‘ Seni, sizi….’ Bir hıçkırık koptu ağzımdan devamını getiremedim. Derin bir nefes alıp devam ettim. ‘ Hiçbirinizi affetmeyeceğim. Beni bir ömür tutsak bıraktınız. Bütün hayallerimi bütün geleceğimi çaldınız. Bir ömür affetmeyeceğim sizi.’

**Giriş:** Baharın ilk günlerinde, doğanın uyanışıyla birlikte küçük bir Anadolu kasabasında hayat yavaşça dönmeye başlıyordu. Ancak bu güneşli günler, bölgede köklü geleneklerin ve sert kuralların hâkim olduğu aşiret ve aile hayatında tam anlamıyla bir huzur getirememişti. Aşiret ağası olan Boran, uzun yıllar boyunca kan davasının ve alınan intikam kararlarının gölgesinde büyümüştü. Varlıklı ve kudret sahibi olan Boran, bu yolda yürürken ruhunun derinliklerinde bir başka zaaf ile mücadele ediyordu: Sevdası. Diğer yandan, kasabanın yeni atanan doktoru Büge, şehre dönebilmek için umutsuzca fırsat arayan genç bir kadındı. Modern tıbbın inceliklerine hakim, hayat dolu Büge, kasabanın derin gelenekleri ve kanunlarıyla zıtlaşan bir yaşam tarzına sahipti. Ama bu kasabadaki her birey gibi, o da yavaş yavaş geleneklerin kıskacında debelenmeye başlıyordu. Bir akşam, Büge’nin klinik kapısını çalana kadar her şey sıradan görünüyordu. Boran’ın hastaneye getirdiği yaralı bir köylü, dosdoğru geçmişin hayaletlerinin peşinden gelen Boran ve Büge’nin yollarını kesiştirdi. İkisi de birbirinden farklı dünyalarda yaşıyor olsa da, zamanla birbirlerinin hayatlarında derin izler bırakacaklardı. Fakat, aşiret gelenekleri ve töreler, bu yaklaşık aşkı tehdit eden karanlık gölgeler gibi, her an her yerde beklemekteydi. Büge, bir yanda kendi çağdaş düşünceleri ve hayalleriyle, diğer yanda Boran’ın üzerindeki sorumluluklar ve aşiret kültürünün baskısıyla, belirsiz bir yolculuğa çıkmaya hazırlanıyordu. Yüzyıllardır süregelen bu görkemli fakat acımasız geleneklerin arasında, aşk ile onur arasındaki ince çizgide duracak olan Büge ve Boran, hem kendi içsel savaşlarıyla hem de dış dünyanın dayatmalarıyla yüzleşmek zorundaydılar. Hayatın acımasız öğretisinde, ikisinin de neyi seçmeleri gerektiğini bulmaları hem bir mücadele, hem de bir sınav olacaktı.

Hansa Kozcu &Fatih Haznedar 🌹 BERDEL/AŞİRET KURGUSUDUR YALNIZ BİLDİĞİNİZ BERDEL HİKAYELERİNDEN DEĞİLDİR. ŞİDDET VE ZORLAMA TARZI ŞEYLER YOK

Abisinin vefatı sonucu yengesiyle evlenmek zorunda olan Mirza Ali ve Sarya`nın hikayesi... Yazılan yazılmış ve mürekkep kurumuştu. Alın yazısı silinmiş yenisi yazılmıştı.

Annemin hikayesi seslendirildi. İlk bölüm linkini bırakıyorum. https://youtu.be/PhXcBzE-bf8?feature=shared . Kız gördü adamı içi sızladı... Adam gördü kızı yüreği yandı... "Evime hoş geldin hanımağam. Umarım bu bir sürecin başlangıcı olur. Umarım bu evde hep mutlu olursun. Benimle yaşar, yaşlanırsın. Umarım bu konakta seninle çocuklarımızın kahkahalarını dinleriz" ... "Seni seviyorum Ömer." Annesinin kaderleri kızlarına bohça olurmuş. Bu sözden korkan Zeynep`in annesinin hikayesini ve kendi hikayesini gelin birlikte okuyalım. . . . . Gerçek bir hikayeden esinlenerek yazılmıştır.

Âmedin eşsiz güzeli olan Berivan. Amede nam salmış bir güzellikti. Yegâne bir çiçek gibi büyümüş serpilmişti. Adı gibi esmer olan Berivan yürek yakandi. Âmedin deli yüreği olan, hırçın bir ağa olan Şiyar ağa. İki yürek bir araya geldi. Biri ondan inat, diğeri ise keçi inadı. Tek yol birleşmek, tek yol yeni bir bağ kurmak. Çıkış yolu yok... Kaçış yok... İkiside keskin bir fırtınaya yenik düşer. İkiside aşk denen yelkene biner. Aşk onları bulacak mıydı? İkiside birbirine bağlayan aşkı sımsıkı tutacak mıydı?

( Zühre karakterinin hayat hikayesini anlatan ikinci kitabım "Mâran: Çıkış Yok" ) İki eli cebinde bana doğru yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu. "Ne yaptın bana?" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. Kesinlikle eğleniyordu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bedenini benim ile aramda bir mesafe kalmaksızın bana yaklaştırdı ardında eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. O anda gidip gelen otoyıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Üzerimize yağan küçük cam parcaları ile kesilmekten ziyade patladığını anlamam zaman almadı. ` Hıh ` korkudan ağzımdan dökülen nidayla istemsiz olarak Doğana doğru çekildim.Aradaki mesafe tamamen kapanmış ve bedenlerimiz birbirine değer vaziyetteydi.Ben etrafımdaki olağanüstü durumlara bakınırken ne yaptığımın farkında bile değildim. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan geç kalmış konuşmayı yaptı. " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herşeyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs!"

Tüm hayatını sadece kendi doğruları için yaşayan bir adam aşık olursa ne olurdu? Bir gece de adamın doğru bildiği ne varsa yıkılmış ve odak noktası değişmişti. İki farklı dünya ve iki farklı insan nasıl bir arada yaşardı ki? Yalnızlığı kendine uşak etmiş bir adamla tüm hayatını kalabalığın içinde geçirmiş bir kadın aynı çatı altında yaşayabilir mi? Adam yalnızlığı kendine kalabalık ederken kadın kalabalığın içinde yalnız kalmıştı. Hayatta her şey olurdu peki bunu kendimize nasıl uyarlarız?

"SENİN DERDİN NE?" diyerek bağırdım karşımda beni sinir eden adama, ağlamamak için kendimle mücadele veriyordum. Ama nafile bir mücadele olmuştu. Çünkü, gözyaşlarım yine bana ihanet ederek, yanaklarımdan aşağıya süzülüyordu. Arkası dönük olan Melih, bir hışımla bana döndü ve "Ne dedin tekrarlasana" dedi. Sağ dudağı yukarıya doğru kıvrılmış, ela gözlerinde küçümseyici bir bakış vardı. "Senin derdin ne?dedim." dişlerimin arasından. aslında avaz avaz bağırmak istiyordum, ama sadece sinirden dişlerimi sıkmakla yetinmek zorunda kaldım. " Ben senin kölen değilim... Bana emirler yağdırıp durma. " Oldukça öfkeliydim ve ağzımdan çıkanı kulaklarımın duymasını isteyecek hiç değildim. Melih, hızlı adımlarla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ahu, hep unutuyorsun... Ben sana istediğim gibi davranırım." Ela gözleri, en koyu rengini almış tehlikeliyim diye bas bas bağırıyordu. "Davranamazsın" dedim. Cılız ve kısık bir sesle, cevap vermedi. Gözleriyle, gözlerimi işgal etmeye devam etti. Arkasını dönüp çıkışa doğru ilerledi. Nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle; "ASLA SENİN İÇİN GÜLMEYECEĞİM! YÜZÜMDE ASLA SANA AİT BİR GÜLÜMSEME OLMAYACAK!" diyerek haykırdım.Melih, olduğu yerde bir süre durdu. Bir anda bana dönüp, ateş saçan ela gözlerini, kahve gözlerime dikti. "Ben, bencil bir adamım Ahu. Benim için asla gülmeyecek bir kadının... Gözyaşlarını bile istiyorum." Ölüm kokan bir ses tonuyla "GÖZYAŞLARI BİLE SADECE BANA AİT OLSUN İSTİYORUM."

*** Herkesle merhabalar kitabın içeriği dilsiz bir kızın hayatı ve annesinin onu terketmesiyle başlıyor belirli bir yaşa gelince de halk tarafindan kötü kadın olarak bilinmeye başlanıyor ve kızı ağalarının önüne getiriyorlar başkahramanda Ağa`nın oğlu ilk görüşte aşık oluyor .