Ne zaman bir dert gelse;
Yağmur yağar, diner, dokunur
Ve topraktan kalkan o kokuyu koklardım,
Ateşim sönerdi...

Sonra büyüdüm,
Gözlerini gördüm.
Yandım.
Yağmur yağdı
Ve ilk kez sönmedim...
Ben yağmurdan daha fazla bir seni seve bildim...

***

Adamın aşkı sol yanında ki demiri eritti. Küçük bir kadın tek bakışı ile adamı kendine köle etti...

Ve kadın; adamın her bakışı ile tutuştu. Koca adam, küçük kadının feleğini şaşırttı.

Hayalllari vardı küçük kadının...

Hayalleri vardı adamın...

Masum bir aşk, hayaller uğruna verilen bir mücadele.

Sonunda ise acımasız bir tutsaklık.

....


Sözleri, karşımda ateş saçan gözleri ile kesinlikle kalbimi verdiğim adam değildi bu! Hırsla üzerime yürüyüp beni yatağa düşürdüğün de kalbim eziliyor, korkum nefes aldırmıyordu.

" De.. Devrim bu sen değilsin! "

Burnundan alıp verdiği keskin nefes, sıktığı yumrukları... Hiç korkmadığım kadar korkuyorum. Tiksiniyordum kendimden.

"Ben ben olmaktan çıkalı çok oldu Aysima hanım! Sen, sana köpek olan Devrim'i geri de bırakalı çok oldu!"

Gözümden yaşlar akarken üzerime doğru eğilip nefesi dudaklarımı yakarken eli fermuarıma gidip açıp beni öldürken, gözlerini gözlerimden ayırmadan konuştu beni ateşe atacak o alev alan sözleri.

" Şu ana dek sana köpektim, aşkım sana köleydi! Şu saatten sonra kölelik sırası sende! "




Kuşunu uçurmamaya yeminliyse geriye bir tek tutsaklık başlar...



NOT : KİTABIMIN TACİZ VEYA TECAVÜZLE UZAKTAN YAKINDA ASLA AMA ASLA ALAKASI YOKTUR!