timin gözde komutanı karaca bozok

Bir çiçek solar bir çiçek açar

Bir çiçek solar bir çiçek açar

Bazı insanlar kaderle savaşır... Bazıları ise kaderin tam ortasında arafta kalır. Arya ... Küllerinden defalarca doğmuş bir kadın. Kendi savaşlarını tek başına veren, kimseye boyun eğmeyen, kalbini yıllar önce kapatmış bir avukat . Ailesi tarafından seçilmemiş ama hayata inatla tutunmuş gücünü kendi yaralarından almış biri. Hayat ona zorlu bir yol çizmiş, o da bu yolda yürümeyi öğrenmişti...ta ki Pusat`la karşılaşana kadar Pusat... Devletin gölgesinde görev yapan, sessizliğiyle bile ürperten bir adam. Hayatı disiplin, gizem ve karanlıkla örülmüş. Geçmişi sırlarla dolu bir asker... Arya`nın hayatına bir tesadüf gibi girdi, ama çıkması kader kadar zordu. Bir gün yolları tesadüf değil, kaderin bükülmüş bir oyunu yüzünden kesişti. Ne Arya onun gözlerindeki karanlığa hazırdı... Ne Pusat Arya`nın içindeki ateşin kendisini yakacağını biliyordu.Yaklaştıkça uzaklaştılar, Kaçtıkça yeniden birbirlerini buldular. Ve bir noktadan sonra ikisi de şunu anladı: Bazı insanlar kader değildir...ceza gibidir. Ama yinede bırakılamaz. Sevgiyle görev arasında sıkışmış iki insan... Hiç bitmeyen bir savaşın tam ortasında, kendilerine bile itiraf edemedikleri aşk... Çünkü bazen en büyük savaşn kalbinle aklın arasındaki uçurumdur. Ve bazı aşklar sadece yaşanır... adı bile konamaz. Araftaki Âşk Sevmenin cesaret, vazgeçmenin ihanet olduğu bir hikâye...

Bir sancak vardı kurulacak olan o Sancak hiçbir zaman yıkılmayacaktı. O sancağın gölgesinde her daim savaşmaya hazır olan 8 kahraman vardı onlar kimdi? Onlar vatanı için canını vermeye hazır olan Sancak timiydi.

BİR AVUKATIN OLAN ERNA ESKİ SEVGİLİSİ KERİM’E AŞIK OLUR AMA BABASININ ZORLA EVLENDİRDİĞİ MAFYA KIVANÇ BU AŞKA İZİN VERECEK Mİ?

"gülü sevipte dikenine katlanan herkeze...."

Tabii, görsele ve asker–doktor temalı karanlık hikâye havasına uygun, kitabının arka kapağına (back cover) yazabileceğin etkileyici bir açıklama hazırladım: --- Arka Kapak Notu Ateşin etrafında dönen bir kelebek gibi… Kimi insanlar ışığa yaklaşırken yanmayı göze alır. O, savaşın en karanlık noktasında hayat kurtarmaya çalışan bir doktordu. Bir yanda kan, acı ve ölüm… Diğer yanda ise dokunduğu her yarada gizlice büyüyen umut. Ama kader, onu kendi alevine çeken bir askerle karşılaştırdı. Kimi zaman kurtarmak yanmaktır, kimi zaman sevmek yok olmaktır. Ve bazı insanlar, karanlığın ortasında bile ışığa doğru uçmaktan vazgeçmez. Bu, iki yüreğin ateşle sınandığı; kurşun seslerinin arasında bile umut edenlerin hikâyesi

*ASKER VE GERÇEK AİLEM KURGUSUDUR* Bir kadın vardı tüm benliği acı olan. Bir kadın vardı sevilmeyi bilmediği gibi sevmeyi de bilmeyen. Bir kadın vardı yüreğini herkese kapatıp, o güzel yüreğinde vatanını ağırlayan. Bir kadın vardı elinin değdiği her şey solan. Bu kadın Alkım Alaçin`di. Onun yaşam ile olan savaşı yıllar önce doğumda karıştırılması ile başlamıştı. Kimsesi yoktu onun, olanlarda bir bir gitmişlerdi ondan. Yanağında tokat izi, saçlarında sızı hiç eksik olmazdı. O kabullenmişti artık kurtuluşu olmadığını lakin bilmediği birşey vardı Alkım`ın. Kabullenmek, pes etmekti. Adının anlamı avcıydı onun, kaybetmek lugatinde yoktu bu kadının. Tam bitti derken tekrardan başlıyordu onun hayat ile arasındaki acımasız savaşı. Şimdiki taarruz ise ailesiyleydi. Hayatını ona zehreden kişiler ile arasında ne kan ne de can bağı vardı. İşte şimdi anlamıştı Alkım; Bu, son ama en zor taarruzdu. Kazanacaktı, o avcı ise hayat av olacaktı. "Kapak Tasarımı Bana Aittir*

Küçük yaşta ailesinin ölümünü gören Esila kötü bir mafyanın eline düşer. Ordan çıkmak için elinden gelini yapar ve Fransız bir iş adamı tarafından evlatlık edinir........

Çağla sarcam biz asker kızıdır. Abisini hiç göremeyen Çağla, onu arar ama adını bile öğrenemez. Onu ararken ve kendi hayatını yaşarken neler olacağını hep birlikte göreceğiz!🩵🫶

"Bazı hesaplar zamanla değil, yüzleşmeyle kapanır." ALTINAY BOZKURT

İki Tim arasında geçen Üsteğmen Ahu Rengin Yıldız ve Yüzbaşı Oktay Avcı habersiz bir sevdalığa düşer ve ikisi de çok geç fark eder. Bu Tim de yani Dehşet ve Vahşet timi bu tim de 3 ay boyunca aynı timde operasyona gidecekler ama onlar için hiç kolay bir savaş olmayacak. Bakalım bu iki tim operasyonda neler yaşayacaklar...

asker kurgusu komutanın kızı falan filan

düşmandan aşka.

Kitap türü : Askeri kurgu, romantik, dram ve aksiyon. Mert `in en yakın arkadaşı olan Oğuz`u , eve bilgisayar oyunu oynamak için çağırır fakat bilmiyorum ; en yakın arkadaşı , kız kardeşi İdil`in eski sevgilisi. KARAKTER TANITIMI İDİL: 22 yaşında , 1.68 boyunda, sinirli, deli, inatçı,sadık, nadir utanan ve sevdiklerine zarar gelirse acımasızdır. Mesleği ; şef , beş yıldızlı bir şef. OĞUZ ÖZTÜRK: 26 yaşında , 1.95 boyunda , deli,gözü kara , sinirli, inatçı, sevdiklerine eğlenceli, diğer insanlara soğuk ve sevdiği insanlara zarar gelirse acımasız. Mesleği ; asker , evet o bir üsteğmen. MERT:26 yaşında , 1.92 boyunda , acımasız , sinirli , eğlenceli, korumacı ve zeki. Mesleği ; asker , evet oda bir üsteğmen ve Oğuzla aynı timden.

İki Tim arasında geçen Üsteğmen Ahu Rengin Yıldız ve Yüzbaşı Oktay Avcı habersiz bir sevdalığa düşer ve ikisi de çok geç fark eder. Bu Tim de yani Dehşet ve Vahşet timi bu tim de 3 ay boyunca aynı timde operasyona gidecekler ama onlar için hiç kolay bir savaş olmayacak. Bakalım bu iki tim operasyonda neler yaşayacaklar...

“Bazı izler teninde değil, nefesinde taşınır… Ve bir insan, soldu sandığı bir izle yeniden yanabilir.” 🇹🇷 Börühan Sungur Atabey, eski timinin katledildiği o geceden beri tek bir şeyin peşindedir: gerçeği ortaya çıkarmak. Yıllardır süren operasyonlar, karanlık örgüt bağlantıları ve kaybolmuş dosyalar aynı izde birleşir. Selenay ise geçmişine gömdüğü sırlarla yaşamayı öğrenmiş, kimseye güvenmeyen bir kadındır — ta ki kader onu Börühan’ın yürüdüğü o karanlık yola sürükleyene kadar. Aynı hedefe kilitlendiklerinde gizli bağlantılar açığa çıkar, eski ihanetler yeniden nefes alır ve Börühan’ın intikam ateşi, Selenay’ın sakladığı gerçeğe doğru yönelir. Her adımda onları birbirine hem bağlayan hem ayıran tek şey kalır: Soluk İz.

Rusya ile olan bir savaş esnasında esir düşen yüzbaşı ve getirildiği krallık tesisi. Krallığa, yıllardır esir olmasına rağmen başkaldırır; çünkü bir sebebi vardır: Hedefindeki her şeyi ve herkesi elde etmek. Bazen dış bir güçle, bazense kendi iç gücüyle savaşırdı insan. İki savaş da bizi bir harabeden çıkmışızcasına yorar; hatta bazen üzer, ağlatır, diri diri gömerdi. Savaşlar hiçbir zaman mutlu son yazmazdı. Savaş, yalnızca ölümden önce bize verilen son haberlerdi. Hayatım savaşlarla, çöküntülerle, harabelerin içinde yaşamaya çalışarak geçmişti. On sekiz yaşından küçük, reşit olmayan bir kızın içmesi yanlış görülürken kimse, daha o reşit dahi olmadan içen kızın ne yaşadığını, yıllardır annesiz babasız büyüdüğünü; daha da kötüsü, anne babasının kim olduğunu bilmeden yaşayan bir kızın on sekiz yaşına girmeden bu kadar acıyı, yükü taşımasının ne kadar doğru olduğunu sorgulamıyordu. Demiştim ya, benim hayatım hep hapisti. Bir gün ise o karanlık zindanların birinde attığım acı dolu çığlık, birinin beni yıllar sonra duymasını sağlamıştı. Belki bu yüzden bir daha asla konuşamayacak, sesli gülemeyecektim; fakat sesimi birisi duymuştu. Geride kalan her şey gereksizdi... O asker, hayatıma iyi ki girmişti. ✈︎ "Düşünsene Avcı," dedim, yine fazlasıyla uzaklara dalarak. Sanki mümkünmüş gibi bu ülkenin, bu tesisin, bu düzenin dışına çıkıyordum. Hayaldi işte, sadece hayal. Kendimi yineledim. "Düşünsene… Buradan çıkıp gidiyoruz bir gün. Hedef hiçbir yer; hedef, sadece bizim huzur bulacağımız bir yer. Senin yaralarının iyileşeceği, benim düşlerimin gerçekleşeceği bir yer." Hevesle ona dönüp bir anda gözlerimi büyüttüm. "Çok güzel olmaz mıydı?" Bakışlarını yeşillerime kaldırdı ağır ağır. Gülümsedi fakat samimi bir gülümsemeden oldukça uzak; mutlu bir gülümsemeye göre her zamanki gibi çok buruk ve kırıktı. "Bilmem," diye mırıldandı, dudaklarını birbirine sertçe bastırarak. "Hayalini kuramıyorum." Sigarasından bir nefes daha çektiğinde, sanki sıkışan benim göğsümmüş gibi hissettim. Kaşlarımı çattım; böyle kötü düşünmesi için söylememiştim ki ben bunları. "Hayal kur, Avcı," dedim neşeli bir sesle. "Hayal kurmak güzeldir; hayaller insanı ayakta tutar. En masum isteğimizdir hayal." Bakışlarını gözlerimden çekti fakat yüzümde gezinmeye devam etti. En sonunda ise özünde siyah olmayan fakat şimdi simsiyah tutamları olan saçlarıma derin bir iç çekti. "Hayallerim gerçekleşseydi belki kurardım," dedi net bir sesle. "Ama unutmuşum. Elimden yine alınır her şey diye korkmuşum. Bana hayal kurmayı öğret çünkü ben bilmiyorum. Bana güzellikleri anlat çünkü ben, içimdeki karanlık yüzünden etraftaki hiçbir rengi göremiyorum." Uyarı: Bu kitap yoğun gerilim, distopik ve dramatik olaylar içerir.

İlk askeri kurgum konuya pek hakim değilim ama güzel yazacağıma inanıyorum. Aşk, dram, platonik, askeri. Tim’i değişen Üsteğmen Buket Karabay, yeni Timi’ni oldukça merak etmektedir. Ama tanıştıklarında birbirlerinden nefret etmeye başlamışlardır bile. Tim’in komutanı abisinin eski arkadaşlarından biri olan Birkan Çakmak’tır. Çocukluklarının neredeyse hepsi beraber geçmiş, birbirlerinin en yakını olmuş iki insandır onlar. İkisi de birbirinin en yakını olmuştur hep… Peki, Mavi ne yapacak? Artık abisiyle konuşmayan Birkan’ı abisiyle barıştırmaya mı çalışacak? Yoksa vaz mı geçecek?

Öyle zamanlar geçirdim ki çok yoruldum ama sabrettim ve emeklerimin karşılığını aldım asker oldum bu benim hikayemin başlangıcı daha neler olucak bakalı

geçmiş sahneleri ve düzenlennmiş yeni versiyon.

Hayatı boyunca istediği meslek için çalışan ve istediği mesleği alıp yeni bir timde göreve alınan Gece`nin ölümle yaşam arasındaki hikayesini anlatan askeri kurgu.

Ben izgi karakurt hikayem istihbaratçı olmaya karar verdiğimde başladı. Lâkin istihbaratçı olmadan önce zaten bir örgüt başkanın sağ koluydum.

Hayat boyunca hiç ailesi tarafından sevilmemiş ve görevden dönünce onu nasıl bir mesajın beklediğini bilmeyen Asena....