Rızanı bırakıp, gaflete düşmüşsem
Bilirim kendi cehaletimdendir.
Beni hoş görüp, merhamet edersen
Bu da senin şanının yüceliğindendir.

Nefes verir nefes alırım,
Günde bin kez kalbime sağır kalırım
Aklımdan here geçene köle kalırım
Kovarsan kapında,
İşte o zaman kimsesiz kalırım

Şu dünyanın düzeni imtihan değil mi
En çok kendi elimden çektim kimse bilmez ki
Dünyaya açtığım günden beri gözleri mi
Bir bir soracaksın bilirim aldığım her nefesi

İnsan faniymiş, herkes bilir bunu
Omzunda taşırmış kendi sonunu
Sen ışık tutmazsan nasıl bulurum yolumu
Nar da sensin, nur da sensin,
Ey Rabbim, yakma bu kulunu