Leyla, yattığı hastane odasında ölümü bekleyen bir kadındı. Yalnızlığında boğulmasına ramak kala eline aldığı telefondan bir numara salladı. Ve salladığı numara, hapishanede yaşayan bir mahkuma aitti. 📮 Leyla: Konuşacak kimsem yok. Bir çiçeğim bile yok. A: Çiçeklerle derdin ne senin? Çok çiçek istiyorsan git kendine saksıda çiçek al. Her neyse, benim de konuşacak kimsem yok ama senin gibi zırlamıyorum. Leyla: Çiçeğinde mi yok? A: Çiçeğim de yok manyak karı. Leyla: Karı değil, kadın. Ayrıca kadın olduğumu nereden anladın? A: Hangi erkek konuşacak bir çiçeğim bile yok diye zırlar ki? Leyla: Haklısın, o zaman sen de erkek olmalısın. Neyse, bak senin de konuşacak kimsen yokmuş! Neden birbirimizin mesaj arkadaşı olmuyoruz? *Kitap kapağı için @writerladyy `e teşekkür ederim.

❝ Öyle güzelsin ki.. Ve sadece benimsin.. Keskin’in Safir’i…’ ‘Karan hala senin değilim..’ ‘Sen her anlamda ve her zerrenle benimsin yavrum.’ ‘Her anlamda olmak istiyorsam peki? Tüm yeraltının Keskin`i iken Sadece Safir`in Keskin`i olacağını o bile tahmin edemezdi... Ona KESKİN derler! ❝ YETİŞKİN İÇERİKLİ SAHNELER MEVCUTTUR!

💔 RUS MAFYA LİDERİ VIKTOR VOLKOV & BALERİN VERA VASILIEVA 🩰 BİR MAFYA / ROMANTİK GERİLİM KURGUSU 🖤 "Sen hayatımda eksik olan her şeyi tamamlıyorsun, Vera." – Viktor Volkov 💋 "İlk öptüğüm erkek sensin, Viktor." 🔥 "Tek öptüğün, hatta son öptüğün de ben olacağım, moya malyshka." “Buzla kaplı bir kalp, güneşin sıcaklığına dayanamaz. Peki buz eridiğinde geriye ne kalır?” Vera Vasilieva, New York’un parlayan bale yıldızıyken, büyükannesinin ölümüyle her şey değişir. Rusya`ya döndüğünde sadece geçmişiyle değil, karanlık ve ölümcül bir mafya dünyasıyla da yüzleşmek zorundadır. Bale tutkusu ile hayatta kalmaya çalışırken, karşısına Viktor Volkov çıkar. Soğuk, güçlü, tehlikeli… ama Vera`nın kalbinde ilk ve son olacak bir adam. Bu rastlantı bir tesadüf değil. Bu, karanlıkta atılan en tutkulu adımın hikayesi. Viktor, yalnızca bir mafya lideri değil… Vera’nın karanlıkta kalan kalbinin tek ışığı. Vera, onun güneşi. Ve bu hikâyede aşk, sadece romantik değil — bir savaşa dönüşüyor.

"Ben halledeceğim." Sustu, konuşmadan devam etmesini bekledim. "Senden istediğim dikkatli olman ve en ufak bir sezgide beni araman." Başımı onaylamaz anlamda salladım. "Ağabeylerim bile halledememişken sen nasıl halledeceksin Cihangir Ağa?" Sesim olduğundan daha soğuk çıkmıştı. Evet, kesinlikle bu konuda haklıydım. Kim töreye baş kaldırsa eğdirmeyi başarmışlardı bu devrin artık bir son bulması lazımdı. Yitip giden onca sevdanın ağıtıyla kan boyanmış töre yok olmalıydı. Derin bir nefes verdi. İradesiz bakışlarını bozmadan mırıldandı. "Ben ağabeyin değilim, demiştim."

"Sen benim yanımda olduğun sürece sana kimse yaklaşamaz, dokunamaz." dediğinde yutkundum. "Neden?" dedim imayla. Bana daha çok yaklaşıp saçlarımı geriye attı. Nefesimi tuttum. "Denesinler de görelim!" dedi tok bir sesle. "Yaklaştırmam, dokundurtmam." dedi kendinden emin bir sesle. Bir şey dememe fırsat vermeden dudaklarıma kapanmıştı. 12.05.2024 ✨

Adana/Kozanlı gözü kara kabadayı Arca Giray Kızılkan... Maddi zorluklar yüzünden üniversite umudu tehlikeye giren Meyil Akyüz... Ak ve Kızılın şarkısında sevda notalarıyla örülen bir senfoni... Yeşilçam`ın destansı aşklarını aratmayan, suç, gerilim, macera, tutku dolu bir mafya&şarkıcı kız aşkı... Güzelliği ve muhteşem sesini yaşadığı evden ve üvey baba zulmünden kurtulmak için basamak olarak kullanırken sert kayaya çarpan, mangal yürekli Adanalı`ya tutulan genç bir kızın Türkiye starı olma yolundaki adımları... Acının ve şalgamın diyarı Adana`nın bağrından kopan deli fişek kabadayı Arca`nın, Türkiye`nin en büyük babası olmak için attığı kanlı adımlar... Dezavantajlı ailelerin, paçayı yırtmak için suça karışmaktan çekinmeyen asi çocukları... 🔥 `Orada hiçlik ve çokluk her zaman peş peşeydi ona göre. Tanıdığı, bildiği her şey kendi zıttıyla muhteşem bir uyum içinde yuvarlanıp gidiyordu. Hiçbir şey yekpare ve kusursuz değildi. Gördüğü en güzel düğün de oradaydı, en feci ölüm de... Uyandığı en parlak, en sarı sabahla uykularını kaçıran en kara mor gece de... Damlardaki cibinliklerin içinde yuvarlandığı en renkli rüyalar da, gözleri açıkken gördüğü kanlı kabuslar da... Hayatın ta kendisi, ömür denen şeyin mayası, insanın özü, kaderin sillesi, feleğin çemberi, Allah`ın tokadı, cennetin meyvesi, dağların kokusu, kızların zarifi ve erkeklerin yiğidi hep bu kaseye benzeyen çukurdan ovanın rahmindeydi.` 🧨 Olumsuz örnek oluşturabilecek davranışlar, argo, şiddet, cinsellik ve suç unsurları içermektedir. 18 yaş üstü için uygundur.🔞

Hayatı boyunca kimseyi sevmemiş, tek derdi vatan, bayrak ve ülkesi olan asker ile hiç sevildiğini hissetmemiş, kalabalık içinde yalnızlığı hisseden bir doktorun hikayesidir. Asker & Doktor kurgusudur. İçerik, konu ve kapak şahsıma aittir.

WATTPADDE 1 MİLYON OKUNDU<3 Kimsesiz bir kız, bir teknoloji dehası ile karşılaştığında, aralarındaki çekim nelere sebep olacak. Karanlık bir hayatın içindeki mutsuz Pars Katipoğlu, kokteylindeki bir garsonun tepsisine kalbini bırakıp kaderlerini bir mendille bağlayacak...

Kendimi güzel diye adlandıramazdım belki. Ne boyum uzundu, ne nefes kesen güzelliğim vardı; ne gözlerim renkliydi ne de ince belim, güzel bir fiziğim, kadife gibi sesim, bembeyaz tenim. Hikayelerden fırlamış bir kız değildim anlayacağınız. Zaten benimki de hikaye değildi. Hayattı. Yalnızca okuduğum öykülerdeki o güzel ve saf kızların, yakışıklı ve mükemmel erkeklerle olan aşk hikayeleri yoktur hayatta. Yolda yürürken güzel diye adlandırmayacağınız insanların da bir evlilikleri, sevdaları, hayatları olduğunu görürsünüz. Ben o sıradan insanlardan biriydim. Ne tesadüflere, planlara, çekişmelere; ne de eli silahlı adamlara, mafyalara, belalara dair bir iz vardı hayatımda. Aşkı güçlü kılan kalpteki zincirlerdir, yaşanan çekişmeli ve kaçırılmalı olaylar değil. Her aşkta ortak tek bir şey vardır, o da kaybetme korkusudur. Çünkü bir yerde sevgi varsa korku da baş gösterir. Sevileni kaybetme korkusu. İşte bu korkuyu herkes yaşar. Ben Hülya. Beraber büyüdüğümüz kapı komşum Sefa`ya aslında âşık olduğumu onu kaybedebileceğimi fark edince anladım. O ise zaten yıllardır kalbinde benim için bir sevda büyütmüştü.

"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."