Ben Arden futbolcuyum ve aynı zamanda boks ile ilgileniyorum bir sabah gerçek ben olmadığımı ve karıştırıldığımı ôğrendim herşeyim boşunaydı daha 16 yaşındayım ve aile demeyen bin şahit isteyen kişilerden şiddet ve bir çok kötü şey gördüm bedenimdeki o izlerin hepsi benim çığlıklarım ama artık onların acısıni bile hissetmiyorum.Şimdi 20 yaşındayım. Futbolcum sizlerle...

Alparslan Mir Karahan, kuzeni Elif`in ısrarları üzerine gittiği voleybol maçında aşık olabileceğini nerden bilebilirdi. Arden Miray Öztürk , takımın 11 numarası , gözde oyuncusu , kaptanı ve en genç`i

Okyanus Denizyel, adını denizlerden alan gözleriyle herkesten sakladığı bir fırtına taşıyordu. Sessiz, derin ve kimsenin dokunmaya cesaret edemediği bir ruh… Ta ki Hedef Özel Üniversitesi’nin en mesafeli, en soğukkanlı edebiyat hocası Arden Kartalkaya ile yolları kesişene kadar. Arden, keskin bakışları ve kimseye yaklaşmayan tavrıyla yıllardır duvarlar örmüş bir adamdı. Geldiği yönü bile unutturan acılar taşırken, Okyanus’ta ilk kez bir “yol” gördü… ve belki de hiç dönmemesi gereken bir yön. Bir bakış… Bir dokunuş… Bir şiir dizesi… Hepsi kaderin pusulasını geri dönüşü olmayan bir “yasak yöne” çevirdi. Kurallar vardı. Mesafeler vardı. Ve ikisinin de inkâr edemediği bir çekim. Okyanus derinleşirken, Arden kayboluyordu. Aşk, bazen bir yön göstermez; tam tersine, insanı en tehlikeli rotaya sürükler. Bu, bulunmaması gereken bir yerde başlayan bir çekimin… Ve ne kadar yasak olursa olsun, kalbi durduramayan iki insanın hikâyesi.