@hakikat.orucoglu
|
Çaresizdim, iki büklüm dizlerim
Beni, seninle yargılayanlar Ne hak bildiler ne merhamet Ayrılık varmış Çok sevmenin bedelinde Sürgün edildim çöllerine Ayaklarıma vuruldu pranga Ruhumu dağladılar her gece **** Sen diyarımdın, Canıma ab-ı hayat Kimsesiz bırakıldım Sonsuz bir yetimlik de Işıksız kaldı yollarım Yolumu kaybettim sensizlik de Kuru bir yaprak gibi savruldum Günlerim gecelerin menziline karışırken **** Sevgili, ellerim semada Kaç kez diledim seni Kavuşmaktı hayalim nicedir Vuslatı bekledim her yeni gün de, Bilmezsin kaç iklimi geçtim sensiz Soğuktu, karanlıktı mevsimler Yokluğun varlığıma ayrı bir gurbet Adını kime sorduysam Yüzüme kapandı kapılar **** Çaresi yok, tutuldum illetine Yudum, yudum içtim zehrini Ateşin düştü gönlüme, Günden güne kül ettim kendimi Şimdi çıksam sokaklara Adını haykırsam umarsızca Duyar mısın sesimi Yokluğunda çektiğim acılar Ulaşır mı kalbinin duvarlarına |