Alin, Kiraz çiçeği mahallesinde kendi halinde yaşayan bir kızdır. Ancak bu sade yaşamı, mahalleye geri dönen arkadaşının abisi Kılıç ile bozulur. Bazen bir salıncak, bir kıvılcımı doğurur. … Şimdi izninizle size soruyorum. Siz de bizimle salıncağa binmek ister misiniz? Unutmayın, salıncaklar sadece mutlu etmez. Aynı zaman da yakar. Öyle bir yakar ki mutluluk duyarsın alev almaktan. Ta ki kül olana kadar. …

Doğum gününde karşılaştığı çete liderinin ona takıntılı olmasıyla karanlık bir dünyaya çekilen ve büyük bir seçim yapmak zorunda bırakılan bir kızın hikayesi... Olumsuz örnek davranışlar vardır

İki kalbi sonsuza dek mühürleyecek olan kan düğümü atıldığında, bu kararın karşısında duracak herkesin dili lâl olacaktı. Kahve gözlü adam, elini güneşe uzatmaya cesaret ettiğinde, kalbinde yanmaya başlayacak kor ateşten kaçamayacaktı. "Öyleyse, kendi ellerinle bana ölüm fermanını mı veriyorsun, Axin kızı?" "O ferman çok uzun bir zamandır senin ellerinde zaten, Veznedar." Günahların bedeli iki cana mal oldu. Biri ela gözlü kadın oldu, diğeri ise kahve gözlü adam. Evin`in beklenmeyeni Azer oldu. Azer`in bir haber olduğu ise Evin... 🔥 Dikkat!🔨 Bu hikaye tamamen hayal ürünü olup, gerçek kişi, yer veya olaylarla herhangi bir ilişkisi yoktur. Ayrıca, hikaye içerisinde küfür ve şiddet gibi unsurlar yer alabilir. Uygun olmayan içeriklere karşı hassas olan okuyucuların dikkatine sunulur. (Konu ve olay örgüsü tamamen bana aittir!)

Wattpad’te 2.78 Milyon okunmaya ulaşmış olup bölüm güncellemeleri devam etmektedir. Sıcacık bir mahalle hikayesi ve elbette ki aşklar. Kenan, Duygu’nun abilerinin en yakın arkadaşıdır ve kız onu da abisi gibi görmektedir. Ancak bir gece Duygu rüyasında Kenan’ı öptüğünü görür ve bundan çok etkilenir. Daha sonrasında ise utanç ve panikten Kenan’dan kaçmaya başlar fakat o kaçtıkça Kenan kovalar.

"Bu pavyon dan kurtulmanın tek yolu Erkek kardeşim Poyraz`ı bir sene boyunca tatmin etmek" Kabul etmekten başka çarem yoktu çünkü dansöz olarak devam ettiğim pavyon hayatım artık erkeklerle yatmak zorunda olmaya doğru gidiyordu

İki düşman aile... Berdelle evlenen çift... Hiçbir zaman sevilmeyeceğini düşünen, çocuğu olamayacağı için üstüne kuma getireceklerini düşünen Roza Avani, Küçüklüğünden beri onunla evlenmeyi hayal eden, onu canından çok seven, değil üstüne kuma getirmek gözü ondan başkasını görmeyen Azad Şerwan.

‘‘Anlamıyorsun ki. Ben ne dedim az önce? Sanki o dört duvarın arasında da benimle mi olacaksın?’’ ‘‘Olurum.’’ -‘Ne?!’ Aziz’in bu net ve hızlı cevabı karşısında Birce’nin ağzından sadece bu iki harf dökülebilmişti. ‘‘İstediğin bu değil mi? Olurum işte.’’ ‘‘Aziz ne dediğimin farkındasın değil mi? 30 yaşımıza geldiğimizde evime çökmenden bahsetmiyorum. Evlilikten bahsediyorum. Bir insanla aynı evi paylaşmaktan. Ev arkadaşı olarak değil. Evli bir çift olarak.’’

"Bembeyaz bir odaya kapattı beni... Suçum neydi bilmeden, cezamı içime gömdüm. Duvarlar sessizdi, babam gibi. Ben o gün çocukluğumu içeride bıraktım."

Viranşehir köyünde zamanında halka zulmeden adamın katil oğlu ile ansızın onun kapısını çalan masum güzel lalin

Ben Bade. İstekleri dünyaya ağır gelen, her isteği getirdiğinden çok götüren Bade. Hayal kuran, kurduğu her hayal başına yıkılan Bade. Ben Bade, dünya da hep sevdikleriyle sınanan, ya kaybeden, ya kaybeden Bade. Ve Ben Bade. Daha az evvel sevgilisinin kollarında sımsıcakken, şimdi bir kaldırım üzerinde buz kesen Bade. Bir kar yağsa da sevinsem derken, asıl karın başıma yağacağını nerden bilebilirdim ki? Ben Bade şimdi kurduğum tüm düşlerin altında kaldım. Bayıldığım bu kaldırımda soldu gönlüm. Ben Bade. Bir kez daha güvendiğim dağların üzerime yıkılışını seyrettim. Ben Bade Vuslat Sağlam. Doğduğu gün ölmek zorunda kalan, hasret çekmek kaderinde olan...