Belki Seni Belki Beni

Gözler, ah yokmu o gözler.

Uğruna bir ömür feda edilen gözler.

Bir ateş misali yangına çevirir

Belki seni, belki beni

Asıl maharet ellerinde.

Her bir dokunuşunda titretir tenini.

Bir yağmur misali ferahlatır

Belki seni, belki beni

Peki ya kokusu?

İçine çektiğinde o misk-i amberi

Bir cennet kokusu misali sarar

Belki seni, belki beni.