"Baba oluyorsun!" Ailesini karşısına alarak sevmediği bir adamla evlenmişti Gazel. Bir zamanlar kalbinin ilk defa çarptığı adamı unutmak için kurduğu o yuva, sevgiyle değil sabırla ayakta kalmaya çalıştı. Yıllar boyu sustu, katlandı, çabaladı… Ama evlilik yıldönümlerinde öğrendiği ihanet, içinde tuttuğu tüm sessizliği parçaladı. Aldatıldığını gözleriyle gördüğünde, kaçacak hiçbir yer kalmamıştı. Sığındığı en yakın otel odasında geçmişinden çıkan bir hayaletle göz göze geldi: Cihan Batur. İlk görüşte âşık olduğu, ama asla “olamayacak” dediği adam. Oysa Cihan da yıllar önce başka bir kadına kalbini açmış, karşılığında sadece parayla ölçülen bir yıkım almıştı. O günden beri aşk onun için bir hayal, güven ise bir tuzaktı. Ama o gece, karşısında duran kadın başka bir şeydi. Kırık ama güçlü, sessiz ama yakıcı… Tıpkı onun gibi. Ve işte o gece, hiçbir söz vermeden, sadece bir kural koyarak birbirlerine sığındılar: sadece bir gece, sadece unutmak için. Ne geçmişin acısı konuşulacaktı, ne geleceğin belirsizliği. Fakat hayat, insanların koyduğu kurallarla hareket etmezdi. Üç ay sonra Gazel yalnız değildi. Karnında taşıdığı sır, sadece onun değil, Cihan’ın da hayatını alt üst edecek bir başlangıcın habercisiydi. Bir zamanlar bir gecede birbirlerine ait olmayı seçen iki insan, şimdi aynı güneşi bekliyordu. Çünkü bazı hikâyeler, bir gecede başlar ama bir ömür sürer. Ve bazı insanlar… birbirinin gecesinde doğan tek güneştir.

⚠ Kurgu yazar arkadaşım Esma Gül Çağırgan ile beraber kurguladığımız evrende geçmektedir. Her iki kurgu hakkında haberimiz olmakla birlikte yer yer beraber ana karakterlerimizin diyaloglarını yazmaktayız. Çalıntı vs gibi bir durum söz konusu değildir. Bilginize... Vargın, büyülü ormanın derinliklerinde hüküm süren kudretli bir kurtadam ve sürüsünün Alfa`sıdır. Buğday tenine yakışan kasları ve siyah saçları, onun savaşçı ruhunu ve liderlik vasfını gözler önüne serer. Gözlerindeki kahverengi parıltı, hem sert mizacını hem de içindeki merhameti yansıtır. Vargın, sürüsünü korumak ve kadim yasakları aşmak için doğmuş bir liderdir. Kaderin karanlık yollarında, Tayeçe ile yolları kesişir. Yasak bir ilişkinin doğurduğu güçlü bir cadı olan Tayeçe, içindeki karanlıkla ve geçmişin gölgeleriyle savaşırken, Vargın ona rehberlik eder. Geceyi aydınlatan ay ışığının altında, geçmişin sırlarını çözmek ve geleceği yeniden şekillendirmek için birlikte mücadele ederler.

Kalp akıl işi değildi. Kalbe söz geçiremezdin. Eğer sevdiyse, sevme diyemezsin. Dinlemezdi. Onu sevmek istememiştim ama en çok da onu sevmiştim. O ise beni hiç sevmemişti. Onun için çocukluğundan öylesine bir hatıraydım sadece. Nazlı`ydım ben. Nazlı Aladağ. Babasının Nazlı kızı. Annesinin baş belası. Abilerinin kıymetlisi. Onunsa hiçbir şeyi. Emre. Benim kalbimin en büyük yanlışı. ************ Hâlâ eski Naz`sın." "Değilim," dedim keskin bir tonla. Eski Nazlı severdi onu, çok aşıktı ona. "Çok zaman geçti üstünden. Büyüdüm ben." "Evet," dediğinde gözleri gözlerimi buldu. Gözlerimin içine bakarak konuştu. "Büyümüşsün." "Niye geldin?" Sesim istemsiz sitemli bir şekilde çıkmıştı. "Sıkılmıştın buralardan, öyle diyordun abime en son?" abime dediğim kısmı özellikle bastırmıştım. "Naz, sen bana sinirli misin?" "Ben sana niye sinirli olayım, Emre?" dedim kendimle çelişip, sinirli konuşurken. "Sen benim hayatımda mısın ki sana karşı herhangi bir duygu besleyeyim?" Şaşırmıştı. "Biz beraber büyüdük, Naz. Değil miyim hayatında?" "Değilsin!" dedim bir hışımla. "4 yıl oldu, Emre. 4 yıl. Öyle senin her yaz burada olmandan bahsetmiyorum ben. 4 yıldır hiç gelmedin sen. Arayıp sormadın bile. Sence sen benim hayatımda mısın?" ***

Ben Naze küçüklüğünden beri amca oğluna sevdalı Naze. Yüreğimde Rezan`a olan sevdam varken onun en yakın arkadaşı olan kan kardeşi Berat`a gelin olmuş Naze. Gönlünde sevdası varken başka bir sevdaya yer açabilir miydi insan? Yapabilir miydim gönlümden Rezan`ı silip yerine Berat`ı koyabilir miydim? Sevdalı gelinimiz Naze`mizle onu kan kardeşine gelin eden Rezan`ımızın hikayesini dinlemeye hazırmısınız? Bazı bölümlerde içerikli sahneler mevcuttur.

Mafya ve ÖRGÜT LİDERİ TUĞRA ARSLAN masada öldürülen bi adam ve yerine geçen erhan dinç kumarhanede suikast sonucu didem le tanışır

"Benim güzel ateşim... Sana yalan söyledim." Gözleri aralanmış kız, ona anlamak ister gibi bakıyordu. Siyah incilerinden yayılan ışıltı bir kulu kör edecek kadar büyüleyiciydi. "Senden bir şey değil bir çok şey bekliyorum Ahu Nar." "Korhan..." "Seni istiyorum Ahu Nar. Tenini, nefesini, kalbini, ruhunu deli gibi istiyorum. Benim olmanı her şeyden çok istiyorum. Beni kabul etmeni, beni istemeni deli gibi arzuluyorum. Nefesin olmak istiyorum Ahu Nar. Nefesim olan kadının her şeyi olmak istiyorum..." ***************************** Bir ateş yandı, arşa sıçrayan... Herkesi kör, iki kişiyi köz bırakan! Ahu Nar kaybıyla bitti sandı. Hayat artık bitti! Korhan karşısına çıkana kadar... Aynı acıda kavrulan iki kişi, iki mezarın başında can çekişti. İkisi de yaşatılanın karşılığını istedi. Onlar iki mezar kazdılar, yarılarını da içine kattılar. Kazılan mezar, gencecik iki canı yuttu. Yerine sır dolu bir hayat sundu! Cehennem dünyaya sıçradı. Biri `KOR` diğeri `NAR`dı. Acı bir ateş yaktı, onu dünyaya yaymak ikisine kaldı... ZİYAN oldular ama birbirlerini de böyle buldular... ********************************

Karmen Esen sıradan bir liseliydi ta ki o geceye kadar. Uyarı: Bu kitap şiddet içerir!!!!!

Kız artık yaşına basmıştı ve Dmitriy (dimitri)`nin beklemesi için başka bir sebep kalmamıştı. 128 yıldır beklediği eşine artık kavuşa bilirdi. Ama bunu, onu ürkütüp korkutmadan nasıl yapabileceğini bilmiyordu. Çünkü kız dokunsan kırılacakmış gibi duruyordu çoğunlukla. ♤♤♤ Peki bizim kızımız Dimitri`nin zannettiği gibi çıt kırıldım bir kızmı? Bence cevabını biliyorsunuz😎 O zaman Dimitri💘Cansu zamanı!

Annesinin başka bi adamla evlenmesi sonucu iki tane üvey abiye sahip olan Mary. ~~~ Üvey kardeşlerine aşık olan vampir ikizler. ~~~ Arkadaşlar konu şaçma gözüke bilir.Veya ergence fakat alakası dahi yoktur.Aynı zamanda kitapta unsur fazlasıyla var.Lütfen uyarıları dikkate alın...

Yıllardır peşindeydi genç kızın... Sonunda onu bulmuştu ama o daha küçük bir kızdı. Bırakmak zorundaydı genç adam. Alırsa üzülürdü güzel bebeği. Koparamazdı tüm acılarına rağmen ailesinden. Onu istiyor muydu? Hem de deliler gibi istiyordu... Ama zamanı vardı her şeyin genç adam biraz daha büyümesini bekleyip alacaktı onu yanına. Onu incitmemek için hiç bir zaman istediği gibi dokunmayacak olmasının bilincinde olsada beklemek zorundaydı... KESİT! "Demir..." dedim gri gözlerine bakarak. Güzel, büyüleyici ve tehlikeli gözlerine. Kollarını iki yanımdan uzatarak beni, kendi kocaman bedeni ve duvar arasında sıkıştırdı. Boğuk ve karanlık bir sesle fısıldadı... "Bana böyle seslenme! Yalvarırım bana böyle seslenme... Sana karşı irademi gücümü kaybetmek üzereyim... Lütfen buna izin verme Safir...