@hakikat.orucoglu
|
Al işte
Yine uyku tutmuyor gözlerim, Senin yüzünden. Ne yana dönsem göğsüm daralıyor Ne gönlüm söz dinliyor, ne aklım Bir sigara dumanıyla tükeniyorum Ateşine, külüne teslim ediyorum Bütün kederimi Yok, olmayacak böyle Çıkıp sokaklara, arşınlamalıyım geceyi Dizlerine sarılmış bir çocuk hüznüyle, Sevdim ben seni. Üşüyorum kaldırım köşelerinde Bir ağacın dalına takılı kalmış yüreğim Bu benim türküm, Her mısrası sensizliğe yakılmış.. Her mısrası gönüllü içimin sızısına.. Biliyorum , ben hep uykusuz gecelerimin Beni esir alan yalnızlığına mahkumum Bağışla beni, Seni gizliden gizliye sevdiğimi Söyleyemedim hiç bir zaman Gözlerine her baktığımda, Tutuyluyordu dilim Bu yüzden Hep bir utanmışlığın bahanesine sığındım Gece karanlık, solgun, soğuk ve yalnız.. Yağmur yağıyor sokağıma, Sırılsıklam bir aşka bedellenmişken Yüreğim üşüyor, titriyor ellerim Şimdi her şeye karşı yorulmuşken ben Bir bilsen Seni ne çok bekledim yokluğunda Bir kabusun, tekrar eden döngüsündeyim. Sen giderken umursamadan, Ardından hüznün kaldı gecelerime. Ardından içimi dağladım kederinle. Biliyorum, dinmeyecek bu sızı, Dinmeyecek sesinin yankıları. Ve yoklugunda Bitmeyecek gecemin karanlığı |