"Seni kurtarmak için buradayız ancak pek ihtiyacın kalmamış gibi?" Yüzbaşının sesindeki şaşkınlığı hissetmiştim. Kendi kendime gururlanırken yüzbaşının zümrütlerine bakarken sırıttım. "Siz bir hayli geç kalınca bende kendi kendimi kurtarayım dedim." Sesim ironik çıktığında yüzbaşının tek kaşı havaya kalkmıştı. Kendime engel olamadığım alaylı gülümsememi gözlerinden çekemedim. Haklıydım. Gelmeleri gereğinden fazla uzun sürmüştü.

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Biz ölüm timiyiz dünyanın en başarılı timi ben komutan "Barut Karam" eceliniz olmaya geldim(k)

Bir ateşle yok olan hayatından sonra büyüyüp ailesinin intikamını almak ister Soykan. Bir intikam tüm yolun kaldırımları olur. Bu kitabın konusu pek belli değildir. Bölümler arttıkça yeni gizemlerle karşılaşabilirsiniz🫶🏻🫶🏻

Züleyha`nın halinden Yusuf haberdar değilse bile Yusuf`un Rabbi haberdardır . *** " Neden beni bıraktın " diye sordu züleyha kocasına , bir cevap bekliyordu kendisini ateşin içine atmış ve terk etmiş olan kocasından o istemişti evlenmeyi Züleyha ölümü göze alarak istememişti ama Yusuf ben evlenmek istiyorum diyip düğün gecesi onu terk etmişti . " Yapmak zorundaydım " dedi adam içinde fırtınalar koparken ama Züleyha inanmadı çünkü bir kere inanmış ve yarı yolda bırakılmıştı...

Nilay Diyarbakır`a geldiğinde başına gelecekleri bilmiyordu. Neler yaşayacağı ve bütün yaşayamadığı duyguların ilkini de burada yaşayacağını da bilmiyordu. Herşey`den habersiz yeni hayatına bir adım attı ;Bu yeni hayatında acaba hayatının aşkınımı bulacak yoksa hayatı ona zehir edecek birikimi?

Yıllar önce "BARUT TİMİ " kurulurken babasının masasındaki dosyada alaz üst teğmenin fotoğrafını görüp aşık olur bir yıl sonra babasının tüm itirazlarına rağmen askeri üniversiteye katılıp bitirir daha sonra ilk aşkı için barut timine katılır ..!

Kum gibi zamanın, kan gibi gerçeğin, ve sessiz çığlıkların ortasında bir tim: Gece Timi. Bu timde herkesin bir yarası var. Kimi gözünün önünde ailesini kaybetmiş, kimi yıllardır içini bile açamamış. Ama hiçbir yara, Asena ile Gökalp’in arasında filizlenmeye başlayan o sessiz, inatçı, inkarcı çekim kadar tehlikeli değil. Bir yanda operasyonlar, hain sızmalar, güven testleri… Diğer yanda kalbin en dip köşelerine atılmış hisler, bastırılmış geçmişler, ve söylenemeyen sözler. Bu hikâye hemen aşk vadetmiyor. Bu hikâye yavaş yanıyor. Ama öyle bir yanıyor ki, söndüğünde bile dumanı teninde kalıyor. “Bu sadece bir asker hikâyesi değil. Bu, içinden çıkamadığın duyguların timine katılma hikâyesi.” Aksiyon, gerilim, dostluk, kayıplar, yarım kalan cümleler ve yasaklı duygularla dolu bir askeri kurguya hazır mısın? Asena ile Gökalp’in hikâyesi başlıyor. Ama sonu, çok uzak. Ve çok patlayıcı. ~~~

Kadın askerin bir darbede kaçırılmasıyla başlar her şey...

{Murat ALACALI} Dudakları feci şekilde beni ıslatırken altımda kıvranan bedenini sabitlemek için kollarını omzuma sardım. Yarım kalan kemeri zorlarken gözlerini açtı…. Siyahta parlayan gözlerinde buz mavisi vardı… karnıma giren kramplar ile dikkat kesildim. Gözleri… ilk defa detaylıca bakıyordum. “Mavi?” Dudaklarım ilk defa istemsiz hareket etmişti. Gözleri bana odaklanırken dudaklarımız arasındaki mesafe onu hiç etkilememişti. Açıklama yapmaya hazırlanırken yüz ifademi süzüp konuşmaya başladı; “Evet…. Ailemden kalma bir şey o. Genelde gözlerim büyüdüğünde, heyecan duyduğumda yada sevindiğimde o köşede parlar..” “Ben… hiç denk gelmedim…” Somurtkan duran suratı, kızarık yanakları ve alaycı gülüşü ile yine cezbediyordu beni. “Çok kez denk geldin Murat… ama sen gözlerime değil. Ruhuma bakıyordun… beni korumaya çalışıyordun.”