Öylece trafiğe karışan aracın arkasından bakarken bacaklarımın beni taşımayacağını anlamıştım. Taşımasındı. Önemi yoktu. Kendimi dizlerimin üzerinde yere bırakırken de , alnımı soğuk asfalt zemine dayarken de , dişlerimi kırarcasına sıkarken de, aman kimse duymasın aman kimse Hazan güçsüz demesin diye soğuk havaya karışmasına izin vermediğim hıçkırıklarım bedenimi amansız bir sıtma krizine girmişim gibi titretirken de , gözyaşlarım kirpiklerimi ıslatırken de , sevdiğim adam " Yapma Hazan! Öldürme beni yavrum" diye feryat ederken de hiçbir şeyin bir önemi yoktu. Hiçlik bu olmalıydı. Yine de "vatan sağolsun" du. Terörle Mücadele Savcısı Hazan Hilal Türkoğlu Yüzbaşı Fırat Demir Korkmaz "Mevzu bahis vatan olduğunda her Türk bir askerdir." "Kitaptaki olayların gerçek kurum ve kuruluşlarla hiçbir ilişkisi yoktur. Herşey tamamen hayal ürünüdür."

Onlar yoktu. Hiçbir kayıtta isimleri geçmezdi. Öldüklerinde mezar taşı bile olmayacaktı. Ama savaşıyorlardı. Ve kazanmaktan başka seçenekleri yoktu. Devletin en karanlık köşelerinde yetiştirilen, varlığı inkâr edilen özel bir tim… Gölge Timi Emir aldıkları sürece nefes alabiliyor, görev tamamlandığında ise yeniden yok oluyorlardı. Ne madalyaları vardı ne de anıları. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir düşman yoktu. Bir oyun oynanıyordu. Bilinmeyen bir güç , devletin bile ötesinde bir el, sahneyi kontrol ediyordu. Ve Gölge Timi , bu kez av değil , avcı olmak zorundaydı. Gerçek kimin elindeydi ? Kim dost , kim düşman bilinmezken, görünmeyen savaşın en ölümcül askerleri , var olmayan bir sırrı ortaya çıkarmaya hazırlanıyordu. Ama asıl soru şuydu… Eğer hiç var olmadılarsa , onları kim öldürmeye çalışıyordu ?

"Konu vatan olduğu zaman kimsenin gözü bir şey görmezdi." Mardin`de ki küçük bir köy okuluna yeni atanmış bir türkçe öğretmeni,Burçe Akay.Ve aynı okulda ki matematik öğretmeni Buğra Duymaz. Ancak bazen işler tahmin ettiğimiz gibi gitmez.Birden karşısına çıkan Binbaşı Altay Atalay ile kendini bir aşk üçgeninin içinde bulan Burçe,aynı zamanda eski kocası ile de uğraşmak zorundadır. Peki sonunda bu savaşın kazananı kim olacaktı?

"Ey Türk gençliği! Birinci vazifen, Türk istiklalini, Türk cumhuriyetini, ilelebet muhafaza ve müdafaa etmektir." Küçükken babaannesi yüzünden annesini kaybetmiş, teröristler yüzünden babasını kaybetmiş bir kız çocuğu. Kim bilebilirdi ki büyüyünce asker olacağını ve onların soyunu kurutmaya ant içeceğini. Yeni hayatı ona eski anılarını ve sevdiklerini verdi. Peki ya geri alacak mı? Ben yazmak için hazırım peki ya siz Şeyma ve Yavuz`un hikayesini okumak için hazır mısınız?

Ben Umay Eğilmez. Şehit kızı Umay Eğilmez. Ve bu benim hikayem.

"Kimsiniz?" diye sordu. Verebilecek çok cevap varken ona verebileceğim tek şey bu oldu. "Güzel soru, biz kimiz? Biz Tertiadecima Generatione sizin deyiminizle TG`yiz. . . . "Bu arada." diyerek giriş yaptı tekrar cümleye. "Zaaflarını fazla belli ediyorsun dikkat et düşman en çok oradan vurur." "Sen gibi mi?" dedi kaşlarını kaldırarak. "Beni karşı tarafına mı koydun?" diye sordu Marcena. "Nereye koymalıyım?" diye soruya soruyla cevap verdi Berk. "İnsan kendi kararının sonuçlarını çevresiyle öder. İyi düşün... bana yetersen ve ben istersem karşında olurum. Ama benden sana tavsiye kazanamayacağın kumara girme çünkü bu karşındaki kadın kumarda senin masaya koyduğun miktarla yetinmez senden fazlasını alır. Kanını, canını, çevreni, yolda selam verdiğini bile. Pis oynarım ben söylemiş miydim bu arada? Tıpkı büyüdüğüm yer gibi... Pis oynarım ve sonrada ellerimi silip hiç pislenmemiş gibi temiz temiz güle oynaya ayrılırım yanından. Şimdi tekrar düşün beni karşına alabilecek misin?" "Sen!" dedi hiddetle. "Gerçekten de göze alınamayacak bir tehdit ama aynı zamanda göz önünde bulundurulması gerekilen bir kadınsın. Karşıma alsam ve seni yensem kaybedecek olan yine ben olacakmışım gibi geliyor. Yanlış mıyım?" diye kendince bir çıkarımda bulundu. "Doğru." Kafasını salladı ağırca aşağı doğru. "Doğru lakin eksik." "Sen beni karşına alamazsın, ben istersem senin karşına geçerim ve sen bunu bir lütuf olarak sayarsın." dedi gülerek. . . .

0545: Uçağınız kaçta iniyor buraya hanımefendi 0545:Sizi ben alıcakmışım Siz:Anlamadım kimsiniz? Siz:Tanışıyormuyuz? Siz:Ayrıca mışım derken? Kimsiniz? 0545:Biz değil annelerimiz tanışıyor 0545:Emine ablanın oğluyum ben Siz:Ney!Emine ablanın yüzbaşı oğlu olanmı? Siz:Ayrıca benim niye bundan haberim yokmuş acaba 0545:Annenizin aklı kalıyormuş annemle konuşmuş 0545:Ta kendisi şimdi uçağınız kaçta iniyor söyleyecekmisiniz?

Herkesin bir hayali vardır. Çoğumuz da gerçekleşmesi için çabalarız. Bazen çabalarımız meyve verir, bazense bir hiç uğruna çabalamış oluruz. Önümüze binbir türlü engel çıkabilir. Bazen bu çevremiz olur. Mesela karşı komşumuz veyahut herhangi bir tanıdığımız. Bazen ailemiz olur. Ki bence en zor geçilmesi engel ailedir. Aile herşeydir. Dünya üzerindeki kan bağınızın olduğu sayılı insan topluluğudur. Bu yüzden bazı şeylere onlar istediği için boyun eğmek zorunda kalabiliriz. Ama bu demek değil ki onlar için hayatımızdan hayallerimizden vazgeçelim. İstediği şeyi kafasına koyan birinin önüne kimse çıkamaz. Bu onu büyüten anne-babası olsa bile. Annemin `Asker olursan benim senin gibi kızım olmaz` diyen sesi kulaklarımda çınlarken yazmıştım tercih formuna o okulu. Yine annemin sesi çınlarken açmıştım sonuçların açıklandığı internet sitesini. Anneme o okulu kazandığımı söylerkende aynı ses çınlıyordu kulaklarımda. 3-4 yaşlarında polis olmaya karar vermiş; 10-11 yaşlarında da asker olamaya karar vermiş ve tonlarca yemin etmiştim olacağıma dair. İlk başlarda daha yaşım küçük olduğu için ailem çok ciddiye almamıştı. Ama zaman geçtikçe fikrimin değişmediğini görüp vazgeçrimek için çabalamışlardı. Ama ben ailemin bütün çabalarına rağmen o okula gitmiştim. Her şey o kadar yolundaydı ki anca bir rüya bu kadar yolunda giderdi herhalde... Ama sonrasında başıma gelenler... *Kitap tamamen bana aittir! Herhangi bir telif hakkı ihlali sonucunda yasal işlem başlatılacaktır! Lütfen emeğe saygı gösterelim!* Anlaşıyınız için teşekkür ederim. Keyifli okumalar dilerim...

Bir savaşın ortasında kalan iki yaralı kuş.Üsteğmen Timur Karahan AKSUNGUR ve Mahinur YAZGI`nın baş döndüren hikayesi. "Ben bu savaşı senin için başlattım ve sen olmadan da son bulmayacak."

askeri kurgu ikiside asker kara harp okulu mezunu.

Kıdemli binbaşı Yankı Çelik yada ( yılmaz ) canını ve kanını hiçe sayarak şerefli ve başarılı bir türk askeri olmuştur 19/10/2020 tarihinde özel bir görev için Şanlıurfa`da bir aşiret düyününe giderse ve orda 23 yıldır öldü bildiği ailesi oradaysa Ama yılmaz ailesinin bilmediği bir şey vardı oda oğulları 1 yaşındaki gibi gülüp koşmuyordu yankı arttık o 1 yaşındaki parkta gülüp oynayan çocuk değildi. Yankı arttık şerefli bir türk askeri olmuştu dağdaki teröristleri avlıyordu hiç gülmüyordu Kimse onun en son ne zaman güldüğünü bilmezdi yankı hiçbir zaman gülmedi. Terörisler ve bağzı askerler ona ölüm derlerdi Her kimse ölmeden önce ölümün yüzünü görürdü.

Hayat, çoğu zaman seksen yıl süren bir yolculuktur. Ama bir asker için... bir saniyede son bulabilir. O bir saniye, Baran için yeniden doğuştu; Mevsim içinse tutunmaya çalıştığı bir bağlanış. Fakat Mevsim’in sarılacak hiçbir dalı kalmamıştı—ta ki bir kiraz ağacının gölgesine sığınana kadar. Şimdi bir seçim zamanı: Kırık dallara rağmen tutunmak mı, yoksa toprağın sessizliğinde kaybolmak mı?

İki Dünyanın Arasında Bir Aşkın Peşinde! Elçin, geçmişinin ağırlığını sırtında taşıyan bir kadındır. Şehit babasının mirası, ona vatan sevgisini ve güvenliğini her şeyden önce tutmayı öğretmiştir. Fakat, yıllar önce hayatını değiştirip kendisinden uzaklaşan eski sevgilisi Giray, Elçin`in ruhuna dair gizli bir kırılma noktası bırakmıştır. Özel Harekat Polisi olan Giray aslında karanlık tarafı olan bir adamdır, Elçin`i terk etmiş olsa da onu seneler boyu Doğu görevi yapmak için geldiği şehirde gizlice izlemeye devam etmiş ve aralarındaki bağ hiçbir zaman kopmamıştır. Ama şimdi, Elçin tehlikeli bir sınavla yüzleşmektedir, Erdem... Karşısındaki bu soğuk, manipülatif kaymakamın, her şeyi gerilim dolu bir şekilde değiştireceğini bildiğinden, Elçin`in hayatı bir kez daha tehdit altına girecektir. Tutkunun, öfkenin ve ihanetin iç içe geçtiği bu evrende, Giray`ın Elçin için her şeyi göze alabileceği bir noktaya gelirken, ikisi arasındaki duygusal bağın sınırlarını zorlayacak. Bir aşk, iki kayıp, ve kaçınılmaz bir tehlike... Aralarındaki bu sarsılmaz bağ, hem aralarındaki savaşı hem de kalplerini ateşle yoğuracak. "Sen.." dedi öfkeyle yüzüme bakarken. "Sen, dokunmaman, sevmemen gereken bir insanı delicesine istemenin nasıl acı verdiğini biliyor musun, söyle bana!" bir iki adımla bana yaklaştığında ondan uzaklaştım. "Benden uzakta, varlığımdan bihaber yaşayıp kendine yeni bir hayat kurmanı izlemek, kolay mıydı sanıyorsun?" Biliyordum, o hissin nasıl insanın içini körlemesine yaktığını biliyordum. Ama ona ve mesleğine zarar vermemek için ondan uzakta durmam gerektiğini de biliyordum. "Dokunamıyorsan, istemeyeceksin de." diye fısıldadım yapay bir nefretle. "Senin artık hiç bir şeye hakkın yok Giray!"

Duygu: Yalnız konuşmaya başlamadan önce kriterlerime uyduğundan emin olmalıyım bu yüzden birkaç sorum var. Mehmet: Tabii sor. Duygu: 1- Rütben ne? 2 - Gözlerin mavi mi, yeşil mi yoksa kehribar veya ela mı? 3 - Boyun 2 metrenin ne kadar üstünde? Mehmet: Rütbem yok dümdüz askerim, gözlerim saydığın hiçbir renkte değil bildiğimiz kahverengi ayrıca 2 metre insan mı olur titan mıyım ben? Duygu: Neyse tamam halledebiliriz. Duygu: Boy uzatma ameliyatı olursun bir de lens alırız birkaç seneye de meslekte yükselirsin olur biter. Mehmet: MDŞSMFŞSMFİANFİWÖDİW Mehmet: Sims karakteri miyim kızım ben? Mehmet: Sen resmen kendimi baştan yaratmamı istiyorsun.

( aşırı kısa bölümlerim var ) ayrıca belirtmek isterim kitabı bastırmak istiyorum. Yardımcı olabilecek biri olursa dmden konuşmak isterim. Berdel sonucu bir asker ve bir avukat evlenirse ne olur D: bana dokunamazsın , ayrıca bı arkadaşım bile bana ulaşamazsa işiniz biter , avukatım ben uzak dur benden B: öncelikle sesini küçült avukat hanım , bende sana meraklı değilim , karşında aşiret varisi değil vatanı uğruna ölmeye hazır bir asker var . Sınırları koruyalım Kitabın tüm hakları bana aittir. Çalıntı içerik değildir. Tamamen kendim kurguluyor ve yazıyorum. Alıntı veya kesit baylaşmak veya kendi kitabına yazmak isteyenler dmden izin alırsa mutlu olurum. İzinsiz yapılırsa kitabı şikayet etme durumunda kalırım

İtibar Askeriyede doktorluk yaparken, üzerine atılan asılsız suçlamalar yüzünden hayatı altüst olan Zeynep, tek bir sır çantasıyla Ankara’dan kaçıp, Mardin sınırına kadar sürüklenir. Hayatındaki tüm güvenli alanlardan uzaklaşan Zeynep, yeni bir başlangıç yapmaya karar verir. Ancak bu kaçış, onu hiç beklemediği bir noktaya, hayatını sonsuza kadar değiştirecek bir karşılaşmaya götürür. Sınırda, en büyük düşmanı ve aynı zamanda ona en çok güvenebileceği adam olan Çağatay ile karşılaşır. Sınırdaki bu çatışma, Zeynep’in yalnızca geçmişinden kaçmakla kalmayıp, aynı zamanda Çağatay ile de yeni bir yolculuğa çıkmasına yol açacaktır. Birlikte verecekleri mücadele, sadece geçmişin karanlık gölgelerinden değil, aynı zamanda birbirlerine olan güven ve sadakatlerinin sınandığı bir yolculuk olacaktır. İtibar, güç ve saygınlığın, aşk ve güvenle nasıl harmanlanabileceğini anlatan, geçmişin ve geleceğin kesişiminde iki insanın birbirine duyduğu derin bağlılık ve sadakati keşfettiği bir hikayedir.

2022 yılında, doğu sınır hattında terör olayları giderek artmış, bölgede istihbarat zayıflamış, kritik yollar düşman kontrolüne geçmişti. Bu kaosun içinde bir tim vardı ki adını duyan korkudan geriye bakamazdı: Atmaca Timi. Ve o timin başında bir isim, düşmanın kâbusu, dostun sarsılmaz gücü: Kıdemli Üsteğmen Ekim Karaca. Düşmanları ona "Karayel" derlerdi. Çünkü estiği yerde düşman kalmaz, bastığı topraklarda huzur başlardı. Ancak bu kez karşılarında sıradan bir yapı yoktu; organize, iyi silahlanmış ve içeriden bilgi sızdıran güçlü bir çete vardı. Ekim, yaşanan küçük bir aksilikle birlikte biriyle tanışır. içinden bir ses onunla son karşılaşması olmadığını söyler. Günler sonra Atmaca Timi kritik bir noktaya sızma görevi alır. Operasyon başarıyla sonuçlanır, düşman mevzisi yok edilir. Fakat dönüş yolunda pusuya düşerler. Ekim, timinin başında ilerlerken kurşunların hedefi olur. Kurşun sesleri kulaklarında çınlarken, kurşunların şiddetiyle yere düşer. Tüm hayatı film şeridi gibi geçerken, boğuk bir ses duyar: "Dayan, ölmek yok!" Bilinç bulanıklığında tek hatırladığı şey, onun hayatını kurtarmaya çalışan adamın gözleridir.

yetimhanede büyüyen Liyanın gittiği törende onu gören Albay tarafından evlatlık olarak alınmasını konu alıyor Kitabımda şiddet çok az var onun dışında yok şimdiden beğenip okuduğunuz için teşekkür ederim ❤️

Fatih: Komutanım! Kalkın time kız geliyor lan! Güney: Ne? Kız mı? Kim geliyor? Emir: Ne bağırıp duruyorsunuz lan hayvan gibi! Fatih: Komutanım, kız- Emir: Kızdan sana ne lan? Tam o sırada orta boylarda kumral,güneşte parlayan bal rengi gözlü,rahat tavırlı bir kız içeri girdi. Aylin: Burası Ateş Timi mi?

Şırnakta bir karargâha araştırma amaçlı giden psikolog (Selin) tamamen beklediği şekilde orada istenmemektedir. Bir sürü adam ve onların ön yargılarının olduğunu bilse de ilk işi kendini kabul ettirmek için elinden geleni yapmak olacaktır. İstenmeyeceğini bile bile gittiği bu yer ve araştırma onun için manevi bir öneme sahipken artık sıkı dostlukların ve aşkında anlamı olmaya başlamıştır. Bir yerde hayatın acımasızlığı ve duygularını göstermemeyi sevmesi yüzünden kendi aşka kapamış bir kadın (Selin) diğer tarafta kendini işe adamış hem korkuları hem de mesleğinin zorluğu yüzünden aşık olmayı hatta bir kadını bile aklına getirmeyen bir komutan (Mete). İkisinin tek ortak noktası Mete`nin kurtardığı bir köpekken (Luna) zamanla birbirlerine olan ilgileri de katılmıştır.

24 yaşında olan Yankı Çelik Güngördü 24 yıl sonra gerçek ailesini buldu peki ya Yankı geçmişini silip kendine yeni bir sayfa açabilecek mi????

Aşk-nefret-aşk Küçükken evsiz bir kıza verdiği atkı ile kaderlerinin bağlanacaklarını bilmiyordu. Yıllar sonra ve daha da sonrasında. Aynı timde yıllar önce ayrılan yolları tekrar birleşecek mi?

Kopyalanması halinde adli işlem başlatılır. klasik abilerim ve aile kurgusudur. Avşar, sabahın ilk ışıklarında hamile olan karısının suyu geldiği için hastaneye getirmişti. O gün Ayla` nın son çocuğu olan Elfida doğacaktı. Her ikisinde de büyük bir heyecan vardı. Doğacak kardeşlerini sevinçle bekleyen abiler büyük bir hüsranla karşılacağını bilmeden hastane kapısının önünde bekliyorlardı. Aradan geçen iki saatin ardından doğumhane kapısı açılmıştı. Doktorun yüz ifadesi iyi şeyler söyleyemeyecek gibi duruyordu. "Doktor bey, karım ve çocuğumun durumu nasıl şu anda? İkisi de sağlıklı dimi?" Doktor, Avşarın suratına hüzünle baktı. Durumu nasıl söyleyeceğini bilemiyordu. İlk defa başına böyle bir olay geliyordu. "Karınızın durumu şu an stabil. Her şey yolunda. Doğumda hiçbir sıkıntı çıkmadı. Ancak bebeği hemşireye verdim ve bebek şu anda yok. Hastane kayıtlarına baktığımızda öyle bir hemşirenin bizim hastanede çalışmadığı tespit edildi. Yani anlayacağınız bebeğinizin kaçırılma olasılığı çok yüksek." Avşar derin bir sessizliğe büründü. Bu fırtına öncesi sessizlikti. Asker olduğundan ayakları yere sağlam basıyordu ve kızını bulamamaktan değilde karısına "kızım nerde?" dediğinde ne cevap vereceğini bilememekten korkuyordu. Tek temennisi bir an önce kızını bulup ona kavuşmalı ve kokusunu içine çekmeliydi. O gece gökyüzünden bir yıldız kaydı ve o yıldız bir kızın hayatını darmadağın etti. O gün kaçırılan bebeğim bir daha hayatı yüzune hiçbir zaman gülmedi. Kaçıran kişinin amacı belliydi. Geçmişte yaşanan olaylardan ötürü Avşardan intikam almaktı. Küçücük bedene büyük acılar yükleyen teröristi asker Avşar bulup kemiklerini lime lime edecek miydi? Hadi gelin birlikte okuyalım. Selamlar yeni kurguyla geldim. Tanıtımı nasıl buldunuzz? Selamlar, yeni kurguyla yine ben geldim. Klişe bir kurgu olsa da dedim benim diğerlerinden ne eksiğim var? Bende yazayım ve bir anlık hevesle başladım. İlk iki üç bölüm üçüncü kişi ağzından olacak. Sonrasında kızın ağzından okuyacağız. Karakter fotoğraflarını da koyacağım bu bölümden sonra. Keyifli okumalar diliyorum. Umarım beğenirsiniz. Birde bir oturuşta çok uzun bölümler yazamadığım için bölümler maksimum 1500 kelime olacak. Baştan söyleyeyim de ona göre okuyun. Bana sövmeyin. Kitapla ilgili düşüncelerinizi de yorumlarda belirtebilirsiniz.

Meyra,babasının yardımları ve fedakarlıkları sayesinde gelecekteki kahramanını bulmuştu. Alpay,hayatın acımasızlığına rağmen elini tutup kaldıran insanlara minnet duyuyordu. Yavuz Ada`nın sayesinde hayatın acımasızlığı arasında hayatında güller açan kişiyi bulmuştu. BİR ASTSUBAY KIDEMLİ BAŞÇAVUŞ VE ANAOKULU ÖĞRETMENİ AŞKI "Sen sadece sen değilsin; bensin,benimsin,bendesin." 2.Kurgum Parıldayan Işık sizlerle "Ben seninle mutsuzluğa bile varım Meyra"

Ukrayna` ya göreve giden tim... Savaş sonrasını incelemek, halka yardım için gönderilen Rast timi... Üsteğmen asker, savaşta kimsesiz kalmış küçük kadını, saklandığı yıkık harabeden söker alır... Dünyanın yeni nesil hastalığıydı, yalnızlık. Kalabalık gözüken topluluklar bile yapayalnız. Yalnız o, o adam şifayı fena halde kapmış. İki hasta insan, birbirlerine şifa olabilecekler mi? "Siyah kediler uğursuzluk getirir" derler ya, o benim siyah kedim. Tüm şansım ve uğurumla... -ASKERİ KURGU- Bu kitaptaki olaylar, kişiler tamamen hayal ürünüdür, gerçekle bir bağlantısı yoktur. Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.