Özgürlüğüm için her şeyimi geride bıraktım. Ailemi, geçmişimi, adımı bile... Kaçtım. Kendi hayatımı kurmak, nefes alabilmek içindi bu kaçış. Ama kim bilebilirdi ki, beni özgür kılacağını sandığım şehir… En büyük tutsaklığım olacağını. O adam. Sessizliğiyle korkutan, bakışlarıyla hükmeden o yabancı... Onun konağında yeniden doğduğumu sandım. Meğer sadece başka bir kafese hapsedilmişim. Altın bir kafese. Ve şimdi... Kaçmak mı istiyorum, yoksa kalmak için bahane mi arıyorum, bilmiyorum.

(siz)-numarani bulmam ne kadar zor oldu biliyor musun (Siz)-bilmiyorsun tabiki (Siz)-bugun karısıklık olmuş galiba (Siz)-kitabimi geri istiyorum verir misin? (17:52) Görüldü (19:21) İlk başlarda texting sonrasında yarı texting :)))

Kitabın yazarı benim gerçekten de baskılama yi düşünüyorum umarım destek olursunuz

"Adın ne ?" Cevap yok. "Burada ne işin var ?" "Yabancılarla konuşmuyorum. " "Tanışalım ben Kaner ." "Hüma Ala ." "Dertli gibisin." "Sayılır." "Tek başınasın. Yaşın küçük. Tehlikeli değil mi?" "Öyle gibi." Şöyle bir süzdüm yanımda oturan bedeni. Uzun boylu , iri yapılı ,yirmili yaşlarının başlarında, kahverengi gözlü, saçları üçe vurulmuş , tıraşlı bir yüzü olan, yakışıklı kavramına uyabilecek birisiydi.

15 yaşındaki Lina, okulda içine kapanık biri olarak tanınır. Fakat kimse onun geceleri bir takma adla sosyal medyada şiirler ve duygusal yazılar yazdığını bilmez: ✨ @DuygusalKalem ✨ Bir gün yazılarından biri okulda viral olur. Herkes bu gizemli kişinin kim olduğunu konuşur. Lina, hem kimliğini gizlemeye çalışır hem de yazılarının bir öğrenciyi olumlu etkilediğini fark eder. Yeni arkadaşlar edinir ve bir kitap yazmaya karar verir...

17 yaşında olan, aile evinde baskıya ve dış dünyanın zorluklarına maruz kalan Elay`ın iç dünyasını anlattığı bir günlüktür.

Adalet hayatımı açıklayan cümle buydu Ben hep hayatımda adaleti aramıştım O küçücük aklımla bulamamış olabilirdim ben buldum Artık büyüdüm ama bir yanım hep o küçük çocukta kaldı Ben savcı Tuğçe Savaş Size burada hem o küçük çocuk Narini ve Tuğçenin hikayesini anlatıcağım

“Yıllar sonra aynı sokağa dönmek, bazen sadece eski evlere değil, eski yaralara da dokunmaktır.” Zehra, kendinden bile sakladığı kırgınlıklarını taş duvarlı bir mahalleye geri getirir. Miraç ise, hiç söyleyemediği bir sevdayı yıllardır bir kahve fincanının dumanında saklıyordur. İkisi de sessizdir. İkisi de yorulmuştur. Ama bazı sesler vardır, insanın kalbinde fısıldar… Ve o ses, bazen sokağın sonunda bekleyen biridir. Sokağın Sonundaki Ses

Her hikâye bir suskunluktan doğar; söylenmeyen, saklanan ya da ertelenen şeylerden… Benim hikâyem de işte orada başladı: küçük bir kızın kalbinde, dile gelmeyen kelimelerin gölgesinde. Bazen bir bakış ömür boyu hatırlanır, bazen de bir kayıtsızlık… Benim payıma düşen, hiç fark edilmeyen bakışlar ve sessizce atıp duran kalp çarpıntılarıydı. O, başkasının hayatına koşarken ben sustum. Sustukça içimde büyüyen yangını kimse bilmedi. Ve ben, o yangınla büyüdüm.”

Bin yıllık hikâyeleri taş duvarlarında saklayan şehir:Mardin İki büyük aile: Demiran ve Altınel Ve bitmeyen bir kan davası,bu davayı sadece onlar bitirebilir.. Cemre doğduğu ve büyüdüğü şehir olan Mardinden ailesine rağmen kaçmayı başarmış onların ona koyduğu ismi bile bir kenara atmıştı, İstanbula okumaya gelmişti.Çocukluğundan beri en büyük hayaliydi öğretmen olmak ilk adım tamamlanmıştı okulu bitmişti ama maalesef Mardinin lanetinin onu bırakmaya hiç niyeti yoktu. Altıneller Cemre okurken onun yerine bir karar vermişti bile ne kadar istemeseler bile bu kan davasını bir tek her şeyden kaçan kızları durdurabilir,bu dava sadece onun evliliğiyle son bulabilirdi o yüzden okulunun bittiği haberini alır almaz onu zorla Mardine geri getirmişlerdi. Cemre ne kadar dirense bile bu lanetten kurtulamadı..Baran da bu evliliği en az onun kadar istemiyordu,peki bu işleri kolaylaştırır mıydı yoksa daha mı dibe sokardı ? “Evlilik bir felaketse, Baran Demiran’la evli olmak onun en karanlık haliydi ve ben o karanlığın tam içindeydim.” ✵ “Sonuçta istemeden evlendik Baran,hikayemiz biz istemeden yazıldı ben sena aşık oldum diye senin de beni sevmene gerek yok.Kendini zorunlu hissetme.” Baran çenemi tutup başımı usulca kaldırıp gözlerimizi buluşturdu,hüzünle baktım gözlerine. “Efulim,sen beni sevdiğini söyledin ya artık benim ömrüm senin nefes aldığın yere kadar.Ben aşk nedir bilmem,ben aşkı öğrenmedim ama senin adın geçince neden nefesimin kesildiğini ezberledim.”

Ateş:Bundan böyle benimsin,bu elbiseyi çıkarmassan seni altıma alırım bırakmam! "Eda, şiddetin ortasında hayallerine tutunan bir tıp öğrencisi. O ise ailesiz büyüyen, kalbi taş gibi sert bir mafya. Birbirlerini yok edecekler… ya da birbirlerinde kendilerini bulacaklar.” Küfür romantizm içerir.

Gerçek ailem kitabıdır.

Kendi katiline aşık olan masum bir kızın hikayesı

Hayatında her zaman zorbalığa uğrayan dışardan mutluymuş gibi gözükse de içi paramparça olan bir kız 17 yıl sonra gerçek ailesini bulsa ne olur hadi görelim

"Dalga geçtiğimi söyleyen kim ? Neden böyle davrandığını biliyorum . Yani neden görmezden gelmek istediğini en azından şimdi daha iyi anlıyorum her şeyden önce kendini kariyerine vermek istiyorsun bu yıllar geçse de değişmedi bu yüzden gizlice sevdim seni ama inan sevmek kötü bir şey değil ki . Ayrıca ben sabırlı bir adamım şimdi işte 2 yıl lise 6 yıl da tıp desen ben beklerim seni 8 yıl babandan istemek için. “ demiştim. "EMİRHAN KARABEY" ~NAZLI (LAVİN)KORKMAZ ~ Bir amacı olmalı insanın yada bir hedefi. Ama bu öyle yada böyle bir amaç değil. Kendini,çevresini,hayatını değiştiren bir amaç. Bazense bu amaç için çabalamalı insan , öyle bir amaç olmalı ki bakış açısını değiştirmeli, yapabileceklerinin gücüne varmalı insan.Öyle bir amaç ki tam boşver dediği anda sıfırdan başlatmalı ama daha güçlü daha yıkılmaz... Her şey bitti derken başlamaz mı yeni maceralar,yeni hayatlar,yeni hayaller... Hayaller bir insan için çok önemlidir.Amacı olmayan bir insanın hayali olamaz. Olsa bile sadece hayalinde kalır. Ama bir amaca bağlanırsa hayalleri hayalden öte olur . Hayallerimizin baş kahramanları genelde annelerimizdir yada en azından benim için öyle. 16yıl bir yalana inandırılan Nazlı(LAVİN) KORKMAZ hayatına dair oynanan bu kötü oyunda rol model olarak aldığı annesinden kopabilecek mi? Hayatına rol model olarak aldığı annesiyle birlikte mi başındaki zorlu oyunlardan kurtulmayı başarabilecek yoksa tüm zorluklar karşısında yalnız kalmayı mi tercih edecek? Nazlı hayatı bu denli değişirken karşısındaki kendisinin de yaşadığı o hem ilk hem saf sevgiyi yaşamayı mi seçecek yoksa reddetmeyi mi ?

Sevilmemiş ve yaşamaktan vazgeçmiş bir kız intahar ediceği zaman hayatını değiştirecek bir adamla tanışsa ne mi olur okuyalım!

Ve sonra bir, damla daha firar ederken gözlerinden, “Keşke… Keşke senin yerine ben ölseydim.” diyebildi zorlanarak.. Tam o anda geçmişin kapısını aralayan soğuk bir rüzgâr esti. Bir aşkı öldürmenin bedeli, bazen bir ömre değil… Bir ömrün ötesine uzanırdı. Onun gözlerinden yalnızca üç damla düştü toprağa. Üç pişmanlık… Üç feryat… Üç “keşke”… Ve işte o anda… Zaman geriye sardı. Genç kadına ilahi bir şans verildi. Hikâye değişecek miydi? Yoksa geçmiş, değişmeye direnecek miydi?

ben yeni 17 yaşına girmiş ailesi ile mutlu bi kızdım ta ki o arama gelene kadar...

"dikkat bağımlılık yapar"

Boksör kızımızın gerçek ailesin bulması

Sen yük değilsin, sensizlik yük. Kitabı okuyarak öğrenmenizi istiyorum.

Büyük hayallerle Kitappad uygulamasına üye olan Yazarsu, yaşadıklarını kendi ağzından anlatıyor.

Şarkı sözü yazarı olan genç bir kadının, dünyaca ünlü bir müzik grubunun üyesi olan genç bir adamın karşılaşmalarını ve sonrasında yaşananları anlatan tatlı bir aşk hikayesi.

İleri gelen mafyalardan birinin kızı olan aslı doğum gününü kutlamak için bara gider ve en büyük mafyalardan biri olan hemde ailesinin düşmanı ile bir gece geçirir ve bundan sonrası ikisi içinde eskisi gibi olmaz .

Bu gerçek bir hikayeden uyarlanan bir genç kızın hayatını anlatan bir kitap kitabı anonim olarak yazacağım... İlk kitabım umarım iyi olur... yazım yanlışlıkları için özür dilerimm...