"Herşeyimsin be Adam oldu mu?" •Kitap tamamen sahsime aittir. •Tamamen hayal ürünüdür.

İntikamın peşinden giderken hayatından vazgeçmek ve başka biri olmak zorunda kalan Erdem, geçmişinin gölgesinden kaçarken, karanlık bir dünyada kayboldu. Hedefi, kardeşini yok eden Dönence Çark`ını devirmekti. Daima döneceğini sandıkları o çarkı durduracaktı.

Umursamaz bir ailede büyümüş olan Ebrar aniden ortaya çıkan karışıklık ile kendini bambaşka bir ailede bulur. Abileri ona önyargılı olsada işleri asıl zorlaştıran babasının ona karşı olan tutumudur. Abileri gibi babasının ona yaklaşımı da yargılarla kaplıdır.

Siz: Antep`in hamamları sallanır külhanları. Siz: Hoşgör mahallesinin dip dibedir damları. Siz: Çiğ köftenin adına baklavanın tadına. Siz: Ye derler muradına. Siz: Hele hele hele ANTEPLİM gel yanıma dili tatlım. Siz: Çifte telli çalıyor kalkında oynayalım Siz: TEY TEYY düğünümüzde oynarız dimi antepli komutanım. Antepli Komutanım: Pardon siz kimsiniz? Siz: Gelecekteki çocuklarının annesi annenin gelini ve senin karın :))

İlk Nefes, Atatürk dönemi Türkiye’sinde geçen, gerçek olaylara dayanan tarihi bir romandır. Cumhuriyet`in ilk yıllarındaki toplumsal, siyasal ve askeri mücadelenin derinliklerine inen bu eser, dönemin bilinmeyen yönlerini ve perde arkasındaki kahramanları gözler önüne serer. Kitap, Atatürk ve arkadaşlarının, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesini kazanmasının ardından Cumhuriyet’i inşa ederken karşılaştıkları zorlukları anlatır. Hem halkın hem de devrimci kadronun gösterdiği fedakarlıklar, yapılan devrimler ve bu devrimlerin getirdiği toplumsal değişim, kitabın temel dinamiklerini oluşturur. Anlatım, hem tarihi bir belge olma özelliği taşırken, hem de okuyucuya duygusal bir bağ kurma fırsatı sunar. İlk Nefes, Atatürk’ün vizyonunu, Cumhuriyet’in temellerinin atılmasını ve bu sürecin ne denli büyük fedakarlıklar gerektirdiğini etkileyici bir şekilde aktarır. Kitap, okuyucuyu dönemin atmosferine çekerken, yalnızca büyük liderlerin değil, bu tarihi değişimi gerçekleştiren sessiz kahramanların da öyküsünü anlatır. Hem bilgilendirici hem de duygusal bir yolculuğa çıkararak, Cumhuriyet`in ilk yıllarındaki mücadeleyi anlamanızı sağlar. Yukardak tanıtım Instagram hikaye boyutunda siyak yanları ve çok gerçekçi olsun

Ben Şevval. Henüz on altı yaşındayım ama yaşadıklarım, omuzlarıma yaşımdan büyük yükler yüklemiş durumda. Annem öldüğünde, sadece on yaşındaydım. O gün bugündür, evimizde ne düzen kaldı ne de huzur. Annemin ardından, babamın üzerine kuma olarak gelen Hanife kadın, beni hiçbir zaman sevmedi. Bunu biliyorum, hissediyorum. Oysa annem... Annem bambaşkaydı. Annem ince uzun boylu, yüzünde her zaman bir bahar esintisi taşıyan, kocaman yürekli bir kadındı. Saçları koyu kestane, gözleri zümrüt gibi parlayan bir yeşildi. Abilerime düşkündü; başlarına bir şey gelecek diye gözüne uyku girmezdi. Bizimle güler, bizimle ağlardı. Annem, evimizin kalbiydi. Ama şimdi... O kalp durmuştu. Hanife kadın bambaşkaydı. Soğuk, otoriter ve hep hesap kitap içinde biriydi. İşin doğrusu, bu evde kimsenin ondan hoşlandığını sanmıyorum, ama babam sessiz. Belki annemin yokluğunun ağırlığı altında eziliyor, belki de buna boyun eğiyor. Ama benim, asla boyun eğesim yok! Yine çağırdı beni. “Şevval! Gel ortalığı toparla!” diye seslendi salonun bir köşesinden. Sesindeki buğulu ton, her zamanki gibi mideme bir yumruk gibi oturdu. Oysa ortalığı kimin dağıttığı belli; kızlarıyla, gelinleriyle sabahtan akşama kadar oturup dedikodu yapar, her yanı karmakarışık ederler. Ama iş temizliğe, düzenlemeye gelince iş hep bana kalır. Neden onlara söylemez? Neden hep ben? Bilmiyorum. Ya da biliyorum ama kabul etmek istemiyorum. Çünkü benimle uğraşmaktan, bana yük olmaktan keyif alıyor. Ayağa kalktım. Hızlıca salona yöneldim. Yerlerde, halının üzerinde çay bardaklarının izleri, tabakların dökülen kırıntıları vardı. Pencereler, günlerdir silinmemiş gibi kir içindeydi. Derin bir nefes aldım. “Yapacağım,” dedim kendi kendime, “Ama bir gün bu evden çıkıp gideceğim ve hiçbir şey beni geri getiremeyecek.” Bir köşede, yavaşça yere çömelip camları silmeye başladım. Ellerim çalışıyordu ama zihnim annemdeydi. Annem olsaydı... Şimdi yanıma oturur, belki de sessizce saçlarımı okşardı. Gözlerim doldu. Ama ağlamayacaktım. Hanife kadın gözyaşlarımı görse, bunu bile bir zafer sayardı. Son camı sildiğimde bir nefeslik mola verdim. Salondaki sesler kulaklarımda uğulduyordu. Kendi aralarında konuşuyor, arada dönüp beni işaret ediyorlardı. Ama duymuyordum artık. Annem gibi olmayı hayal ettim bir an. Güçlü, sevgi dolu, kendi ayakları üzerinde duran bir kadın... Belki bir gün... Ama o gün çok uzak gibi görünüyordu.

19 yıllık yalnızlık, binlerce nefret yorumu, tehdit, her başarımın arkasındaki sanki kötü bir şey yapmıştık hissi… Evet bunların hepsi SAHANIN GERÇEKLERİYDİ

Klasik karışan bebekler tek bir farkla . Bu sefer iyi kız yerine kötü kızın ağzından olursak bu 17 yıl sonra gerçek sandığı ailenin aslında gerçek olmadığını öğrenen Asena yaşadığı onca şeye rağmen Yeni ailesini kabul edecek mi? Yoksa hiç bir şey olmamış gibi hayatına devam mı edecek? Gelin bunu birlikte öğrenelim. İlk kitabım noktalamak ve yazım yanlışları için şimdiden özür dilerim. 💞😺🌟🐥🐣

13 yaşındaki Zeynep Aktaş. Daha 5 yaşındayken kaldığı yurttan kaçar ve 13 Yaşına kadar sokaklarda yaşar. Bir gün teröristler tarafından kaçırılır. Daha sonra hayatı geri dönülmez bir şekilde değişir.

Yeniden mutlu olabilecek miyim ? Yeniden masum bir şekilde gülümseyebilecek miyim ? Yeniden mutlu anılar biriktirebilecek miyim ? Benim için bu soruların cevabı hayır . Artık mutlu olma umudumu yitirmiştim. Peki benim tüm tramvalarımın , tüm üzüntümün tüm yaşadıklarımın sebebi olan ailem gerçek ailem değilse ? Yeni bir aile yeni bir hayat demek olabilir mi ? Ölümü isteyen ben tekrar hayata tutunabilecek miyim ? Peki onun son isteğini yerine getirebilecek miyim ? Bilmiyorum . Ama bunu denemeden bilemem . Bu yüzden denemeye karar verdim. Hiç umudum yok ama belki bir umudum olur. Ben Emily Aslan bunu denemeye kara verdim.