Ruhu kaybolmuş bir kız. Onu en çok koruması gereken kişi yaralamıştı, bir başkası onun yerine geçebilir miydi ki?

(Gerçek ailem) Cemre bir dehadır. Ailesinden şiddet gören Cemre bir gün aniden hastaneye götürülür ve şok edici bir gerçekle karşılaşır...

Ahsen Duru`nun 17 yıl sonra gerçek ailesini bulması ve onlara şans vermesi

Kızımız yıllar sonra ailesini bulur

Şiddet görerek büyüyen Dilşah`ın tek amacı kardeşleriyle birlikte babalarının onlara yaşattığı cehennemden kurtulmaktır. Bir yandan Dilşah`a takıntılı olan mafya ona kavuşabilmek için türlü oyunlar oynamaktadır. Annesinin nerede olduğu büyük bir bilinmezlikten ibarettir. Tüm bu olanların içinde Merih ve Dilşah`ın yolları bir sorgu odasında kesişir ve aralarında hiç kimsenin engel olamayacağı bir aşk yeşerir. Takıntılı bir mafya, şiddet gösteren tehlikeli bir baba, ortadan kaybolmuş bir anne, iki küçük kardeş, bir de aşık olduğu bir adam... Hayat onlar için hiç de çiçekli yollardan ibaret olmayacak.

Genç kız arkasına bakmadan koşuyordu biliyordu eğer bu seferde yakalanırsa hem kedi canından hemde karnındaki bebeğinden olacaktı genç kız arkasına baktında arkasından gelen adamları görünce daha hızlı koşmaya başladı O kadar hızlı koştu ki Ana yola geldiğinin farkında bile değildi bunu ona gösteren son hızla Üzerine gelen ve korna çalan araba oldu ama genç kız olayın şokundan donmuş ve hiçbir tepki veremiyordu İşte o gün başladı kömür çiçeğinin hikayesi O ormanda o sesin geldiği Tam da o yolun üstünde bir çiçek solmuştu ama onun yerine o çiçekten kalan enkazdan kömür çiçeği doğmuştu...

Duru 17 yaşına kadar ailesinde sevilmeyen bı kız olmuştu tâki diğer aileye geçene kadar bakalım diğer ailede sevilicekmi

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Bazı mesajlar bir sır gibidir. Göndereni bilinmez… Ama iz bırakır. Derya, gözlerden uzak ama zihinlerde yankı bırakan bir kız. Cesur ama görünmez… Ta ki okulun zorbası olarak bilinen Deniz`e isimsiz bir mesaj gönderene kadar. Bir cümleyle başlar her şey. Ardından gelen her kelime, Deniz’in kurduğu duvarlarda bir çatlak açar. Kim bu gizemli kişi? Neden onu bu kadar iyi tanıyor? Ve en önemlisi… Gerçekten tanıyor mu? Zorbalık, geçmişin izleriyle şekillenirken, iki genç arasında sessiz bir savaş başlar. Her mesajda bir sır saklı, her bakışta bir ipucu... Ama her sırrın bir bedeli, her kalbin bir kırığı vardır. Ve bazen… kalbin en derin yerinden gelen bir ses, en beklenmedik anda duyulur.

“Henüz kendi oyuncaklarıma doyamamışken, karnımda bir can büyüyor. Çocukken çocukluğumu yaşayamadım… Şimdi bir çocuk büyütmeye hazırlanıyorum. Ne kadar hazırım bilmiyorum, ama bildiğim tek şey, elimden alınan hayatımın sessiz çığlıklarını hâlâ içimde taşıyorum.”