Deli Timi, "imkansızı başarmak" mottosuyla çalışan, sınır tanımayan bir askeri timdir. Hayatları, tehlikeli ve gizli görevlerle şekillenirken, birbirleriyle olan ilişkileri onları sadece asker olarak değil, bir aile olarak da birbirine bağlamaktadır. Devrim Komutan`ın liderliğinde, timin her üyesi, görevde hayatta kalma mücadelesinin yanı sıra, kendi iç savaşlarıyla da yüzleşir. Fakat her şeyden önce, bir şey kesindir: Hedef yok, sınır yok.

"Bizim bir araya gelmememiz gerekiyordur belki Oğuz. Belki de ikimizde Tanrı tarafından lanetlenmişizdir."

“Daha kaç kurban gidecek böyle? Kaç kişinin daha ölümünün sebebi olacağım? Bir kelebek uğuruna oluşan bu ayaklanma, ay ışığına ne zaman kavuşacak? Daha ne kadar tahammül etmem lazım bu karanlığa?” İki polis. İki ebeveyn. İki can. Sadece onların değil, küçük bir kızın da ölümüne sebep olan kurşunlar. Geçmişin yemin ve sözleriyle yaşamaya yemin etmiş, bildiklerinden fazlası olduğunu fark eden bir kız. Gerçekler açığa çıkınca o kişiyle empati kurmam doğru muydu? Ona acımam normal miydi? Benim verdiğim ifade sonucu içeri giren bu adamı sekiz yıl sonunda kendi laflarımla kurtarmak, savunmak ve onun için çabalamak hedefime ulaşmam için bir basamaktan mı ibaretti? Tüm bu karışıklık, çelişki, yaşananlar ve yaşanacaklar, adaletin kırılmış, hatta harabeye dönmüş olduğunun göstergesi değildi de neydi?

Birbirleriyle bir türlü iyi geçinemeyen Aras ve Kerem düşmanlardır. Fakat zaman geçtikçe Aras`ın hisleri değişir ve Kerem`e bunu söylemez. O sırada Kerem, Aras`a karşı yine nefretini kusarken...büyük bir kaza sonucu dünya tersine döner ve değişim burada başlar. Aras`ın tek taraflı hisleri artık yok olmaya yüz tutarken, Kerem`in son pişmanlığı onu geri döndürebilecek mi?

Bu kitap şiddet,olumsuz ögeler içerir.

Alışılmış şiirlerinden farklı bir üslup ve kuralsızlıklar ile oluşturulmuştur. Kitabım wattpadde de yayındadır. Şiirler bana aittir. Alıntı değil.

Ormanın içindeyim heryer sisli tam önümde yavru bir kurt duruyor yanına avcılardan biri yaklaşıyor kurt sonra tüm saldırganlığıyla avcıya saldırıyor Çığlık attım Gördüklerim beni dehşete düşürmüştür o.. O.. O kurt az önce Bi.. Bi.. Bir avcıyı öldürmüştü ve attığım çığlıkla bana dönüp hırlamaya başladı bende ger geri gitmeye başladım "cici kurt" elime dal alıp kurta gösterdim "bak bu sopa ben dalı uzağa atıcam sende onu yakalayıp bana hiç getirmiyceksin Kurt daha çok hırladı " tamam tamam getirirsin yeterki hırlama " Elimi kalbime koydum " bak kalbim hizlı atıyor ben kriz geçirmeden sen bir yaylana yaylana gitsen" sonra daha çok üstüme gelmeye başladı ama bu sefer hırlamıyordu beni korkutnak istemiyor gibi usul usul geliyordu Acaba benmi yanlış anlattım diye düşündüm "bak kurtcum bu yol" Ona düz orman yolunu gösterdim İleriye doğru ellerimi salladım "buda gitmek"....

Bir tren sabahı. Sessiz bir kasaba. Ve geçmişiyle baş edemeyen bir adam: Leo. Onun yolu, adını hiç öğrenemediği bir kadınla kesişir. Kadın bir bilmece gibidir; gizemi, suskunluğu ve taşıdığı acıyla... Ama her kelimesi Leo’nun içindeki boşluklara sızar. Ve her sessiz an, Leo’yu kendine biraz daha yaklaştırır. “Sen Gibi Biri”, bir aşkın değil; aşka inancın, yaraların iyileşmesinin, ve zamanla örülmüş bağların romanı. Kasabanın dar sokaklarında, bir çardağın altında, göletin sessizliğinde fısıldanan bir hikâye bu. Kaybedilen geçmişler, sarı sayfalarda kalan defterler, ve en sonunda cesaretle atılmış bir adım... Belki de aradığın kişi, çoktan kalbine dokunmuştur. Adını bilmeden, seni senden önce tanıyarak. Tıpkı Leo gibi. Tıpkı Eva gibi. Bu kitapta herkes, birini bekliyor. Belki senin gibi birini.

ELRENYA Gücün, kaderin ve ateşin diyarı. (Basılacak haliyle Elrenya, buradaki versiyonu ELRADA olacaktır bilginize, karışıklık olmasın.) Bir prensesin bileğinde yankılanan kehanet, dört krallığın dengesini sarsmak üzere. Ateşin öfkesine, rüzgarın özgürlüğüne, suyun dinginliğine ve toprağın sabrına hükmeden kadim sırlar, yeniden gün yüzüne çıkıyor. Bu topraklarda her element bir kader, her krallık bir sınavdır. Kimi zaman kaderin kendisi, ateşin ta kendisidir. Zamanın sisleri arasında, hiçbir haritanın çizmediği topraklarda, gökten bir ejderha indi yeryüzüne. Ve o ejderha, ilk nefesini toprağa üflediğinde, ateş fokurdadı, taş çatladı, dünya kıpırdadı. Alevin ortasında bir çocuk doğdu. Onun adı Karthor’du. Ateş onun damarlarında çağladı, iradesiyle volkanlar uyanırdı. O, Ateş Krallığı’nın ilk hükümdarı oldu. Ve sonra Karthor’a eş olacak kudrette biri doğdu: Valdyn. Ateşi harlayacak bir kraliçeydi o. Onunla birlikte krallık büyüdü, diyar şekil aldı. Sonra toprak ses verdi. “Hayatsız olan kurur.” Alevin yanındaki çatlaktan bir başka yaşam filizlendi: Ardından nehirlerin öfkesinden ve kayalıkların gözyaşından Veldoria yükseldi, Su Krallığı doğdu. Su büyüttü, yeşertti, doğayı besledi. Ticaret gelişti, bahçeler gül verdi. Lysvalis doğdu. Ve karanlıkta biri fısıldadı: “Her kömür, içinde bir elmas saklar.” Madenlerin derinliğinden yükselen yankıyla doğdu, Glyndral de. Ve Karanlığın içinde ışık olmayı seçti. Her biri bir kader, her biri bir halktı denge içinde. Ve bu denge... çok uzun süredir kırılmanın eşiğindeydi.

Önsöz Bu kitabı sana yazdım... Belki hiç okumayacaksın, belki de bir gün bir mısrada kendini bulacaksın. Ama bil ki her şiir, kalbimden dökülen bir gölgenin izini taşıyor. Aşk, çoğu zaman söylenemeyen kelimelerle büyür. Suskunlukların, göz göze gelmelerin, “keşke”lerin arasında var olur. Ben de sustum çoğu zaman. Ama içimdeki şiir hiç susmadı. Bu sayfalarda birine duyulan sevdanın, bir bakışla başlayan hayalin, bir ayrılıkla büyüyen sessizliğin izleri var. Bu, belki senin hikâyen… belki de hepimizin ortak yalnızlığı. Eğer bu satırlarda biraz kendini bulursan, bil ki yalnız değilsin. Aşk hepimizin kalbinde aynı yerden dokunur. Bu kitabı gölgesiyle kalbime dokunan herkese adıyorum… Ama en çok, hiç dokunamayıp da hep orada kalan “sen”e. — Sinyorita

"Unutma, umut ışıkları asla unutulmaz. Kaybolsa bile." Mira’nın sıradan hayatı, ailesinin İtalya’ya taşınmasıyla altüst olur. Sessizliğin hâkim olduğu günlerin ortasında hayatına giren Asır’la birlikte, gizemli birinden gelen mektuplar almaya başlar. Her mektup, geçmişe açılan bir kapı, karanlık bir sırrın parçasıdır. Mira ve Asır, ipuçlarının izini sürerken yalnızca mektuplarla değil, kendi korkularıyla da yüzleşirler. Geçmişin hayaletleriyle gelecek arasında sıkışıp kalan Mira, en karanlık bulmacanın cevabını arar: Gerçek kime ait? Ve onu kim gölgelerden izliyor?

Geçmiş değiştirilemez lakin gelecek hâlâ sizin ellerinizdedir, her ne kadar Tanrı tarafından terk edilmiş olsanız da. Doktor Perseus de hayatının baharında Tanrı ona sırtını çevirmiş ve onu uçsuz bucaksız bir hiçliğe göndermiştir. Elbette ki Perseus`un inandığı Tanrı, kullarını iyiliğe sevk ederken bazılarına ceza maiyetinde sınama yapan biridir ancak Doktor Perseus`un anlam veremediği şey: Kendisinin yanlış hiçbir şey yapmamasıdır. Geçmişte verdiği yanlış bir karar dışında...

Kendi dünyasında, dünyasına ait olmayan güçlerle doğan bir kız.. Kendi dünyasında, en güçlü kurt, bir delta, bir varis ama yarım Diğer yarısı başka bir boyutta bu kadar uzakken bulabilecek mi? Suratsız, sinirli bir varis Güçlü ama yalnız bir doktor Varis onu bırakacak mı? Doktor inadı bırakıp mührü kabullenecek mi? Biri inat biri aşık Ve koca bir boyut Hazırsan alalım seni içeri :)

Saladığın numara mafya çıkarsa ne olur ?

Ailesi insanlar tarafından acımasızca katledilen bir kadınla bir ve halkını korumaya çalışan bir adam insanoğluyla vampirler arasında geçen bir takım olaylar

"Ne arzu edersiniz?" Diye sordu hanımefendi. "Bir içim su..." Dedi beyefendi. Kaşlarını çattı genç kız. "Anlamadım?" "Affedersiniz." Diyerekten önünü ilikledi beyefendi.

29.04.2024 Başlangıç tarihini bırakabilirsiniz.

O, ne kadar ışıklar altında olmalıysa ben o kadar gölgelerde gezmeliydim. Ruhum, bedenim ve hatta işim bile olmaz derken kalbim alev alev onunla yanıyordu. Her şey yolunda gitmeye o kadar müsaitti ki buna tutunup tüm itirazlara rağmen kalbimin istediği yolu takip ettim. Fakat dünya başka bir hikaye yazmama izin vermedi. Yolun sonu ikiye ayrılıyordu, onunla gidecek ve ışığını söndürecektim ya da bildiğim yalnızlıkta boğulacak kendimden vazgeçecektim.

Kum azalarak süzüle süzüle aşağı akıyordu ben neredeydim ne yapıyordum. Geçmişini arayan Meltem bekleyişten vaz geçişe ardından kayboluşa arayışa ve bitişe gidecektir. Peki yolun sonunda gerçeklerle yüzleşebilecek midir? Yüzleştiği şeylerin ağırlığıyla başa çıkabilecek midir? Bir Kum saati hikayesi. Zaman daralıyordu...

Günlerden Çarşamba, O zamanlar 10 yaşındaydım... İnsanların dünyasını bir toz bulutu üzerinde, yaşanabilir bir yer sanıyordum. 10 yaşındaki bir çocuk nereden bilebilir ki ailesinin ondan nefret ettiğini? Bilemez. Nasıl anlayabilir? Ben anlamamıştım. Kitappad`te bu isimli ilk kitaptır. Konusu bana aittir (ç)alınması durumunda gerekli işlemler yapılacaktır.

Beni tanımıyorsunuz. Ben bile kendimi tanımıyorken başkasının beni tanımasını beklemek olmaz zaten. Benim hikayemi benim ile birlikte öğrenmek ister misiniz? Tek bir günde hayatı değişen Lara, yıllardır bilmediği akrabalarıyla tanışır. Ay Bekçiler, Su Tutsakları ve Karanlık Elçiler ile tanıştığında aklını kaçırma seviyesine gelmişti. Ama tüm bunların tek bir amacı vardı... Ailesini, halkını, dünyasını kurtarmak! Tek derdinin yeni evine yerleşmek olması gerekirken kendini savaşların içinde bulan Lara hayatındaki bu değişimlere hazır mıydı?

Lidya ve Aramın bir gece yarısı karşılaşması ve o gece Lidya`nın ailesini kaybetmesiyle başlar her şey. Bir süre sevgili olan Aram ve Lidya evlenme kararı alırlar. Ama evlendikten sonra yaşanacak bir kazadan ve tıpkı bir satranç gibi üzerinde oynanan hayatlarından haberleri yoktur. Hikayemiz başlarda sakin ilerleyecektir. Okuyarak destek olursanız çok mutlu olurum.

Doğum günü Ölüm günü olan bir kız. Hayatın gerçekleri tokat gibi yüzene çarptığı bir kız. Mutluluk ve neşe içinde uyandığı günün gecesinde hayatı değişir. Kendini ailesine sevdirmeye çalışan, bir kurt misali sevgiye aç olan, en sevdikleri, en güvendikleri tarafından mahvedilen ve enkaza dönüşen bir kızın hikayesi. Beyaz hayatının her yerinde iken. Ve kendisi gibi saf ve temiz iken artık kirlenir. Ve KAN BEYAZ olur

"Yarım kalmış hikayeler, tamamlanmış hikayelere göre zihinde daha fazla yer kaplarmış." ~ Zeigarnik "Ben yarım kaldığım yerden kök saldım." "Şimdi o kök ya beni hayatta tutacak. Ya da onun köklerine karışıp beni kurutacak."

Zeren, koca bir adamın gönlüne bir bahar kadar nazik şekilde düşmüştü. Anıl, bu nazik baharı Elzem`i yapmış, yıllarca gönlünde taşımıştı. Aşklarına karşı çıkan olmuş, türlü sorunlar yaşayacaklar. Ama asla ayrılmayacaklardı. Çünkü onlarınki kader birliği idi. "Benim kalbim, senden önce kilitliydi Elzem`im..."