yerdi. Bu cezaların çoğu soğuk ve karanlık bir depoda geçse de bazen en büyük korkulu rüyası yaşanırdı! Sırf bu yüzden herşeye çokça dikkat ederdi. Asla ceza yiyeceği birşey yapmazdı ama o da daha bir çocuktu, elbette bazen farkında olmadan yanlış birşey yapardı ve bunun cezasını çok acı bir şekilde çekerdi. O yıllarca acı çekerken ailesi onu bulmak için geç kalmıştı. Kendi ailesine yabancı, yarım kalmış bir kızdı Gece. Bazen yurda sonradan gelen arkadaşlarından, gelmeden önce yaşadıkları aile ortamını dinlerdi. Bazılarının berbat bir hayatı olsada diğerlerinin şahane bir hayatı olurdu fakat bazı sebeplerden hepsinin buluştuğu o ortak noktaya gelirlerdi. Çok özenirdi onlara ama asla kafasında canlandıramadı kafasında o anları. O kadar uzaktı aile kavramına... Babası, annesi, 3 abisi, ikizi ve bir erkek kardeşine uzak kalmıştı. O kadar uzak kalmışlığın içinde birbilerine tutunabilecekler miydi? Lütfen hikayemize bir şans verinn🤍