Herkesin bilmesi gereken bir şey varsa o da her numara salladığınızda 1,95, yunan tanrısı, mafya ya da hayranlıkla baktığımız kaslı erkeklerin denk gelmediğidir!!

Nova, kendine en yakın hissettiği , gizliden sevdiği Matteo`yu bir gün kaybeder. Onun acısı kemiklerini deler. Anıları her yerdedir ve onu düşünmeden edemez. Bir yıl sonra noelde kar her yeri kaplamışken evden çıkar. Karlar sakince yağıyor, ayaklarının altında örtü oluşturuyordur. Yanlışlıkla buz tutmuş göle düşer. Ölümle yaşamın kıyısındadır. Ve orada aslında gerçek yaşamını bulur. Ancak hiçbir şey hissedildiği kadar kolay değildir. Nova bu donmuş kar kristallerinden, bu sessiz dünyadan ayrılması gerekmektedir. Nova yaşamı seçecek mi? Yaşam dediği şey aslında sevdiklerin değil midir?

öğle vaktinin en kavurucu olduğu zaman dünyaya gelmişti küçük kız bebek yine aynı zaman ve günde terk edildi bir yetimhane köşelerine atıldı hor görüldü ağladı sesini duyan olmadı düştü kaldıran olmadı saçını okşayan bir el olmadı minicik başıyla hayata tutundu herşeye rağmen bir ailesi olsun istedi peki buldumu o aileyi ya ilerde öz ailesi ortaya çıkarsa doğduğundan beri görmediği annesini görürse? hadi gelin hep beraber Selvinin hayatına göz atalım ❤️❤️❤️

16 yaşında deli dolu kızımız hiç beklemediği anda ailesinin yalan olduğunu sıradan bir İstanbul kızıyken, Trabzonlu TÜFEKÇİ aşiretinin tek kız çocuğu ve torunu olduğunu öğrendi. TÜFEKÇİ aşireti Aden`in hayatına girebilecek mi? Aden abileri ve kardeşiyle neler yaşayacak? TÜFEKÇİ beyleri bi anda hayatlarına giren kardeşleriyle bocalayacaklar belki ama hepsi aden sayesinde değişip abi olmak ne demek tadacaklar. Klasik bir kurgu olsada, çalınma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır. Hepimiz emek harcıyoruz lütfen birbirimize saygı duyalım !!

"Benim çocukluğum oyun parklarında değil, duvar diplerinde geçti. Ne biri saçımı okşadı ne de düştüğümde kaldırdı. Herkesin `anne` diye ağladığı yerde, ben içime susmayı öğrendim. Çocuk değildim hiçbir zaman... Sadece küçük bir bedendim, büyük yaralarla yaşayan." Kurgunun bütün hakları bana aittir,en ufak çalıntı da gerekli işlemler başlatılacaktır.

"Buse`m." dediğinde bakışlarım gözleri ile kesişti. Bana farklı bakıyordu. Nefesi yüzüme çarptı. "Demir ab-" sözümü yarıda kesti. Bir eli saçlarıma dokundu. "Bana her abi dediğinde yanıyorum, yapma." Duyduğum itiraf ile yutkundum. Bacaklarım, ellerim ve kalbim titremeye başlamıştı. Benim için büyük bir itiraftı. "Demir." "Söyle Buse`m" "Doğru değil." ~~~🌕~~~ "Neden bunu bana yapıyorsun?" "Ne yapıyorum?" dediğimde dudaklarını dudaklarıma sürttü. Tam buraya bayılabilirdim. Nefes alamıyordum. "Beni deli ediyorsun mоя лунная красавица" (Beni deli ediyorsun Ay Güzeli`m) Anlamadığım bir dilde birkaç şey daha söylemişti. Ne söylediğini merak etsem de soramadım. Onu deli ettiğimi söylüyordu. Kalbim heyecanla kasıldı. "Gözlerin benim yaşama sebebim. Bana bakmadığı her an cehennemi yaşıyorum." ~~~~ Instagram: kitap_blog.ss3 Instagram: ayguzeli_07

Umursamaz bir ailede büyümüş olan Ebrar aniden ortaya çıkan karışıklık ile kendini bambaşka bir ailede bulur. Abileri ona önyargılı olsada işleri asıl zorlaştıran babasının ona karşı olan tutumudur. Abileri gibi babasının ona yaklaşımı da yargılarla kaplıdır.

Bir gece. Bir yabancı. Ve geri dönülmez bir hata... Onu bir otelde gördü-karanlık bakışlarıyla, gizemli ve çekici. O gece, mantığını bir kenara bırakıp kendini ona teslim etti. Sabah olduğunda ise adam gitmişti. Ama ona bir parça bırakmıştı: Karnında büyüyen bir sır Günler sonra, o adam geri döndü. Bu kez daha karanlık, daha soğuk ve tehlikeli bir amaçla. Çünkü bu bir tesadüf değildi. Onu bulmuştu. Ve intikam almak için her şeyi göze almıştı. Ama bilmediği bir şey vardı: Artık sadece bir kadın değil, bir anneydi. Ve bebeği için her şeyi yapardı... Aşk ile nefret, tutku ile öfke arasında ince bir çizgi vardır. Peki, bu hikâyede kazanan kim olacak? Tek bir gece, her şeyi değiştirebilir. Ama gerçekte kim kimin hayatını mahvetti? 13.03.2025 #Genç kız edebiyatı °Tüm hakları saklıdır.

Bazı çocuklar oyun parklarında kahkahalar atarken, bazıları omuzlarına taşıyamayacakları kadar ağır yükler alır. Onlar, erken açan çiçeklerdir… Güneş doğmadan solma korkusu taşıyan, rüzgârla eğilen ama asla kırılmayan çiçekler. Hikâyeleri, güç ve fedakârlıkla yazılmıştır. Bu kitap, o küçük omuzlara yüklenen büyük sorumlulukların, kimsenin görmediği sessiz çığlıkların, içten içe büyüyen koca yüreklerin hikâyesidir…

Alya 16 yıllık hayatı boyunca tek başına yaşayan, sadece kardeşi yerine koyduğu Can ile ilgilenen bir genç kızken aslında Can`ın öz ablası olduğunu nereden bilecekti ki?