Yıllar önce çocukluk aşkıyla yolları ayrılan Ayliz hayatına devam etmenin yollarını kendi çapında bulmuştur. Ancak bir gün hiç beklemediği bir anda karşısına `o` çıktığında ne yapacağını bilemez. Tıpkı onunla eskisi gibi olup olmayacağını bilmediği gibi... "Tutuklusunuz hanımefendi." "Niye polis bey? Kalbinizi mi çaldım?" *İki kitap bir arada*

1992-1993 Hakkâri, Kuzey Irak "Hiçbir acı, beklemek kadar acı değildir. Kurt yalnızlığına düştüğün zaman bil ki artık kendinde de değilsindir..." ~ Yüzbaşı Selçuk Acar Gerçekler acıdır. Lakin bu hikâyenin gerçeği nedir? Gerçeğin ne olduğunu bilmeden acıyı nasıl tadabilirsin ki? O zaman gel benimle! O zamanın yalnızlığını gel benim içimde gör ve hisset! Ana yok, baba yok, kardeş yok! Yalnızca sen ve kurtarılmayı bekleyen ruhlar var. Boş bedenlerin arasına sıkıştırılmış ve onca insanın arasında yalnızlığa mahkûm edilmiş ruhları gör! Ölüme bir nefes kadar yakın, yaşamaya ise ulaşılamayacak kadar uzak bedenlerin içine hapsolmuş ruhlarla tanışmaya hazır mısın? O zaman acılara dayanmaya hazır ol. Bu bilindik bir acı olmayacak. Çaresiz ve yapayalnız bırakılanların acısı... İsimsizlerin... Yapayalnız bir karakol, yapayalnız bir sürü çaresizce yardım bekleyen insan, çaresiz bir komutan, çaresiz bir sürü çocuk... Çığlık sesleri, imdat çağrıları, bir askerin silah arkadaşı için feryatları, ilk görevinde şehit olan bir asker ve tahmininden daha fazlası... Onların bir adı ya da sıfatı yok. Sadece şu cümle ile anlatılır bu hikâye: Hakkâri, yolun sonu...

Efsar ; Ateş kadın.

Aile tramvaları atlatmış ve kendini ilerlemeye adamış olan Yıldız için hayat ona tekrar başlıyordur.Staj için başladığı yerde tanıştığı patronu Yağız ona sırılsıklam aşıktır ama Yıldız için bu çok zor olacaktır.

Savcımız bir teşkilata seçilirse ne olur? Onu eğitecek olan komutan ile tanışır. İkisinin de tek hedefi; Kendi bağımsız devletlerini kurmayı hedefleyenlerin lideri Esat`dır. Bu yolda aralarına hainler çıkacak mı? Asker-gazeteci vs.ciftlerimiz de var Okumak isterseniz beklerim. Bu güzel kapağı yapan @marsell arkadaşıma teşekkürlerimi sunuyorum.

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Her şeyimizin ucunda ölüm vardı. Çünkü hepimiz biliyorduk, bu bir yaşam savaşı değil, ölüm hikâyesiydi. Ve her şeye rağmen devam ediyorduk. Ucunda ölüm olsa bile, belki bir yaşam da vardır diye... KİTAPPAD`DE "NİSYAN" İSMİYLE YAYINLANMIŞ İLK KİTAPTIR. 03.03.2025 UYARI: KİTAPTA GEÇEN KİŞİ, YER, ZAMAN, KURUM VE KURULUŞLAR TAMAMEN KURGU OLUP; GERÇEĞİ YANSITMAMAKTADIR. HER SAHNE KURGUDAN İBARETTİR.

Ekin Yavuz, her gün aynı duraktan otobüse bindiği çocuğa yazmaya karar verir ancak bilmediği bir şey vardır. Yazdığı çocuk duraktaki o çocuk değil okula yeni gelen motorcu serseridir.

‼️DÜZENLENECEK‼️ "Hayatımızı mahveden tek şey maskelerini takıp, bize gülümseyen insanlara öylece kanmamızdan başka bir şey değildi." Ailesi yüzünden peşine takılan karanlık adamlardan kurtulmaya çalışan Yalnız Kuştu o. Kaçarken asıl karanlığın kollarına sığındığından haberi yoktu. Karanlıktan korkan bir kadının karanlık bir adamla yollarının karşılaşmasının masalıydı bu. Yalnız Kuş`un masalıydı...⚜️

Üniveriste 1. Sınıf Öğrencisi İpek, ilişkiler hakkında bir ödev hazırlayacaktır ancak daha çnce hiç ilişkisi olmamıştır bu yüzden baika vir ilişkinin hikayesini yazmaya karar verir. Maral ve Atlas`ın ilişkilerine daldığımız onların ilişki serüvenlerini birlikte geçtikleri yollardan bizi de geçirmeleri ve bu hikayenin sonunda herkesin aldığı bir ders olacaktı. Anlatamadım çünkü böyle öğrendim... Herkesin her zaman yanındaydım ama düştüğüm ilk anda kimsenin elini göremedim... Artık sadece geçmişin gölgelerinde yaşayan iki kişiyiz... O ve ben birbirimize kafes olduk oysa gökyüzü olmak istiyorduk...