Gerçek ailem ve Asker kurgusudur. "Hazal Sevdiği adama çevirdi bakışlarını "Altay artık dayanamıyorum lütfen bir şey yap! Altay bir adım geriye gitti. Verdiği bütün sözleri yok saydı "Anneme saygısızlık etme ! Hazal saygısızlık etmemesine rağmen duyduğu hkaretlere daha fazla dayanamayıp karşılık verince yüzüne yapışan tokadın acısını ölünceye dek unutmayacaktı.

Yusuf Kaplan, Türkiye`nin saygın ve güçlü iş adamlarından biriydi. Vatansever ve şerefli bir insandı. Onun için her şey yolunda giderken, düşmanları tarafından iftiraya uğradı. Yolsuzluk, teröre yardım ve yataklık suçlamalarıyla hakkında yakalama kararı çıkarıldı.

Mardinin de ailemle birlikte yaşıyordum. Ailemle birlikte aksoy konağına minnettardık ailemize kol kanat germişlerdi. Ailem Aksoy konağında çalışırken ben Aksoyların tarlalarında çalışıyordum. Ve bir gün olmaması gereken bir şey oldu. Dikkatini çekmem gereken birisinin dikkatini çektim. Bundan sonra ne olacaktı? Beyhan ağa beni rahat bırakır mıydı? Rahat bırakmasa bile olur muyduk? Hayat şartları bizi birleştirir miydi?

"Gözlerine ayrı aşık olduğum yârim." "Güzel kalbine ayrı aşık olduğum yârim." Altı yaşına kadar aynı sokaklarda koşup aynı hayallerin peşinden giden iki masum çocuk. Kader bir gün babalarının tayiniyle onları birbirinden koparır, yarım kalan cümleler ve içlerine gömdükleri minik bir sevdayla uzaklara sürükler. Yıllar sonra, bambaşka hayatların ardından, aynı üniformanın altında yeniden karşı karşıya gelirler. Biri üsteğmen, diğeri teğmen. Aynı timde, aynı gökyüzüne bakarak, aynı tehlikenin içine yürürler. Ve çocukluklarında sessizce filizlenen o duygu, bu kez çok daha gür, çok daha yakıcı bir aşka dönüşür. Bu hikâye, Kurşun İzi kitabımdaki başrol ve yan karakterlerin çocuklarının kaderini anlatıyor. Bir çocukluk aşkının yıllara, ayrılıklara ve savaşın ortasında bile küllenmeyen bir sevdaya nasıl dönüştüğünün hikâyesi. Kurşun İzi`ni okumadan başlamayın, çünkü bu yolculuk orada atılan temellerin üzerine kuruludur. Ama "Ben direkt bu hikâyeyi okumak istiyorum, Kurşun izini okumayacağım" diyenlerdenseniz, kapılar size yine sonuna kadar açık. 😊 Ama kurşun izini de okurum diyen varsa önce onu okuyun, sonra bu kitaba başlayın derim. Bu kurguda geçen yerler, kurumlar, olay örgüleri bana, yani şahsıma aittir. Benzeri yoktur bilginize.

Özel Yıldırım hastanesi bugün burda iki kız bebek dünyaya geldi ama Yıldırım Ailesinin düşmanları çoktu bu aileye mutlu etmemek için adeta ant içmişti kendi kızı ile yıldırımlar kızını değişti gözü arkada kalmazdı çünki yıldırımların kızına iyi bakacağını biliyordu ama yıldırımların kızıa gökçeye kendi çok kötü şeyler yapcaktı

OR2196CJ **Wattpad`de 1 Milyonu geçmişti. Uygulama kısıtlamasından sonra kaldırıldı. *1. Kitap tamamlandı 2. Kitap yazılıyor.. Gökyüzü, hayalini kuranları kabul eder ama her zaman bağrına basmaz. Eflin, maviye uzanırken kaderin en sert rüzgârına kapıldı. Kanatlarını kaybetti ama savaşmayı bırakmadı. Şimdi gökyüzü ona ait değil belki, ama vatan hâlâ onun nefesi, mücadelesi ve yeminidir. Geçmişin gölgelerinde çocukluk aşkı Eren vardı. Ona inandığı, güvendiği, kalbini açtığı Eren... Ama Eren’in ihaneti, sadece kalbini değil, ruhunu da yaraladı. Tam her şey bitti derken, yanında her zaman sessiz bir güç vardı: Yağız. Gözlerinde sadakat, kalbinde karşılıksız bir sevgi taşıyan Yağız, Eflin’in en büyük dayanağı oldu. Artık Eflin’in savaşı sadece vatan için değil, kendi yaralarını sarmak için de. Karanlık geçmişiyle, yeni görevine adım atan bir asker olarak hem kendi hikâyesini hem de intikamını yazmaya hazır. İhanetin yaraladığı bir yürek, sevginin gücüyle yeniden yükselir. Gökyüzünden yere inen Eflin’in azim, ihanet ve sadakatle örülü hikâyesine tanıklık edin. "Bazen hayallerin gökyüzünde kalır, ama yüreğin savaşmaya devam eder." ‼️ Kitabıma profilime yönelik çalınma/kopyalanma olaylarında hukukî süreci başlatmaktan çekinmem, o şahısla mahkemede yüz yüze görüşürüz. ☑️ Düzenlendi

Hayalleri ile birlikte izmire gelen aden başına geleceklerden habersiz bir binbaşına kaptırır kalbini. Bu hikeyede senden bir parça var geçme. Ben Aden , Müzik Öğretmeni Aden yıldırım. Yeni bir başlangıç yapmaya İzmire atandım. İstanbulu ve yaşadıklarımı ardımda bırakıp geldiim buraya yeni bir sayfa açmaya , yada yeniden doğmaya. İstanbula aşığım ben derdim önceden. Ben istanbula aşık değildim , bir yere aşık olamazsınız oradaki insana olursunuz. Kendiniz nereye ait hissederseniz orası sizin eviniz , yuvanız olur . Peki ben bulmuş muydum yuvamı ? Bunu birlikte göreceğiz. Aşk mı ? Kötü bir şekilde kapattım kalbimin kapılarını ve kimsenin açmasına izin vermedim uzun bir süre Onu görene kadar. Rüzgar… Bu adam beni delirtmişti. Hayır hayır mecaz anlamda demiyorum gerçekten delirip hastaneye yatırıldım. “Rüzgar : üzgünüm Aden hanım sizi gördüğüm ilk günden beri gözüm diğer kadınların fiziğiyle ilgilenmeyi kesti. -Öncesini inkar etmemeniz ne hoş binbaşım dedim samimiyetsiz bir tebessüm ile. -Rüzgar bak seninle açık konuşacağım hatta buradan çıktıktan sonra pişman olacağım belkide söylediklerimden, ama son konuşmamız olduğunu varsayıyorum. Ben içimde seni anlamlandıramıyorum. Ben seni kendimle bile konuşamıyorum. Beni görmediğin hafta İstanbul’a gittim ailemin yanına ve yola çıktığımda kalbim sıkıştı içim acıdı benim. Ben İstanbul’dan İzmir’e yerleşirken bile böyle bir acı yaşamamıştım. Sen benim yüzüme bakmadın ya, ben o sıra senin yüzünü, gülüşünü ezberlemekle meşguldum. O şarkıyı da seni düşünerek söyledim. Ben gecelerce tanımadığın birini sevebilir misin sorusunun cevabını aradım. Ama bize yazılan buydu binbaşı bu kadardı demek şarkıda söylediği gibi sana ben hummalı gizler büyüttüm söyleyemedim. Şimdi ise geç kalınmışı konuşmanın bir anlamı yok.” Rüzgar : Hayır hoca hanım o kadar kolay değil. Geç kalınmışı konuşmayalım zaten gel baştan başlayalım. Yapma hoca hanım yapma. Bak herkesin karşısında titrediği adam senin karşında yalvarıyor sana. Yapma .” Hikayenin devamında sizce kalbinin kapılarını açmış mıdır Aden ? Buyrun beraber öğrenelim.

Albay yeniden konuştu. "Şimdiden uyarıyorum binbaşım, Alakuş ve Barbar için. Söz dinler gibi görünürler ancak emrinin tam tersini uygun bir şekilde yapmanın bir yolunu mutlaka bulurlar." Sırıttı binbaşı Kartal Turhal. Alakuş onu çok heyecanlandırmıştı. Kendisinin kadın versiyonu gibiydi. "Siz merak etmeyin komutanım. Ben haklarından gelmesini bilirim." Albay da güldü. "Eti senin kemiği benim o halde." ------ İlk dört bölüm düzenlendi.

Öncelikle kendimi tanıtayım ben öğretmen bir anne babanın en küçük kızıyım ben büyük bir abim bir de ablam var hayatımı merak ediyorsanız ev okul ve stajer olarak gittiğim büyük bir inşaat şirketi arasında geçiyor. Aa bu arada adımı söylemeyi unuttum ben Bilge bu hikaye benim.Benimle beraber mutluluğumu paylaşmak ister misiniz nasıl sevdiğimi nasıl sevildiğimi. Bu kitapta gözyaşı sadece sevinçten akacak zaten ağlatan hayata inat bir nebze güldürebilirsem ne mutlu bana belki herkese saçma gelebilir olaylar ama bu hikaye gerçek olayların komik hali var bu sadece Bilge nin değil Barış`ın da hikayesi 💚💙

Genç adam karşısındaki kızın mavi gözlerine büyük bir öfkeyle bakarken kız da altta kalmayarak çemkirdi. "Cıktım eruk dalına kirildi tepecuğu, ne afgurursun oarada emicemin kopecuğu! " Esmer teni sinirden kırmızıya dönen adam sertçe burnunu çekti ve öfkeyle dudaklarını büzdürdü. O an kız genç adamın sinirden dişlerini kırarcasına sıktığına yemin edebilirdi. Kızın üzerine doğru bir kaç adım atan adam geri, geri giden kızı boğazına sarılsa öldürebilirdi. Kızın sırtı duvara yaslandı. Adam işaret parmağını kaldırarak kızın göğsünü dürterken dişlerinin arasından tısladı. "Geçinin ölümü gelince çobanın deyneğine sürtünürmüş! Dırdırcı karı herifin ömrünü çürütür müş! "Kızın üzerine doğru eğilerek çenesini kavradı ve öfkeyle sözlerine devam etti. "O yüzden o ayarı bozuk dilini kopartmadan sus! Sana adam gibi soru sordum cevabını ver benim deli damarıma basma! "Kızın çenesini bıraktı ve biraz uzaklaştı. Kız acıyan çenesine elini götürürken kararan mavi gözleri hırçın denizler gibi dalgalandı. "Adam deduğun çay gibi demlenmiş olacak! Oyla sallama, dallama olmayacak! Ne demuşlar; Gemi alduysan kiçina, toprak alduysan içina, kari alduysan geç başina otur! Oyla kocayım diyerek hesap sormaya benzemez bu işler! " yitenumutlar