Siz: Şimdi şöyle Siz: Pasaportunuz bende Siz: Bu da demek oluyor ki benimki de sizde

Galip`in kopardığı düğme Eylül`ün ayaklarının dibine düşerken Galip gözlerini Eylül`ün gözlerinden ayırmadan, "Evet çok kalın kafalıyımdır! " diyerek bir düğmesini daha kopardı. "Laftan da anlamıyorum! " demesiyle bir tane daha kopardı. "Sözden de anlamıyorum! " ve bir tane daha. "Oldukça kabayım! " bir düğme daha yeri boyladı. "Zorbayımda aynı zamanda! " son düğmede yerle buluşurken, Galip yüzünde yaptığından gayet memnun bir ifadeyle Eylül`ün gömleğini kollarından sıyırdı. Eylül çattığı kaşları ve sıktığı dişleriyle bakarken burnundan soluyordu. "Başın göğe erdi mi?! " diye sordu sinirle. "Daha değil. " diyen Galip`in elinden Eylül`ün kurtuluşu yoktu artık. Bazen ne yaparsanız yapın hayat size dönüp tebessüm bile etmez. Hele ki bir sonbahar Eylül-seniz.

O bir hırsız. Dahası dolandırıcı ve yalancı. O bir profesyonel. Üstelik gerçek bir dâhi. Ve şimdi polisin ona ihtiyacı var.

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi` cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini ... bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı...

0534: O telefonu bana ulaştırman için bir günün var. İpek: telefondan delileri silen mafya bir konumunu mu bulamıyor. İpek: yazık kıyamam sana. 0534: Sen çok yürek yedin herhalde? 0534: katil var diye bağıran kıza ne oldu? İpek: Polise gitmiş olabilirim 👉👈 0534*: Yazıyor.... Çevrimici... İpek: AY IMDAT BENI KESECEKLER 0534* kişisini engellediniz 0534: Çevrimici... Yazıyor... Çevrimdışı...