@hakikat.orucoglu
|
Dokunmayın bu gece bana
Ağlayacak bir haldeyim Göz yaşlarım akmaz belki Ama içimi yakan bir alev var sanki. Hüzünden bulutlar sarınmış gönlüm Kolay değil vedalar, Kolay değil sabretmek . Yıllar var, içindeyim bu girdabın, Yüreğim, mesafelerin müebbetine mahkum. Bir celladın ölüm kokan ellerinde Can verirken hayatım Her şeyden sonra bana kalan Kırılmış kanatlarım var. Her şeyden sonra iz bırakan. Kanatılmış yaralarım. Yapayalnız bir uçurumdan kayıp ayaklarım Düşüyorum boşluğuna ayrılıkların. Zamanın peşinden koşuyor hayatlarımız Ne sana yetişebiliyorum Ne sen uzanabiliyorsun ellerime Şimdi ne oldu dualarımıza Ne oldu da, ayrılık düştü ortamıza. Neden gönlüne dokunmaz oldu sözlerim Neden bakışların yakmaz oldu içimi Hangi incelmiş noktamızdan Koparttık birbirimizi. Söyler misin sevdiğim, Hangi kurşun vurdu Kalbimizden bizi Sessiz sedasız çekildim uzaklara Mevsimler aştım ihanetlerden sonra Onca yalanların gölgesinde Açar mı hiç yeni bir sevda Doğra mı hiç güneş yeniden Doğar mı bu depremin enkazına |