Ön Söz Üsteğmen Kıvılcım`ın kaleminden: Hayat bana savaşmayı küçük yaşta öğretti. Kimi zaman elimde bir silah, kimi zaman yalnızca suskunluğumla yürüdüm ateşin içinden. Kayıplarımdan bir ev yaptım, acılarımdan bir zırh. Bir çocuğun elinden alınan masumiyeti, bir kadının sırtına yüklenen sorumluluğu taşıdım. Ve tam her şeyin bittiğini sandığım yerde, gökyüzünden inen bir adam çıktı karşıma. Ateş Uras. Adı gibi içimi yakan, ama kalbimi ilk kez sükûnetle dolduran bir isim. O bir pilottu, ben bir askerdim. Farklı yolların savaşçılarıydık ama aynı kaderin izini sürüyorduk. Kendime bile itiraf edemediğim hislerimle, en tehlikeli görevlerin tam ortasında tanıdım onu. Bu kitap bir savaşın, bir ihaneti ortaya çıkarma mücadelesinin hikâyesi. Ama aynı zamanda, gökyüzüyle yeryüzü arasında sıkışmış iki yaralı ruhun birbirine dokunuşunun da hikâyesi… Bu bir intikam hikâyesi değil sadece. Bu, kirletilmiş bir masumiyetin, çalınmış bir çocukluğun ve devrilmeyen bir kadının hikâyesi. Bu, kimin gerçekten düşman olduğunu anlamak için canını ortaya koyman gereken bir dünyanın hikâyesi. Ve unutma: Ateşi yakmaya bir kıvılcım yeter. Ama o kıvılcımı söndüreceğini sananlar… Henüz kül olmamış bir yangını hiç görmemiştir. 🔥 Kapağı yaptığı için @the_older`e çok teşekkür ederim. Tüm haklara şahsıma aittir, kopyalayıp paylaşan olursa işlem yapacağım. Bilginize. @dadaaa

Deniz, İzmir’in sıcak sahillerinden, Karadeniz’in soğuk ve kapalı dağlarına sürüklendiğinde; kaybettiklerinin ağırlığını, bir daha asla güvenmeyeceğini sanmıştı. Bir gecenin içinde, sislerin arasından kaybolan hayatı, onu hiç tanımadığı bir adamın evine, hiç bilmediği bir kaderin ortasına sürükledi. Demir, kendi sessiz dünyasında yaralarını saklayan, dağların diliyle konuşan bir adamdı. Ve şimdi, istemediği bir misafirle aynı çatı altındaydı. İkisinin arasında büyüyen gerilim, sis gibi ağır ve kaçınılmazdı. Kimi zaman bir bakışla savaşacaklar, kimi zaman bir dokunuşla duvarlarını yıkacaklardı. Geçmişlerinin karanlık gölgeleri, onları birbirine iterken, sisin ardında saklanan daha büyük bir tehdit ikisinin de hayatını sonsuza dek değiştirecekti. ... "Ben İzmir`in kızıydım ve Trabzon`un misafiri..." " O, Trabzon`un çocuğuydu ve İzmir`in yabancısı..."  ... Sis Çizgisi, güvenin küllerinden yeniden doğduğu, bir adımın her şeyi değiştirdiği, ve en karanlık anlarda bile umut edenlerin hikâyesi... Bu sisin içinde, gerçekten kaybolmaya hazır mısın? ⭐⭐⭐ Not= "Sis Çizgisi" adında kitappad`de ki ilk ve tek kurgu. Kurgumun her hakkı bana aittir, çalınması ve kopyalanması durumunda mahkemenin soğuk duvarları ile karşılaşılması kaçınılmaz sondur. İyi günler✨ @dadaaa

İstanbul’un parıltılı gökdelenleri geceleri ışıl ışıl parlar, ama sokak aralarında sefalet ve sessizlik kol gezer. Halk, bir avuç güçlü adamın elinde oyuncak olmuşken, gizemli bir figür karanlıkta dolaşmaktadır. Onun adı Gece Efendisi. Gerçekte ise, deli rolü oynayan zeki ve takıntılı bir adam: Efsan Atabey. Şehir onu alaya alır, “deli” der, korkar ama aynı zamanda fısıltılarla ondan bahseder. Oysa kimse bilmez: deliliğinin ardında sakladığı şey bir intikam planıdır. Ve planın merkezinde artık bir isim vardır: Belediye başkanının kızı, mimar ve model İnci Efsun Bilgiç. Onların ilk karşılaşması sadece bir inci kolye ile başlar. Ama kısa sürede İnci, Gece Efendisi’nin oyunlarının tam ortasında bulur kendini. Babasına duyduğu sadakat ile bu karanlık yabancıya karşı hissettiği merak ve korku arasında parçalanır. Efsan’ın cümleleri delilikle zekânın sınırında dolaşırken, İnci her an “kaçmalı mıyım, yoksa onunla yürümeli miyim?” sorusuyla karşı karşıya kalır. Çünkü bu hikâyede aşk, güvenilmez bir köprü; ve entrika, şehri sarsacak bir yangın. Geceyi seçersen, sabahı kaybedersin. *** NOT: Tüm hakları şahsıma aittir. Kopyalanması ve çalınması kesinlikle yasaktır. @dadaaaa