Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı ve namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı tek tek. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu."Ben birini istiyorsam alırım. Kimse de bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!" Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar`ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar`ın kardeşi... düşmanın kanı...

Klasik gerçek aile kurgusu dur. Çağla`nın doğumda karıştırıldığını 16 yıl sonra öğrenmesidir. Çizgi Studio hesabım:Zehmer

Annesi ve babası vefat eden bir kız ile anne-babası şehit olan bir Türk askerinin hayatının birleştiği bir hikaye. Aynı yaralar.. ayrı hayatlar fakat aynı rûyalar... Saygılar.

İki avcunu yan yana getirip içleri yukarı gelecek şekilde açtı. Ellerini genç kıza doğru kaldırıp gülümsedi. "Kalbini avcun gibi düşün. Her şey sığmaz değil mi?" dedi genç kıza merakla bakarken. "Evet sığmaz" Selim daha fazla gülümseyip avcuna baktı. "Küçük olduğu için yanlızca bir kuş sığar, bir serçe ya da bir kelebek ne diye adlandırırsan işte. Bu kuşu yanlış kişiye uçurmamak lâzım değil mi?". Kübra soru karşısında anlamaz gibi kaşlarını çattığı halde başını aşağı yukarı salladı. "Şu zamana kadar yaptığım en doğru şeylerden biri de kalbimde ki kuşu doğru kişiye uçurmak oldu." Selim içine bir nefes çekip elini cebine attı. Cebinden küçük bir kolye çıkarıp tekrardan avuçlarını birleştirdi. İki avcunun ortasında kalan kolyenin ucunda mavi küçük bir kuş vardı. Kübra`ya uzatıp konuştu. "Umarım kalbimden uçan kuş kalbine konar Kübra." Genç kız içinde ki dürtüye engel olamasa karşısında ki gence sarılacaktı. Kübra`nın gözünden bir damla firar ederken silmedi aksın gitsin istedi. Sağ elini açıp Selime doğru uzattı, eline bırakılan soğuk küçük metale gülümseyerek baktı. "O kuş yerine konup kurulalı aylar oldu" [ Kapak tasarımı kendi şahsıma aittir. ] 🌫 Sustum satırlarca, Kalemim konuştu sayfalarca.

‘’O şerefsizle hiç bir yere gitmeyeceksin!’’ Dediğinde sessiz kaldım, ateş gibi yanan bakışları bana döndüğünde volta atmayı bırakmış bedenini tamamen bana çevirmişti. ‘’Duydun mu?’’ ‘’Duydum Kerim abiciğim!’’ Dedim Hande’nin söylediklerine atıfta bulunarak. ‘’Ne abisi ulan? Siz beni komple delirteceksiniz!’’ Söylediğine karşılık ona doğru bir adım atıp çatık kaşlarımla söze girdim. ‘’Ne oldu? Hande söylerken hiç itiraz etmiyorsun ama!’’ Kafasını yukarıya doğru kaldırıp derin bir nefes bıraktığında adem elması yutkunmasıyla birlikte hareketlendi. ‘’Ya sabır!’’ ‘’Sana binlik tesbih alayım bol bol sabır çek… Bu kafayla seni ancak o keser!’’

Yıllardır süre gelen kan davasına kurban edildi hayatları. 17 sinde abisi yaşındaki adama gelin oldu HEVİN. Kan davası bitsin diye küçücük kızı gelin aldı ALAZ AĞA. BİRİ BABASININ KATİLİNİN YEĞENİYLE EVLENDİ BİRİ ABİSİNİ VURAN ADAMA GELİN OLDU.