“Ne var? Ne diye öyle bakıyorsun?” Emre ellerini ceplerine sokup başını biraz eğdi, sonra kahkaha atmamak için kendini zor tutuyormuş gibi yaptı. Gülüşü çok yakındı ama sesi neredeyse fısıltı gibiydi. “Hayatımda ilk defa bu kadar sevimli biri görüyorum… Isırasım geliyor.”

yıllarca üvey olan ailesi tarafından şiddete maruz kalmış olan ela`nın gerçek ailesiyle yaşanan olayları anlatan bir kitaptır bu kitaptaki fark ela kendini asla ezdirmeyen,gerektiği yerde sözünü esirgemeyen,boşboğaz biridir.Aşk olucaktır.Ela hatalarından asla ama asla ders çıkarmayan bir kızdır geri kalanını zaten kitabı okurken öğreniceksiniz.

Ölüm uşaklarını peşime salmıştı. Soluğum korkunun soluğuna karışmıştı. Koşuyordum. Sivri dalların berelediği bacaklarım hiç durmadan hareket ediyordu. Göğsüm inip kalkıyor, kalp atışlarım boğazımda hissediliyordu. Karanlığın bağrında yalpalayan adımlarım kör bir noktaya takıldığında, bedenim tek seferde yere serildi. Dizlerime saplanan dikenler dilime canhıraş bir çığlık yuvarladı. Daha fenası yaklaşan adım seslerinin içime boca ettiği keskin ürpertiydi. "Yardım edin! Biri bana yardım etsin." Avuçlarımı kurumuş yapraklara bastırdığımda, yükselen çıtırtıları kulaklarımı tırmaladı. Kalkmak istedim, karnımda yine aynı kıpırtıyı hissettim. İçimde nereden geldiği, nasıl benimle olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Tıpkı benim gibi çaresizce kıpırdanıyordu. Titreyen parmaklarımla karnıma dokundum. Islak yüzümü köhne ormanın derinliklerine çevirip daha güçlü bağırdım. "Yardım edin! Biri bize yardım etsin!" Yeniden koşmaya başladım. Dizlerimden akan kanların çıplak ayaklarıma süzüldüğünü hissedebiliyordum. Güçlükle ayakta tuttuğum bedenim bu kez bir ağaca çarptı. Kendimi sırt üstü yerde bulduğum an gözlerim korkuyla açıldı. Çaptığım şey ağaç değil bir yabancının sert gövdesiydi. Ancak o, bir çınar ağacı kadar uzun ve yapılıydı. Karanlık tüm ayrıntılarını ustaca gizlerken, üzerimde tepkisizce gezdirdiği bakışlarını ve silüetini ele veriyordu. Dirseklerimin üzerinde kalkmaya çalıştım. Buraya kadardı, gücüm tükenmişti. "S-sen..." Bir adım attı. Büyük ve yara izlerinin barındığı parmakları önüme uzandı. "Yardım istiyordun, değil mi?" Sesinin bir rengi olsaydı, bu kesinlikle siyah olurdu. Sesi, şavkı kırık bir siyahtan ibaretti. Şeytanın adaletsiz oyununda bana sunulan başka bir seçenek yoktu. Çaresizdim. Titreyen elimi soğuk avuçlarına bırakırken, üzerime eğilen çehresi bir an için karanlıktan sıyrıldı. Gözlerini gördüm. Kısık bakan safir gözlerini müthiş bir tehlike ele geçirmişti. O, kaçtığım gözlerden çok daha acımasız bakıyordu. O, peşimdeki yangın değil, ateşin ta kendisiydi.

Özel Yılmaz hastanesinde 17 yıl önce yapılan bir karışıklık sonunda ortaya çıkar ve Eylül`ün yeni ailesi ile aralarında geçenler. Klasik ama bir o kadar klasik olmayan bir gerçek ailem kurgusudur.

Bora bir davette Alara`yı görüyor ve babasından şiddet ve baskı gördüğünü anlayıyor onunla evnenip birlikte babasından intikam alıyorlar. Kitabın tüm hakları şahsıma aittir

~0534 Neyse.sahur vakti .ben öyle sahura kalkmadan oruç tutanları çok sevmem ~0534 Yüksek merciilerden haber aldığıma göre normal zamanda sabah namazın nanay oluyormuş ~0534 Kalkmışken 4 vakit kıldığın namazı 5`e tamamla

Normal bir gün sonuçta

Küçükken Ailesi yanı başında ö*ldürülen barının birşey yapamaz, büyür mafya olur. ailesinin intikamını almak için düşmanının kızı ile sevgili olur. Kitap bana aittir.

Pencerenin kenarında tekerlekli sandalyede, ölmeyi bekleyen adama! Berdel olarak verilmiştim.. Urfa`nın dar sokakları üstüne, üstüne gelirken savaşmak hiç bu kadar zor olmamıştı... Liya Dağdeviren Hazar Harzemşah @! Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veya kopyalama durumunda yasal işlem başlatılacaktır!.