Yılar önce hikayesi çoktan tamamlanan bir çifti kader baştan yazabilecek miydi ...

Birbirlerinden nefret eden iki insan... Yakın arkadaşlarının düğününde birbirlerinden etkilenirler. Tek gecelik bir ilişki sonucunda bu iki insanı birbirine bağlayan bir mucize gerçekleşir. Minik bir bebeğin iki insanın hayatını değiştirme hikâyesi...

Avcı timinin tim komutanı olan Tanla ALKAN küçük yaşta onca zorluklara göğüs gererek yalnız nasıl ayakları üzerinde duracağını öğrenmiş ve başarılarına başarı katarak hem kendi namını hem de avcı timinin namını duyurmuş ve Efes planı için büyük bir ayaklanmaya kalkışmışlardı ama ta ki herşey altüst olana denk .

Ben Şevval. Henüz on altı yaşındayım ama yaşadıklarım, omuzlarıma yaşımdan büyük yükler yüklemiş durumda. Annem öldüğünde, sadece on yaşındaydım. O gün bugündür, evimizde ne düzen kaldı ne de huzur. Annemin ardından, babamın üzerine kuma olarak gelen Hanife kadın, beni hiçbir zaman sevmedi. Bunu biliyorum, hissediyorum. Oysa annem... Annem bambaşkaydı. Annem ince uzun boylu, yüzünde her zaman bir bahar esintisi taşıyan, kocaman yürekli bir kadındı. Saçları koyu kestane, gözleri zümrüt gibi parlayan bir yeşildi. Abilerime düşkündü; başlarına bir şey gelecek diye gözüne uyku girmezdi. Bizimle güler, bizimle ağlardı. Annem, evimizin kalbiydi. Ama şimdi... O kalp durmuştu. Hanife kadın bambaşkaydı. Soğuk, otoriter ve hep hesap kitap içinde biriydi. İşin doğrusu, bu evde kimsenin ondan hoşlandığını sanmıyorum, ama babam sessiz. Belki annemin yokluğunun ağırlığı altında eziliyor, belki de buna boyun eğiyor. Ama benim, asla boyun eğesim yok! Yine çağırdı beni. “Şevval! Gel ortalığı toparla!” diye seslendi salonun bir köşesinden. Sesindeki buğulu ton, her zamanki gibi mideme bir yumruk gibi oturdu. Oysa ortalığı kimin dağıttığı belli; kızlarıyla, gelinleriyle sabahtan akşama kadar oturup dedikodu yapar, her yanı karmakarışık ederler. Ama iş temizliğe, düzenlemeye gelince iş hep bana kalır. Neden onlara söylemez? Neden hep ben? Bilmiyorum. Ya da biliyorum ama kabul etmek istemiyorum. Çünkü benimle uğraşmaktan, bana yük olmaktan keyif alıyor. Ayağa kalktım. Hızlıca salona yöneldim. Yerlerde, halının üzerinde çay bardaklarının izleri, tabakların dökülen kırıntıları vardı. Pencereler, günlerdir silinmemiş gibi kir içindeydi. Derin bir nefes aldım. “Yapacağım,” dedim kendi kendime, “Ama bir gün bu evden çıkıp gideceğim ve hiçbir şey beni geri getiremeyecek.” Bir köşede, yavaşça yere çömelip camları silmeye başladım. Ellerim çalışıyordu ama zihnim annemdeydi. Annem olsaydı... Şimdi yanıma oturur, belki de sessizce saçlarımı okşardı. Gözlerim doldu. Ama ağlamayacaktım. Hanife kadın gözyaşlarımı görse, bunu bile bir zafer sayardı. Son camı sildiğimde bir nefeslik mola verdim. Salondaki sesler kulaklarımda uğulduyordu. Kendi aralarında konuşuyor, arada dönüp beni işaret ediyorlardı. Ama duymuyordum artık. Annem gibi olmayı hayal ettim bir an. Güçlü, sevgi dolu, kendi ayakları üzerinde duran bir kadın... Belki bir gün... Ama o gün çok uzak gibi görünüyordu.

"Bazen en büyük gerçek, en acı yalandan doğar.” Kendini sıradan bir hayatın içinde sanıyordu. Ta ki bir gün, geçmişin karanlık kapıları birer birer aralanana dek… Ailesi sandığı insanların, dost dediği yüzlerin arkasında gizlenen sırlar — hepsi tek tek su yüzüne çıktı. Ve ardından gelen dört yabancı... Onlar sadece tanımadığı insanlar mıydı, yoksa hiç tanımadığı bir hayatın parçaları mı? Bir genç kız... Yıkılan güvenin, paramparça olan kalbin ve yeniden doğan kimliğin hikâyesi bu. Aşk mı? Evet, kalbine yavaşça sızan birini tanıyacaksın. Ayrılıklar mı? Kimi zaman sevdiklerini bile arkanızda bırakman gerekir. Aile mi? Kan mı belirler, kalp mi? Ve dostluklar... Kimin gerçek, kimin sahte olduğunu anlamak her zaman kolay olmayacak. Bu bir seçim hikâyesi. Kızımız ya her şeyi ardında bırakıp yeni bir sayfa açacak… Ya da geçmişin yalanlarıyla savaşmak zorunda kalacak. Hazır mısın? Çünkü bu hayat artık onun bildiği hayat değil.

*bölümler çok kısadır, bilginize. Sıkılmazsınız uzun değil* Esir düşen bir Türk askeri. 6 ay sonra kurtarılır. Görevine devam eden başarılı asker, özel bir time alınır. Timinin komutanı olan asker, timinde ki yardımcı komutan ile çok iyi anlaşamaz. Bu düşmanlık eskiye dayanır... BU KİTAP TAMAMEN KURGUDUR. HERŞEY YAZARIN HAYAL GÜCÜNE BAĞLIDIR. Kitaptan herhangi bir alıntı, söz, cümle (ç)almayın. Kitap kapağı bana aittir. KİTAPTA GEÇEN İSİMLERİ ALMAYIN LÜTFEN! YAYINLANMA TARİHİ: 24/12/2024

"O silahı elinden indir!" Dediğimde yan duran vücudunu bana doğru çevirdi ama o silah abimin alnına daha çok yaslandı. "Yoksa?" Diye soruşu meydanda ki bütün insanları endişelendirmeye yeterdi. Çenemi herkesin inadına dikleştirip "Yoksa sana yemin olsun ! Bu meydanı kanınla yıkarım!" Diye bağırdım. "Efsun!" Diyen abime bakmadım, yüzü kan içindeyken ona bakıp gardımı düşürebilirdim. "Demek kanım ile yıkarsın ha !" Dediğinde fısıltısı bile meydanı inletti. "Azad ağa, yaparım bilirsin! Bu seni ilk vuruşum olmaz!" Deyişim onun kaşlarını çatarakken kalabalıktan bir kaç kişinin kaçmasına sebep oldu. Koskoca Mardin! En iyi o bilirdi yıllar önce nasıl AZAD KARAASLAN`ı gözümü bile kırpmadan vurduğumu. O gün Mardin yasa bürünürken Diyarbakır`da zılgıtlar eşliğinde bir çok kapıda düğün yapıldı. Ben EFSUN ŞANLI... Yıllar önce babamın kanını akıtan adamın kanını bu meydanda dökmüştüm. Zerre korkmadan, zerre aşkımı aklıma getirmeden. Bunu tekrar yapacağımı onun gibi Mardin de biliyordu. "O halde durma, yine elin titremesin!" Dediğinde onunla beraber tetiği indirdim. Arkamda koskoca Diyarbakır`ın en büyük aşireti olan Şanlı Aşireti vardı. Benim Aşiretim! Onun da arkasında Mardin`in en büyük aşireti olan KARAASLAN aşireti vardı. Liderliğini onun yaptığı Aşiret. "Abi`mi bırak azad ağa!" Dedim durması için. "Babam gibi onun da kanını akıtmana izin vermem! Babamın kanı için sadece senin kanını döktüm ama Vallahi, Billahi ve Tillahi abim için ailende ki herkesin kanını dökerim!" Diye devam ettim. Uğultular arttı da arttı.

"Çıktığım bu yolda emanetin emanetim`dir baba..."

Yıllar önce beni o cehennemden çekip alan kişinin, hiç düşünmeden o cehenneme tekrar atacağını, nefesimi keseceğini nereden bile bilirdim? Yıllar sonra onu karşımda görmek hayattan yediğim ikinci darbeydi. İntikam Aynası Güncel olarak yazılıyor finale çok var🧚🏻‍♀️

Elena bir gece köyünde duyduğu çığlıklarla korkarken ejderhaya dönüşen bir krala tutsak olur. Peki ya onu bekleyen sırlar ve lanetlerden haberi var mı?