"Küçükken annemin anlattığı korku masallarındaki yatağın altından çıkan canavar sen misin?"kalbim hala hızlı hızlı çarpıyordu ve ben yapacağımı bilmiyordum. ~ Sarı saçları,yeşil gözleri,zayıf kolları vardı .Bu hâli ile ne kadar masum olduğu görünüyordu,bu yüzden onu korumam lazımdı. ~ Lanet kırılmış ve herşey düzene girmişti. İki büyücünün başlattığı savaş ve lanet onların çocuklarında son bulmuştu ama mutsuz son. ~ "Kral`a haber gönderin onun en değerli hazinesini çalmaya geliyorum" ~ Fantastik kurgudur...

"Birbirini öldürmek için tutulan iki Katil" Ben beyazım. Siyah kadar yalnız. Mavi kadar sonsuz. "Tanrı evreni yaratmadan önce sonsuz bir boşluk vardır derler ya seni o boşluğa sakladım ben seninle ben...insanlar sonumuz geldiğini sandığında ve biz ise o boşlukta birbirimize sarılıyor olacağız. sen ve ben sonsuzluğa hükmedecegiz daima` saçımdan tırnaklarına kadar sizlamistim o gün bedenim agriyordu. kanıyordum. gökyüzü hiç olmadığı kadar kasvetli ve dünya bir o kadar dardı sigamiyorudm. her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu... her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu.. sanki...sanki ruhum bedenimi terk ediyor da ölümün sancısını çekiyordum...

"Serçenin Kalbi" Bazı sessizlikler bir çığlıktan daha derindir. Bazı bakışlar bir kitabın sayfalarından daha fazlasını anlatır. Nova Akademi’nin gösterişli koridorlarında, gözlerden kaçan bir yalnızlık, saklanan bir sır ve yanlış anlaşılan duygular var. Yaz, her şeye sahip gibi görünen ama kendine bile itiraf edemediği eksiklerle dolu bir kız. Ömer ise sessizliğinde kaybolmuş, kelimelerle değil, varlığıyla iz bırakan bir çocuk. Peki, gerçekten görmek için bakmak yeter mi? Yoksa bazı kalplerin sesini duymak için cesaret mi gerek? ...