Kadın kanı seviyordu adam ise bolca kana bulanmıştı ❤️🩸

(Kitap kan,ölüm,cinayet,vahşet, şeyler içermektedir hassas kişilerin okunması önerilmez) Ellerimiz temas ettiğinde hissettiğim soğukluk tanıdık gelmişti. Babamı ellerimde kaybettiğimde öldükten sonra aynı soğukluğu taşıyordu. Peki normal miydi bir canlının ölü gibi soğuk olması?

"Utanma, bir insan aşık olduğunda utanmaması, duygularını rahatça ifade etmesi gerekir bebeğim. Eğer bunu kimseye söyleyene çekse ve pişmanlık duyuyorsa neden aşık olur ki?" Vampirler ve insanların beraber gittiği okulda en fazla ne olabilir ki? Luna Agnes`in yaşamı değişmişti, bambaşkaydı..

Karşımdaki yabancının hayatımda bir yeri hep var gibiydi ya da ben öyle sanmıştım çünkü bu adam aslında hayatımın merkeziydi... Gerçek aile ,mafya vampir ,kurtadam ve kendini tanıyamamış bir kız.Bu kurguda birçok konu bir arada... Taşındığı kasabada hiç umulmadık şeylerle karşılaşan bir kız.Ailesinin işi için bir kasabaya taşındığını düşünen Angela kasabadaki olağanüstü durumlarla karşılaşır...

Bir insan sevgiyi bulamayınca eksikliğini iliklerine kadar hissedermiş. Kimisi gururuna yediremez bunu yok sayardı, ancak ne kadar kuytu köşelerde saklarsanız saklayın varlığını her daim hissettirirdi.

"Oğluşum, sonunda evin yolunu bulmuş." "Oğluşuna sahip çık, kızımın peşinde dolanıyor."

Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum. "Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım. "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarken kafamı tekrar olumsuzca salladım kalbim deli gibi çarpıyordu ve soluklarım kulağımda yankılanıyordu. Arabamın kaportasından kalktığı an , dahada geriye adımladım ve üzerime bir adım atınca göğsüm dahada hızlı inip kalkmaya başladı. Kızıl gözleri göğüslerime kayınca dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı ve gözleri tekrar gözlerime çıktı. Ağzındaki otu alıp serseri bir şekilde kenara sıktı ve adımları yavaşça üstüme gelmeye başladı kalbim göğsümü yarma pahasına atarken , geriye adımlamayı bıraktım ve arkamı dönüp koşmaya başladım. Asvalt yolda izimi kaybettiremeyeceğimi bildiğim için sık ağaçlı ormana daldım. Ağaçların arasından ay ışığının sayesinde görebildiğim kadar koşarken arada ayağım taşlara takılıyordu. "Sana kaçma demiştim!" ✴✴✴ Ölüm kadar güzel , öldüren kadar kötü ve kızıl gibi kanlı... Bu neyin hikayesiydi böyle... ●°•○°•● Yazar : Hülya İZSÜREN Tüm hakları saklıdır